Het verbeteren van de kennis omtrent de anatomie en lymfestroom in het centrale lymfestelsel bij patiënten met het Noonan Syndroom Spectrum Stoornis

Noonan Syndroom Spectrum Stoornissen (NSSD's) worden veroorzaakt door pathogene
varianten in genen van het Ras/MAPK signaaltransductiepad en behoren tot de
RASopathieën. Lymfatische aandoeningen komen voor bij 36% van de patiënten met
NS gedurende hun leven, met verschillende symptomen, ernst en begin (3). Het is
echter onbekend hoeveel patiënten met RASopathie precies last hebben van
stoornissen in de lymfestroom. Vooral omdat veel van deze patiënten
onopgemerkte symptomen hebben en niet worden gediagnosticeerd.

Op dit moment is er geen protocol voor het diagnosticeren van
lymfestroomstoornissen. In veel gevallen is de diagnose gebaseerd op de
symptomen en niet op de onderliggende afwijkende lymfatische anatomie of
stroom. Er zijn tests voor de lymfestroom, zoals lymfescintigrafie, maar deze
hebben een zeer lage ruimtelijke en temporele resolutie. Sommige instellingen
maken gebruik van MR T2-beelden, die de vloeistof (lymfe) visualiseren, maar
niet de stroom. Onlangs is de dynamische MR-lymfangiografie (DMRL) met
intranodale contrastinjectie geïntroduceerd in het Radboudumc, gebaseerd op de
scan die in Philadelphia is uitgevonden. Met deze DMRL-scan wordt de stroming
van lymfe in de centrale lymfevaten gevisualiseerd om anatomische en
stroomafwijkingen te diagnosticeren.

Doordat de diagnose gebaseerd is op de symptomen en niet op de onderliggende
oorzaak, richt de therapie zich voornamelijk op het verminderen van symptomen
en niet op het genezen van de pathologische oorzaak. Bijvoorbeeld, patiënten
gediagnosticeerd met primaire lymfoedeem (wat impliceert dat er geen bekende
oorzakelijke oorzaak is) kunnen een anatomische of functionele afwijking hebben
in het centrale geleidende lymfestelsel die niet wordt gediagnosticeerd als de
causale lymfestroomstoornis. Om de diagnose te verbeteren, is een beter begrip
van de pathofysiologie nodig, dat kan worden verkregen door het bestuderen van
het centrale geleidende lymfestelsel van patiënten met NS met en zonder
lymfatische aandoeningen. Op deze manier kunnen uiteindelijk therapeutische
interventies worden verbeterd die zijn afgestemd op de pathologische oorzaak

Om een beter inzicht te krijgen in het centrale geleidende lymfestelsel bij
volwassen vrijwilligers met het Noonan Syndroom (NS) zonder klinische symptomen
of tekenen van lymfatische aandoeningen in vergelijking met NS- en
CardioFacioCutane syndroom-patiënten met ernstige lymfatische aandoeningen en
gezonde vrijwilligers. (lopend onderzoek: (Lymphomics; verbetering van het
begrip van de anatomie van het lymfestelsel en de richting en snelheid van de
lymfestroom; goedgekeurd door de Medisch Ethische Commissie van het Radboud
Universitair Medisch Centrum Nijmegen, dossiernummer 2021-7514).

De anatomie van de centrale lymfevaten zal worden bestudeerd bij NSSD-patiënten
zonder (een voorgeschiedenis van) lymfatische symptomen. Dit zal worden gedaan
met behulp van dynamische MR-lymfangiografie (DMRL) met intranodale
contrastinjectie. Het eindpunt is een overzicht van de anatomie van de centrale
lymfevaten bij NS-patiënten zonder lymfatische aandoeningen. Dit zal worden
vergeleken met de anatomie van de centrale lymfevaten bij gezonde vrijwilligers
zonder NS en zonder lymfatische symptomen, en patiënten met NSSD en een
voorgeschiedenis van lymfatische symptomen.

De snelheid en richting van het contrast in de centrale lymfevaten zullen
worden bestudeerd bij NSSD-patiënten zonder (een voorgeschiedenis van)
lymfatische symptomen. Dit zal worden gedaan met behulp van dezelfde DMRL. Het
eindpunt zal een overzicht zijn van de normale waarden van de snelheid en
richting van het contrast. Dit zal worden vergeleken met de snelheid en
richting van de stroom in gezonde niet-NS-vrijwilligers als referentie.

Dit is een prospectieve verzameling van gegevens van MR-lymfangiografie in ons
centrum. De anatomie van de centrale lymfevaten zal worden bestudeerd. De
MR-lymfangiografiebeelden zullen ook worden beoordeeld op metingen zoals de
breedte van het thoracale kanaal en de
locatie van de instroom in de subclavia ader. Daarnaast zal de snelheid van het
contrast worden gemeten op de post-contrast MR-beelden.

Deelname aan dit onderzoek brengt minimale risico's met zich mee. De
proefpersonen zullen aan beide zijden een kleine naaldplaatsing ondergaan in
een lieslymfeklier, met zeer weinig risico op bloeding en/of infectie,
vergelijkbaar met andere minimaal invasieve procedures. De dynamische
MR-lymfangiografie zal ongeveer twee uur duren.