Het effect van Dialectische Gedragstherapie bij mensen met autisme, suïcidaliteit en/of destructief gedrag: een multi-centre, gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek.

De prevalentie van autisme is 1%.: 170.000 patiënten in Nederland (Brugha et
al., 2011). Patiënten met autisme en suïcidaliteit worden langdurig behandeld
in gespecialiseerde instellingen en behandeling van suïcidaliteit veroorzaakt
veel problemen bij patiënten, hun naasten en hulpverlening. Suïcidaliteit bij
autisme komt vaker voor bij volwassenen dan eerder werd gedacht, (Kan et al.,
2013). Een meta-analyse over de studies in de review van Segers et al (2014)
toonde 20.4% suïcidale ideaties en 10% suïcidaal gedrag bij patiënten met
autisme. Op dit moment bestaat er geen effectieve therapie voor behandeling van
suïcidaliteit bij autisme. Toch zijn er veelbelovende klinische ervaringen met
dialectische gedragstherapie (DGT) in o.a. de deelnemende instellingen. DGT is
het meest onderzochte en best empirisch gevalideerde behandelprogramma voor
chronisch suïcidale patiënten met een borderline persoonlijkheidsstoornis.
Linehan et al. (2006) concludeerden dat dgt-patienten half zoveel
suïcidepogingen ondernamen als de controlegroep, significante reductie hadden
in de frequentie (en bijkomende medische risico*s) van parasuïcidaal gedrag,
significant minder psychiatrische opnames en crisisinterventies nodig hadden en
significant minder uitval hadden in behandeling.
Er is sprake van overlap in de symptomatologie in autisme en BPS; beide
rapporteren problemen in de emotieregulatie, impulscontrole en kennen
gebrekkige sociale vaardigheden. Dialectische gedragstherapie behandelt deze
klachten. Vooral het gestructureerde en het herhalende karakter van de
gedragstherapeutische interventies, de opbouw van de emotieregulatie-,
intermenselijke- en crisisvaardigheden sluiten goed aan bij de autistische
voorkeur voor duidelijke, voorspelbare instructies en gedragsregels.

Het doel van het onderzoek is tweeledig;
1. Het eerste doel is onderzoek naar de effectiviteit van dialectische
gedragstherapie bij volwassen patiënten met autisme, suïcidaliteit en
zelfdestructief gedrag waarin het effect van kortdurende ambulante dgt
vergeleken zal worden met treatment as usual.
2. Tweede doel is onderzoek naar de effecten van DGT behandeling op angst en
sociaal functioneren, depressie, kern symptomen van autisme, kwaliteit van
leven en kosten-effectiviteit.

Een multi-centre, enkelblinde, gerandomiseerde klinische trial met twee armen
en een 12 maanden follow-up.

Twee keer per week volgen patienten een 21/2uur durende vaardigheidstraining en een keer per week volgen zij een 45 minuten durende individuele therapie. De controle conditie is treatment as usual hetgeen betekent dat zij wekelijks contact hebben met hun behandelaar.

Patiënten worden 3 maal geïnterviewd en getest (T0, T6 en T12) en zal in
totaal duren 6 uur duren. Er bestaat nog geen behandeling voor suïcidaliteit en
zelfdestructief gedrag bij mensen bij autisme. Gezien eerdere positieve
klinische ervaring met DGT verwachten we dat patiënten baat hebben bij de
therapie. We verwachten dat de behandeling suicidaliteit en destructief gedrag
zullen verminderen, de kwaliteit van leven zal toenemen en de zelfstandigheid
zal vergroten.
Uit onderzoek blijkt dat deelname van suïcidale personen aan experimentele
studies niet leidt tot meer suïcides of meer suïcidepogingen en exclusie van
suïcidale proefpersonen leidt niet tot minder suïcides of suïcide pogingen in
onderzoek trials. Het vragen naar de eigen suïcidaliteit van proefpersonen uit
zowel de algemene populatie als uit kwetsbare en suïcidale populaties leidt
niet tot toename van suïcidaliteit. Een kleine groep deelnemers vind de vragen
naar suïcidaliteit confronterend en (licht) onaangenaam maar dit betreft korte
termijn effecten en deelname wordt desondanks doorgaans als waardevol gezien
(Huisman & kerkhof 2017). Dialectische gedragstherapie is een cognitief
gedragstherapeutische behandeling en is het meest onderzochte en best empirisch
gevalideerde behandelprogramma voor chronisch suïcidale patiënten met een
borderline persoonlijkheidsstoornis. Eerder gebruik van Dialectische
gedragstherapie (DGT) hebben geleid tot geen of weinig schade. Schade kan
voorkomen in de vorm van emotionele belasting, vergelijkbaar met reguliere
cognitief gedragstherapeutische behandeling. Gedragsveranderingen kunnen ook
spanningen oproepen. Over het algemeen is de groep rigide in gedrag en gewoonte
en zien wij geen extra risico's met de standaardbehandeling DGT. Wij schatten
daarom de kans op schade als klein. We verwachten geen aversieve gebeurtenissen
en deze zijn dan ook niet gedocumenteerd