Top-down Infliximab Studie bij Kinderen met de ziekte van Crohn (TISKids)

Ziekte van Crohn is een ernstige chronische darmontsteking. Elk jaar komen er
in Nederland ongeveer 200 kinderen met deze diagnose bij. Deze ziekte begint
bij 20% van de patiënten al op kinderleeftijd en heeft grote gevolgen voor de
rest van hun leven. Kinderen met ziekte van Crohn moeten de rest van hun leven
met medicatie behandeld worden en de ziekte gaat veelal gepaard met
complicaties zoals groeiachterstand, operaties vanwege darm-vernauwingen of
fistels en schooluitval. Nieuwe medicatie zoals infliximab heeft het beleid bij
ziekte van Crohn drastisch verbeterd. Momenteel wordt infliximab alleen
voorgeschreven als andere medicijnen zoals prednisolon en azathioprine niet
goed genoeg meer werken.

Het primaire doel van dit onderzoek is om de effrectiviteit en veiligheid van
twee behandelstrategieën, top-down versus step-up, te vergelijken in kinderen
met matig-ernstige ziekte van Crohn. Verder heeft de studie als doel om het
farmacokinetisch en -dynamisch profiel van infliximab nader te bepalen en om
voorspellende markers van respons te identificeren in kinderen met de ziekte
van Crohn.

Een internationaal multicenter open-label gerandomiseerde en gecontroleerde
studie

Patienten worden gerandomiseerd behandeld met ofwel infliximab infusen (5 in totaal) gecombineerd met azathioprine, of met prednisolon danwel voedingstherapie (twee standaard behandelingen) gecombineerd met azathioprine. Als na 5 infliximab infusen of na 4 weken prednisolon/6 weken voedingstherapie de ziekte rustig is, worden deze medicijnen gestopt en wordt doorgegaan met azathioprine om de ziekte rustig te houden.

In totaal zal ongeveer 8 keer per patient worden afgesproken voor deze studie.
Tijdens 5 van deze bezoeken zal extra bloed afgenomen worden voor deze studie,
en daarnaast ook als er sprake is van een opvlamming van de ziekte. Daarnaast
wordt er van de patienten verwacht dat ze 3 maal ontlasting verzamelen in een
potje en eventueel extra bij een opvlamming van de ziekte. Op week 10 zullen de
patienten een extra endoscopie ondergaan, waarbij darmbiopten worden afgenomen.
IFX behandeling geeft op korte termijn risico op infecties en immunogeniciteit.
De risico's op lange-termijn zijn momenteel onbekend. Sommige van de patienten
die gerandomiseerd zijn in de step-up groep zullen mogelijk ook infliximab
nodig hebben.
Top-down behandelde patienten kunnen voordeel hebben van deze behandeling door
de verhoogde effectiviteit en hogere kans op mucosaal herstel, zoasl ook is
aangetoont in een vergelijkbare studie onder volwassen CD patienten. Mucosaal
herstel geeft een verlaging van de kans op complicaties. Aangezien IFX beter
lijkt te werken bij patienten met een korte ziekteduur en een jongere leeftijd,
zou het zo kunnen zijn dat kinderen zelfs meer voordeel hebben van top-down
behandeling dan volwassen patienten.