De effecten van de voedselmatrix op pieken in serum fructose

Epidemiologisch bewijs stapelt zich op dat een hoge consumptie van toegevoegde
suikers in verband wordt gebracht met stofwisselingsziekten zoals diabetes type
2. Fructose, een van de belangrijkste toegevoegde suikers, wordt beschouwd als
de meest nadelige suiker. Gegevens van een groot op de populatie gebaseerd
cohort toonden aan dat fructose-inname uit vruchtensap en met suiker gezoete
dranken, maar niet hele vruchten, geassocieerd is met een hoger intrahepatisch
lipidengehalte. Een onderzoek bij muizen toonde aan dat snelle blootstelling
aan fructose resulteerde in een hoger intrahepatisch lipidengehalte dan
langzame blootstelling aan fructose. De voedselmatrix, d.w.z. de complexe
ruimtelijke organisatie van en interacties tussen voedingsstoffen, kan
verantwoordelijk zijn voor de snelle versus langzame blootstelling aan fructose
en de daaruit voortvloeiende gevolgen voor de gezondheid. Daarom willen we de
rol van de fructosematrices op serumfructosepieken onderzoeken. We
veronderstellen dat vloeibare fructosematrices hogere serumfructosepieken
zullen veroorzaken in vergelijking met vaste fructosematrices.

Ons doel is om de fructose te kwantificeren, die aan de portale circulatie
ontsnapt, en in de systemische circulatie verschijnt, door serumfructose te
meten met behulp van ultraperformance liquid chromatography-tandem mass
spectrometry (UPLC-MS/MS) binnen 150 minuten na inname van fructosehoudende
matrixen.

Dit is een niet-geblindeerde, gerandomiseerde interventie studie.

Bij iedere visite wordt de participanten een voedselproduct aangeboden dat 20 gram fructose bevat. Deze hoeveelheid fructose lijkt op een fysiologische inname van fructose. De vier fructose-houdende producten zijn: - Appel: Jonagold appel, geschild en klokhuis verwijderd. Een gevalideerde enzymatische assay (Enzytec> Generic D-Glucose/D-Fructose/Sucrose #E1247, R-Biopharm® AG, Darmstadt Germany) wordt gebruikt om het fructosegehalte van iedere individuele appel die gebruikt wordt in de studie te bepalen. Gemiddeld bevat 230 g Jonagold appel 20 g fructose. - Gepureerde appel: Jonagold appel, geschild en klokhuis verwijderd. Een gevalideerde enzymatische assay (Enzytec> Generic D-Glucose/D-Fructose/Sucrose #E1247, R-Biopharm® AG, Darmstadt Germany) wordt gebruikt om het fructosegehalte van iedere individuele appel die gebruikt wordt in de studie te bepalen. Gemiddeld bevat 230 g Jonagold appel 20 g fructose. De appel wordt gemalen in een blender. Door de appel te malen wordt de voedselmatrix, d.z.w. de fysieke structuur en ruimtelijke organisatie van de moleculen, verstoord. - Appelsap: Lang houdbare, in de winkel gekochte appelsap (Goudappeltje 100% Puur sap, Appelsientje®) bevat het sap van concentraat van 7 appels per liter en wordt kort verhit om lange houdbaarheid te garanderen. De hoeveelheid fructose per pak appelsap wordt gemeten met de enzymatische assay. Ongeveer 320 ml appelsap bevat 20 g fructose. - Fructose opgelost in water: Fructose (C6H12O6; 1,3,4,5,6-pentahydroxyhexan-2-one); (moleculair gewicht 180.15588 g/mol), is een monosaccharide en wordt geproduceerd als witte kristallen of poeder, met een zoete smaak en geen verwerpelijke geuren. In oplossing, fructose is kleurloos, geurloos en helder tot licht troebel. Het wordt veel gebruikt in de voedselindustrie. Fructose wordt geproduceerd door NUTRICIA geavanceerde medische voeding voor orale toediening.

Gezien de aard van het onderzoek, d.w.z. korte termijn en lage
protocolcomplexiteit, laag gezondheidsrisico, gebruik van natuurlijke
producten, kleine onderzoekspopulatie (N=18) en gezonde onderzoekspopulatie,
wordt het onderzoek beschouwd als *laag/verwaarloosbaar risico*.

Bloedafname kan collaps, bloeding, hematoom, infectie of zenuwbeschadiging
veroorzaken. Om deze reden zal de bloedafname worden uitgevoerd door ervaren
medewerkers.