Geïndividualiseerde behandeling van vrouwen met milde zwangerschapshypertensie: een gerandomiseerd onderzoek

Hypertensieve aandoeningen in de zwangerschap, waaronder preeclampsie, is één
van de voornaamste oorzaken van maternale mortaliteit en morbiditeit in de
westerse wereld. Inadequate bloeddrukcontrole speelt in 85% van de gevallen van
maternale sterfte een rol. De nationale richtlijn stelt dat de hoogte van de
bloeddruk leidend is voor het initiëren en aanpassen van behandeling, en dat
het vooralsnog onduidelijk is of vrouwen met een milde zwangerschapshypertensie
(systolische bloeddruk tussen 140-160mmHg en/of diastolische bloeddruk tussen
90-110mmHg) behandeld zouden moeten worden. Paradoxale maternale en foetale
resultaten van studies hebben geleid tot inconsistent voorschrijven van
antihypertensiva, inconsistente streefwaarde van de bloeddruk of zelfs helemaal
geen behandeling, tussen verschillende ziekenhuis en gynaecologen. Dat
behandeling van milde zwangerschapshypertensie tot teleurstellende resultaten
leidt, kan verwacht worden als er bij het voorschrijven van medicatie geen
rekening gehouden wordt met het hemodynamische profiel van de moeder.
Hypertensie kan namelijk gepaard gaan met een hoog (hyperdynamisch,
vasogedilateerd), een normaal (normodynamisch) of een laag (hypodynamisch,
vasoconstrictief) hartminuutvolume. Antihypertensieve medicijnen moeten niet
uitsluitend gezien worden als bloeddrukverlagers, maar ook als correctors van
het hemodynamisch profiel. Onze hypothese is dat, in vergelijking met geen
behandeling, geïndividualiseerde, op het hemodynamisch profiel geleide
voorschrijven van antihypertensiva leidt tot minder ziekteprogressie naar
ernstige hypertensie en/of preeclampsie.

Met deze studie willen we graag onderzoeken of geindividualiseerd voorschrijven
van antihypertensieve medicatie in milde zwangerschapshypertensie, gebaseerd op
het maternale hemodynamische profiel, met als target bloeddruk <130/80mmHg,
leidt tot effectievere behandeling met betere maternale en neonatale uitkomsten
zonder de vermeende bijwerkingen in vergelijking met geen behandeling.

Deze studie is een randomized controlled trial met twee paralelle groepen (een
medicatie- en een controlegroep). Vrouwen in de medicatiegroep zullen
antihypertensieve medicatie voorgeschreven krijgen aan de hand van hun
hemodynamisch profiel. Vrouwen in de controlegroep zullen niet met
antihypertensieve medicatie behandeld worden.

Vrouwen in de medicatiegroep ontvangen antihypertensieve medicatie. Vrouwen met een hyperdynamisch profiel, gekenmerkt door een mean arterial pressure (MAP)/hartfrequentie (hf) ratio kleiner dan 1.1, krijgen een betablokker voorgeschreven. Vrouwen met een hypodynamisch profiel, gekenmerkt door een MAP/hf ratio groter dan 1.4 krijgen vasodilator nifedipine voorgeschreven. Vrouwen met een normodynamisch profiel, gekenmerkt door een MAP/hf ratio tussen 1.1 en 1.4 krijgen Methyldopa voorgeschreven.

De belasting van dit onderzoek is beperkt tot een uitgebreidere check-up van
reguliere consulten bij milde zwangerschapshypertensie. Per bezoek kost dit een
patient gemiddeld ongeveer 50 minuten extra (de eerste keer 30min extra tijd
voor de hartecho als deze plaats kan vinden, en de andere keren 30min voor de
bloeddrukmetingen en 5 minuten voor het meten van het hartminuutvolume). Het
aantal bezoeken wisselt per persoon, want dit hangt af van de amenorroeduur bij
inclusie/randomisatie.De enige invasieve procedure is één extra venapunctie na
randomisatie bij 208 van de proefpersonen, waarbij 50mL bloed zal worden
afgenomen. Een mogelijke bijwerking is een klein hematoom. De onderzoeken
(bloeddrukmetingen en hartecho) zijn niet hinderlijk, behalve dat het tijd
kost.