Optimalisatie VCTE-miltonderzoek met FibroScan

Chronische leverziekten zijn meestal asymptomatische, progressieve en
uiteindelijk mogelijk dodelijke aandoeningen. Cirrose is het eindstadium van
alle chronische leverziekten met als belangrijkste complicatie portale
hypertensie (PH), wat veroorzaakt wordt door congestie in de lever die de
bloedstroom van de poortader naar de leverader verstoort. De gouden standaard
voor het diagnosticeren van PH is de hepatische veneuze drukgradiëntmeting
(HVPG), waarbij PH gedefinieerd wordt als een HVPG > 6 mmHg en een HVPG > 10
mmHg als klinisch significant beschouwd wordt. Er bestaat een verband tussen de
HVPG-waarde en het optreden van slokdarmvarices en klinische decompensatie bij
>= 10 mmHg en een risico op varicesbloedingen bij >= 12 mmHg. Deze methode is
echter invasief, kostbaar en enkel beschikbaar in gespecialiseerde
ziekenhuizen.

PH kan leiden tot verschillende problemen, zoals hepatocellulair carcinoom
(HCC), ascites, slokdarm- en maagvarices en hepatische encefalopathie.

Een van de ernstigste en meest levensbedreigende complicaties van cirrose is
het ontstaan van slokdarmvarices bij cirrosepatiënten en het feit dat deze
kunnen gaan bloeden. De prevalentie van slokdarmvarices bij cirrosepatiënten
bedraagt zo*n 50-60%, met een jaarlijkse incidentie van 5-15% aan
varicesbloedingen, waarbij er bij 30-40% in de eerste 6 weken een nieuwe
bloeding optreedt. Gastro-intestinale varicesbloedingen worden tevens in
verband gebracht met een significant hogere mortaliteit van tot 30% bij
volwassenen en van 0-15% bij kinderen.
Oesofagogastroduodenoscopie (EGD) is het standaard instrument om
slokdarmvarices op te sporen, de ernst ervan te bepalen en de indicatoren te
herkennen voor slokdarmvarices met een hoog bloedingsrisico. Maar zoals reeds
gezegd, is deze methode, net als HVPG, invasief en kostbaar.

Daarom zijn er verschillende niet-invasieve methoden (serum-biomarkers en
elastografietechnieken) ontwikkeld om de graad van PH en de aanwezigheid van
slokdarmvarices te voorspellen.

In dit kader heeft Echosens in 2019 een nieuw FibroScan-apparaat ontwikkeld
voor miltstijfheidsmeting (SSM - Spleen Stiffness Measurement). Er is een
Europees multicentrisch onderzoek verricht met 260 patiënten (Stefanescu et al,
2019). Hieruit bleek een uitstekende toepasbaarheid van de SSM@100 Hz (88%) met
een diagnostische accuraatheid van de SSM@100 Hz voor slokdarmvarices, grote
slokdarmvarices en slokdarmvarices met een hoog bloedingsrisico die hoger lag
dan de meeste non-invasieve tests. Er werd tevens gerapporteerd dat met de
combinatie van de Baveno VI-criteria met SSM@100Hz voor het diagnosticeren van
slokdarmvarices met een hoog bloedingsrisico 38,9% van het percentage EGD*s kon
worden voorkomen, zonder meer dan 5% van de slokdarmvarices met een hoog
bloedingsrisico te missen. Ter vergelijking: met enkel de Baveno VI-criteria
werd maar 8,1% van het percentage EDG*s voorkomen. Uit dit onderzoek is
gebleken dat SSM als niet-invasief diagnostisch hulpmiddel nuttig is om
patiënten met een hoog risico op slokdarmvarices en PH te selecteren, die later
doorverwezen kunnen worden voor meer invasief diagnostisch onderzoek, zoals EGD
en HVPG-meting en om patiënten te selecteren voor endoscopische screening op
slokdarmvarices met een hoog bloedingsrisico.

Tot slot wordt SSM in de laatste richtlijnen van de EASL aanbevolen als
aanvullende niet-invasieve test om de risico*s verder te stratificeren en om
het risico van slokdarmvarices met een hoog bloedingsrisico nauwkeuriger te
bepalen.

Patiënten met NAFLD en obesitas waren echter uitgesloten van dit onderzoek om
in zo gestandaardiseerd mogelijke omstandigheden te kunnen werken. Met de
wereldwijde toename van NAFLD blijkt het nu nodig een speciale sonde te
ontwikkelen voor patiënten met overgewicht en obesitas.

Het doel van dit onderzoek is dus het ontwikkelen van een miltonderzoek met de
FibroScan® voor patiënten met overgewicht en obesitas.

Primaire doelstelling : Een speciaal miltonderzoek ontwikkelen voor patiënten
met overgewicht en obesitas en de toepasbaarheid ervan beoordelen.

Secundaire doelstelling :
1. Een miltonderzoek ontwikkelen voor patiënten die gewoonlijk met de S-sonde
worden gemeten en de toepasbaarheid ervan beoordelen.
2. Het bestaande miltonderzoek voor patiënten die met de M-sonde worden gemeten
optimaliseren en de toepasbaarheid ervan beoordelen.
3. Een instrument ontwikkelen gericht op de milt (STT, Spleen Targeting Tool)
en een meetmethode met automatische aanpassing van de diepte (volgens de
morfologie van de patiënt) voor miltonderzoeken met S-, M- en XL-sondes, en de
toepasbaarheid ervan verbeteren.

Europees, prospectief, interventioneel, multicentrisch klinisch onderzoek.

Voor uw deelname aan dit onderzoek geldt een beperking: voor het onderzoek moet
u minstens 3 uur nuchter zijn om het onderzoek met de FibroScan® goed te laten
verlopen.
Het risico in verband met het gebruik van de FibroScan® is verwaarloosbaar en
er zijn sinds 2003 geen ernstige of niet-ernstige bijwerkingen gemeld. et de
FibroScan® wordt gebruik gemaakt van een veelgebruikte, reeds lang bestaande,
pijnloze en niet-invasieve techniek. Deze techniek is zeer geschikt om
chronische leverziekten vroegtijdig op te sporen. De FibroScan® wordt in meer
dan 80 landen over de hele wereld gebruikt.

Patiëntenparticipatie zal onderzoekers helpen de doelen van deze studie te
bereiken met belangrijke nieuwe gegevens om FibroScan® voor miltstudies bij
meer patiënten op te bouwen en te verbeteren.

Met de aaboassigen aan dit onderzoeksapparaat willen we de gegevens verzamelen
die we nodig hebben om een miltonderzoek met de FibroScan te ontwikkelen met
behulp van S+- en XL+- sondes.