Een gerandomiseerde, geblindeerde, placebogecontroleerde studie om de veiligheid, verdraagbaarheid en farmacokinetiek van EGT710 te beoordelen na toediening van enkelvoudige en meervoudige doses aan gezonde volwassenen.

EGT710 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van coronavirus ziekte 2019 (COVID 19). EGT710 werkt door de belangrijkste
protease van het coronavirus te remmen. Deze protease is een eiwit dat het
coronavirus in staat stelt zichzelf te vermeerderen. Remming van de
belangrijkste protease van het coronavirus zou de hoeveelheid coronavirus
verminderen en zou een effectieve behandeling voor COVID-19 kunnen zijn. EGT710
blijkt werkzaam te zijn tegen alle bekende menselijke coronavirussen.

Het doel van het onderzoek is om te zien of de onderzoeksmiddel (EGT710) veilig
is en wordt verdragen wanneer het wordt gegeven aan gezonde volwassenen. Het
onderzoek zal ook kijken naar hoe het lichaam het onderzoeksmiddel opneemt,
afbreekt en uitscheidt.

Ongeveer 100 gezonde vrijwilligers in de leeftijd 18 tot 65 jaar worden
uitgenodigd om deel te nemen aan dit onderzoek. Als u meer wilt weten over wie
kan deelnemen, vraag het dan aan de verantwoordelijke arts.

Om in aanmerking te komen voor dit onderzoek moet u een gezond persoon zijn.
Het onderzoeksmiddel die als onderdeel van dit onderzoek wordt gegeven, wordt
niet geven om symptomen of ziekten te behandelen. Uw keuze is om al dan niet
deel te nemen aan dit onderzoek.

Er zijn bepaalde tests/vragen die u moet invullen om erachter te komen of u
voldoet aan de vereisten om deel te nemen aan het onderzoek. Als u niet aan
deze eisen voldoet, kunt u niet deelnemen aan het onderzoek.

Wij kijken ook of uw erfelijke eigenschappen effect hebben op hoe uw lichaam
reageert op EGT710. Dit onderdeel van het onderzoek is niet verplicht.

De effecten van EGT710 vergelijken we met de effecten van een placebo. Een
placebo is een middel zonder werkzame stof. Let op: wanneer we de term
'onderzoeksmiddel' in dit document gebruiken, dan bedoelen we EGT710, placebo,
of beide.

In totaal bezoekt de vrijwilliger 2 keer het onderzoekscentrum:
• éénmaal voor de keuring.
• éénmaal voor verblijf in het onderzoekcentrum. Voor het onderzoek is het
nodig dat de vrijwilliger een periode in het onderzoekscentrum verblijft.

Dit is voor Deel A: 1 periode van 6 dagen (5 nachten).
Voor Deel B: 1 periode van 12 dagen (11 nachten)
En voor Deel C: 1 periode van 16 dagen (15 nachten)

We verwachten de vrijwilligers voor Deel A en B: twee dagen voorafgaand aan de
(eerste) toediening van het onderzoeksmiddel in het onderzoekscentrum.
En de vrijwilligers voor Deel C: op de dag voorafgaand aan de (eerste)
toediening van het onderzoeksmiddel.

Dag 1 is de (eerste) dag waarop de vrijwilliger het onderzoeksmiddel krijgt.
De vrijwilligers van Deel A verlaten het onderzoekscentrum op Dag 4, de
vrijwilligers van Deel B op Dag 10 en de vrijwilligers van Deel C op Dag 15 van
het onderzoek.

• Daarnaast bellen we de vrijwilliger 1 keer voor de nacontrole.

Het onderzoeksmiddel wordt als volgt gegeven:
Deel A: EGT710 of placebo nuchter als capsules via de mond met 240 milliliters
(ml) (kraan-)water.
De proefpersonen worden ingedeeld in zes verschillende groepen. Of de
vrijwilliger EGT710 of placebo krijgt, wordt door loting bepaald. Per groep
krijgen 6 proefpersonen EGT710 en 2 proefpersonen placebo.

Deel B: EGT710 of placebo nuchter als capsules via de mond met 240 milliliter
(ml) (kraan-) water.
De proefpersonen worden ingedeeld in vier verschillende groepen. Of de
vrijwilliger EGT710 of placebo krijgt, wordt door loting bepaald. Per groep
krijgen 6 proefpersonen EGT710 en 2 proefpersonen placebo.

Deel C: EGT710 of placebo als capsules via de mond met 240 milliliter (ml)
(kraan-) water. De vrijwilliger krijgt EGT710 of placebo ook als (test)
formulering 2 via de mond, die nog nader te bepalen is.
De proefpersonen worden ingedeeld in zes groepen van elk 3 proefpersonen. Alle
proefpersonen krijgen het onderzoeksmiddel één keer met ontbijt en twee keer
zonder ontbijt. De volgorde waarin dit zal gebeuren wordt bepaald door loting.
De volgorde waarin de vrijwilliger EGT710 als capsule via de mond of
formulering 2 via de mond krijgt, wordt door loting bepaald. Elke groep krijgt
EGT710 eenmaal als capsule via de mond en tweemaal als formulering 2 via de
mond.

Hoeveel en hoe vaak het onderzoeksmiddel wordt gegeven: Deel A: Groep 1 krijgt 80 mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 2 krijgt 240 mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 3 krijgt 720 mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 4 krijgt NTB* mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 5 krijgt 1440 mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 6 krijgt NTB* mg EGT710 of placebo eenmaal op dag 1 als capsules via de mond in nuchtere toestand. * Nader te bepalen (NTB) Deel B: Groep 1 krijgt 300 mg EGT710 of placebo eenmaal per dag op dag 1 t/m 7 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 2 krijgt 600 mg EGT710 of placebo eenmaal per dag op dag 1 t/m 7 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 3 krijgt 1000 mg EGT710 of placebo eenmaal per dag op dag 1 t/m 7 als capsules via de mond in nuchtere toestand. Groep 4 krijgt NTB* mg EGT710 of placebo eenmaal per dag op dag 1 t/m 7 als capsules via de mond in nuchtere toestand. * Nader te bepalen (NTB) Deel C: Er zijn 3 behandelingen in dit deel van de studie, de vrijwilliger zal deze alle drie krijgen. De volgorde waarin de vrijwilliger de behandelingen krijgt wordt bepaald door middel van loting. Er zitten 5 dagen tussen elke dosering. - Behandeling 1: EGT710 als capsule via de mond na vasten - Behandeling 2: EGT710 als formulering 2 via de mond na vasten - Behandeling 3: EGT710 als formulering 2 via de mond na een vetrijk ontbijt Dosisverhogingsstappen en de werkelijke doses kunnen worden herzien tijdens dose escalation vergaderingen op basis van veiligheid, verdraagbaarheid en farmacokinetische gegevens van het voorgaande cohort/dosisniveau.

Bloedafname
Bloed afnemen kan pijnlijk zijn of blauwe plekken veroorzaken. Het gebruik van
de verblijfcanule (een buis in een ader in de arm) kan soms leiden tot
ontsteking, zwelling, verharding van de ader, bloedstolling en bloeding in de
omgeving (blauwe plekken) van de prikplaats. Bij sommige personen kan een
bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag of
bloeddrukdaling veroorzaken met duizeligheid of flauwvallen.

In totaal nemen we ongeveer 105 (Deel A), 280 (Deel B) of 225 (Deel C)
milliliter (ml) bloed van screening tot follow-up. Deze hoeveelheid veroorzaakt
bij volwassenen geen problemen. Ter vergelijking: bij een bloeddonatie wordt
telkens 500 ml bloed afgenomen. Indien de onderzoeker dit nodig acht voor de
veiligheid van een proefpersoon, kunnen extra monsters worden genomen voor
eventueel aanvullend onderzoek. Als dit gebeurt, kan de totale hoeveelheid
afgenomen bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje
Voor het maken van een harttracering worden elektroden (kleine, plastic
pleisters) op uw armen, borst en benen geplaatst. Langdurig gebruik van deze
elektroden kan huidirritatie (uitslag en jeuk) veroorzaken.

maaltijden/vasten
Het vetrijke ontbijt is een uitgebreid ontbijt met o.a. 2 gebakken eieren,
gebakken aardappelen en spek. De vrijwilliger moet het hele ontbijt consumeren.
Het kan moeilijk zijn om het hele ontbijt te consumeren, vooral voor lichte
eters.

Als de vrijwilliger tijdens het onderzoek gedurende langere tijd moet vasten,
kan dit leiden tot symptomen zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of
flauwvallen.

Corona virus test
Met wattenstaafjes worden monsters van de achterkant van neus en keel genomen
voor de coronavirustest. Het nemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak en een onaangenaam gevoel geven. Het nemen van een
monster van de achterkant van de keel kan kokhalzen veroorzaken. Wanneer het
monster van de achterkant van de neus wordt genomen, kan de vrijwilliger een
prikkend gevoel ervaren en kunnen de ogen waterig worden.