NAUT studie: Een prospectief multicenter onderzoek na een eerste of tweede niet-succesvolle stop van de behandeling van chronische myeloide leukemie ter vaststelling van de effectiviteit van nilotinib bij het induceren van een aanhoudende moleculaire remissie na een 2e of 3e stop.

De uitkomsten van de STIM studies laten zien dat stoppen met TKI behandeling de
patiënten niet in gevaar brengt; de meeste patiënten, die een moleculaire
relaps lieten zien, kregen deze in de eerste 6 maanden na het stoppen van de
imatinib behandeling en bleken goed te reageren op herbehandeling met imatinib,
zoals in de pilot studie al was gezien.

In de EURO-SKI studie heeft het merendeel van de patiënten een behandeling met
imatinib gehad in de 1e lijn; bij de interim analyse bleek dit meer dan 90% van
de patiënten te zijn. In feite waren van de eerste 200 eligible patiënten met
tenminste 6 maanden follow up, 123 patiënten die geen moleculaire relapse
kregen, zijnde het verlies van MMR op een bepaald tijdstip.
De gevoeligheid voor imatinib lijkt onveranderd goed bij eventuele terugkeer
van de CML.

Tot nu toe is er nog maar weinig ervaring met stoppen met de 2e generatie TKIs
en met patiënten, die voor de 2e keer of 3e keer willen stoppen na een eerdere
moleculaire relaps in de periode dat ze voor het eerst of voor de tweede keer
waren gestopt.
Uitgebreider onderzoek met ook andere tyrosine kinase remmers is dus nodig om
conclusies te kunnen trekken.

De 1e lijn studies met nilotinib (ENESTnd) bij nieuw gediagnosticeerde
patiënten laten zien dat met nilotinib een snellere en diepere moleculaire
respons wordt verkregen dan met imatinib. Alhoewel dit tot op heden nog niet
heeft geleid tot een overlevingsvoordeel is het mogelijk dat het zou kunnen
resulteren in hogere aantallen patiënten, die met succes kunnen stoppen met hun
TKI behandeling.

Het doel van dit onderzoek studie is om vast te stellen of het zinvol is een
tweede of derde stoppoging te doen, na gebruik van tenminste 2 jaar nilotinib,
bij mensen die eerder geen succes hadden toen ze voor de eerste keer of tweede
keer stopten.

Het onderzoek is een open label, prospectief, multicenter interventie studie.

Alle patiënten gaan eerst in de Nilotinb behandel fase gedurende 24 maanden Daarna gaan die patiënten door naar de fase zonder behandeling, als de patiënt opnieuw een MR4 heeft bereikt gedurende tenminste 1 jaar en een MR4.5 gedurende tenminste een half jaar.

Wanneer er geen behandeling wordt gegeven, is het mogelijk dat kwaliteit van
leven verbetert., zeker bij patiënten, die bijwerkingen ondervinden van de TKI
behandeling. Tenminste een deel van de patiënten zal voordeel hebben van het
feit dat ze kunnen stoppen met de behandeling gedurende een periode van meer
dan 6 maanden.

Risico's van de nilotinib behandelfase:
Nilotinib is geregistreerd als geneesmiddel in de 1e lijn behandeling van CML
en het bijwerkingenprofiel is inmiddels goed bekend aangezien het middel sinds
2006 door patiënten wordt gebruikt.
Geen toegevoegde risico's; controle op mogelijke bijwerkingen door patiënten 3
maandelijks op de polikliniek te laten komen in deze fase.

Risico's van fase zonder behandeling:
In EURO-SKI studie werd het onthoudingssyndroom beschreven in ca.15-20% van de
patiënten na het stoppen van de imatinib.
Klachten als myalgie en artralgie, met name in de bovenarmen en schouders,
mogen ook verwacht worden bij een 2e stop studie.
Over het algemeen waren de klachten mild en was behandeling niet nodig. Echter
in enkele gevallen, was behandeling met corticosteroïden noodzakelijk.
Corticosteroïden hebben ook bijwerkingen, zoals stemmingswisselingen, diabetes
mellitus, osteoporose en immuun suppressie.

Belasting van de fase zonder behandeling: 1x per maand naar het ziekenhuis voor
controle en bloedonderzoek om de moleculaire respons te monitoren in de eerste
6 maanden; het volgende half jaar iedere 6 weken. Daarna iedere 3 maanden.