Continuous Passive Motion en Fysiotherapie (CPM) versus Fysiotherapie (PT) versus late fysiotherapie (DFT) na het chirurgisch ingrijpen bij elleboog contracturen; een prospectief gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek

De elleboog is gevoelig voor stijfheid na een trauma. Om een functionele
beweeglijkheid van de elleboog terug te krijgen zijn er een aantal
conservatieve- en chirurgische behandeling opties beschikbaar zijn.
Conservatieve behandeling omvat fysiotherapie, intra-articulaire injecties met
corticosteroïden en statische- of dynamische progressieve spalken programma's.
Als de conservatieve behandeling faalt, wordt vaak een operatieve release
uitgevoerd. Dit kan zowel open- als arthroscopisch gebeuren.
Het beste evidence-based revalidatie protocol voor patiënten na een operatieve
release is niet bekend, en verschilt tot nu toe daarom per chirurg, ziekenhuis
en land. Opties zijn onder andere vroege- of late fysiotherapie onder
begeleiding van een fysiotherapeut, onmiddellijke continue passive motion
(CPM), (nacht)spalken en statische- of dynamische progressieve spalken
programma's.

Het doel van de huidige studie is continue passieve beweging in combinatie met
fysiotherapie in het ziekenhuis (CPM) versus vroege, begeleide, fysiotherapie
in het ziekenhuis (PT) versus ambulante late, begeleide, fysiotherapie (DPT)
als revalidatie protocol na de operatie van posttraumatische elleboog
contracturen te vergelijken in een prospectieve gerandomiseerde gecontroleerde
trial (RCT).

Een multicenter gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek.

De volgende revalidatie protocollen worden vergeleken: een programma van CPM met PT versus een programma met vroege fysiotherapie onder toezicht van een bovenste extremiteit gespecialiseerde fysiotherapeut versus ambulante late fysiotherapie onder toezicht van een bovenste extremiteit gespecialiseerde fysiotherapeut vanaf de postoperatieve dag 7 als revalidatie protocol.

Op dit moment is er geen bewijs dat een revalidatieprotocol superieur is ten
opzichte van een andere. Alle behandelingen die patiënten in deze studie
ondergaan maken deel uit van veelgebruikte revalidatieprotocollen na een
operatieve release van een posttraumatische stijve elleboog. Het belangrijkste
risico is resterende stijfheid voor alle behandelingen, ongeacht het
revalidatieprotocol. Echter, dit risico is onderdeel van de routinematige
klinische zorg voor posttraumatische elleboog stijfheid en zorgt niet voor een
verhoogd risico.
Door het uitvoeren van dit onderzoek hopen we een uitspraak te kunnen doen over
de werkzaamheid van kostbare CPM behandelingen in het ziekenhuis of thuis die
gebruikt worden als post-operatieve behandeling van patiënten die een operatie
voor hun posttraumatische stijve elleboog hebben ondergaan. Onnodige
behandelingen voor onze patiënten (verlengde ziekenhuisopname en langdurige CPM
sessies) en maatschappelijke kosten kunnen zo vermeden worden. Daarnaast kan er
een universele, effectieve, behandelingsmethode op worden gesteld om de
kwaliteit van zorg te verbeteren.