Het additieve effect van Imaginaire Rescripting voor het behandelen van depressieve symptomen in jeugdtrauma gerelateerde depressie in de adolescentie: Een multiple baseline studie onder 15 adolescenten

Depressie in adolescentie is een groot metaal gezondheidsprobleem. Jeugdtrauma
is een in de literatuur ruimschoots aangetoonde risicofactor voor (geestelijke)
gezondheidsproblemen, waaronder depressie. Verschillende resultaten wijzen erop
dat een reguliere depressiebehandeling (CAU) niet toereikend is voor het
behandelen van depressieve klachten bij patiënten met een depressieve stoornis
in combinatie met jeugdtrauma (ook wel jeugdtrauma gerelateerde depressie
genoemd). Dit wijst er mogelijk op dat jeugdtrauma gerelateerde depressie
vraagt om een aanvullende behandeling. Imaginaire Rescripting (ImRs) lijkt
veelbelovend. In ImRs worden negatieve jeugdherinneringen bewerkt via
imaginatie door deze herinneringen te rescripten naar meer aangename beelden,
bijvoorbeeld door een alter ego van de patiënt het beeld omtrent de herinnering
te laten te betreden waarin hij de rol op zicht neemt om zichzelf in het nare
beeld te troosten of verdedigen. Het is al aangetoond dat ImRs een effectieve
psychotherapeutische techniek is voor het behandelen van een breed scala aan
psychiatrische stoornissen bij volwassenen. Er is enig bewijs dat ImRs
effectief is voor het behandelen van een depressie bij volwassenen. Daarentegen
is onderzoek schaars, met name voor adolescenten.

Het primaire doel is om de effectiviteit van ImRs als add-on inteventie van CAU
te onderzoeken voor het behandelen van depressieve symptomen bij 15
adolescenten die zijn blootgesteld aan jeugdtrauma. Het secundaire doel is om
te onderzoeken of ImRs invloed heeft op andere klinische uitkomstmaten.

Het betreft een Nonconcurrent Multiple-Baseline design bestaande uit 3
onderzoeksfases (baseline fase (A1), interventie fase (B) en follow up fase
(A2)) en een randomisatie van proefpersonen in verschillende lengtes van de
baselinefase.

Gedurende alle drie de fases ontvangen de participanten een wekelijkse sessie (60 minuten) met CAU volgens de Multidisciplinaire Richtlijn Depressie - Addendum Jeugd. Gedurende fase B (de interventie fase) wordt ImRs als behandeling toegevoegd om op deze wijze het effect te onderzoeken. Participanten krijgen 6 tot 10 wekelijkse behandelsessies (90 minuten) met ImRs, waarbij de aandacht ligt op het verwerken van jeugdtrauma gerelateerde herinneringen.

Het is al aangetoond dat ImRs een effectieve en veilige behandeltechniek is
voor het behandelen van een breed scala aan psychiatrische stoornissen.
Deelname is mogelijk gunstig voor de patiënt, aangezien zij een additieve
behandeling met ImRs ontvangen wat een veelbelovende behandeltechniek lijkt
voor het behandelen van jeugdtrauma gerelateerde depressie.
De potentiele last voor patiënten is dat zij worden gevraagd om deel te nemen
aan dataverzameling door het regelmatig invullen van een korte online
zelfrapportage vragenlijst (drie keer per week), door het invullen een grote
online zelfrapportage vragenlijsten op vier tijdspunten en door een interview
op de onderzoekslocatie dat wordt afgenomen bij de start en bij afronding van
de studie. Ondanks dat de onderzoeksgroep een kwetsbare doelgroep betreft met
adolescenten met matig tot ernstige depressieve symptomen en mogelijk suïcidale
ideatie, zijn wij van mening dat deelname aan het onderzoek gepaard gaat met
minimale veiligheidsrisico's. Het onderzoek is namelijk ingebed in de bestaande
zorgstructuur van een specialistische GGZ instelling waar het inschatten en
adequaat inspelen op (suïcide)risico een onderdeel is van de reguliere zorg.