Een fase 1, gerandomiseerd, placebogecontroleerd, dubbel geblindeerde, enkelvoudig centrum, meerdere doseringen, parallel onderzoek ter evaluatie van de impact van apraglutide op maaglediging van vloeistoffen bij gezonde proefpersonen

Apraglutide is een onderzoeksgeneesmiddel. Dit betekent dat het niet is
goedgekeurd door de regelgevende instanties voor gebruik op recept of zonder
recept. Apraglutide wordt momenteel ontwikkeld voor de behandeling van
patiënten met korte darm syndroom en graft-versus-hostziekte. Bij het korte
darm syndroom is de darm niet in staat om normaal voedingsstoffen op te nemen.
Bij graft-versus-hostziekte lijden patiënten aan zwelling in verschillende
organen na beenmerg- of stamceltransplantaties. Patiënten met deze aandoeningen
kunnen ook last hebben van het niet in balans zijn van sommige maagdarm
hormonen (hormonen in het spijsverteringstelsel), die complicaties kunnen
veroorzaken zoals versnelde maagdarm motiliteit (beweging van voedsel door het
spijsverteringskanaal). Het is belangrijk om uit te zoeken of en hoe
apraglutide de maaglediging beïnvloedt, aangezien het nuttig kan zijn bij deze
patiënten. Apraglutide kan worden getest door te meten hoe een ander medicijn,
paracetamol (ook bekend als acetaminofen), in het bloed wordt opgenomen en het
lichaam verlaat bij gezonde proefpersonen. De waardes van paracetamol zullen
dan laten zien of apraglutide enig effect heeft op de maaglediging.

Bij dit onderzoek krijgt men vloeibare paracetamol bij een vloeibare maaltijd.
Men krijgt ook apraglutide of een placebo.

Het doel van dit onderzoek is om te zien of het onderzoeksmiddel, apraglutide,
enig effect heeft op de maaglediging van vloeistoffen bij gezonde
proefpersonen. Maaglediging is de normale manier waarop voedsel door uw lichaam
gaat, wanneer de inhoud van de maag naar de dunne darm wordt verplaatst. Dit
onderzoek wil uitzoeken of apraglutide de maaglediging van de maag kan
versnellen of vertragen. Het onderzoek zal ook kijken naar hoe veilig en hoe
verdraagzaam apraglutide is bij gezonde proefpersonen.

Apraglutide is al eerder aan mensen toegediend. Ook is het uitgebreid in het
laboratorium en op dieren getest. Tot de start van dit onderzoek kregen 130
proefpersonen (74 gezonde proefpersonen en 56 patiënten) ten minste één dosis
apraglutide.

In totaal komt men 4 keer naar het onderzoekscentrum:
• éénmaal voor de keuring.
• 2 periodes waarbij men in het onderzoekscentrum verblijft. De eerste zal 3
dagen (2 nachten) duren en de tweede is 4 dagen (3 nachten).
• een nacontrole op Dag 22 (±2 dagen, d.w.z. tussen Dag 20 en Dag 24).

Voor de eerste periode komt men binnen op Dag -1 (de dag voordat enig middel
wordt gegeven). De volgende dag (Dag 1), nadat men *s nachts heeft gevast
(d.w.z., niets eten of drinken, behalve water), krijgt men een enkele vloeibare
dosis paracetamol gevolgd door een vloeibare maaltijd. De vloeibare maaltijd
zorgt er voor dat alle proefpersonen precies dezelfde hoeveelheid calorieën
binnenkrijgen. Na het drinken van de dosis paracetamol en de vloeibare maaltijd
moet men nog 4 uur vasten. Er zullen de volgende 14 uur verschillende
bloedmonsters worden genomen om te meten hoeveel paracetamol er gedurende deze
tijd in het bloed zit. Op Dag 2 krijgt men na een licht ontbijt uw eerste dosis
onderzoeksmiddel (apraglutide of placebo) en mag men later die dag naar huis.
Tijdens het verblijf in het onderzoekscentrum zullen beoordelingen worden
uitgevoerd om te controleren of het onderzoeksmiddel veilig is.

Voor de tweede periode komt men binnen op Dag 8 van het onderzoek. Op Dag 9, na
een licht ontbijt, krijgt men de tweede dosis van het onderzoeksmiddel
(apraglutide of placebo). Op Dag 10, na een nacht vasten van tenminste 8 uur,
krijgt men een enkele vloeibare dosis paracetamol, gevolgd door een vloeibare
maaltijd. Na het drinken van de paracetamol en de vloeibare maaltijd moet men
nog 4 uur vasten. Er zullen de volgende 14 uur verschillende bloedmonsters
worden genomen om te meten hoeveel paracetamol er gedurende deze tijd in het
bloed zit. Men mag de volgende ochtend op Dag 11 naar huis.

Men krijgt apraglutide of placebo als een injectie onder de huid (subcutaan)
van de buik. Het wordt 30 minuten na ontbijt gegeven.

Of men apraglutide of placebo krijgt, wordt door loting bepaald. Per 3
proefpersonen krijgen 2 proefpersonen apraglutide en 1 proefpersoon placebo.

Men krijgt tweemaal een injectie van apraglutide: eenmaal op Dag 2 en eenmaal op Dag 9. De dosis die men krijgt is elke keer 5 milligram (mg). Paracetamol wordt tweemaal gegeven: eenmaal op Dag 1 en eenmaal op Dag 10. Elke dosis is 1000 mg.

Bloedafname
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule (een slangetje in een ader in de arm) kan soms leiden tot
ontsteking, zwelling, verharding van de ader, of bloedstolling en bloeding
(blauwe plekken) rondom de prikplaats. Bij sommige personen kan een bloedafname
soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of bloeddrukdaling met
duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we van de keuring tot de nacontrole 198 milliliter (ml)
bloed af. Deze hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen. Ter
vergelijking: bij de bloedbank wordt 500 ml bloed per keer afgenomen in één
keer. Als de onderzoeker dit nodig vindt om de veiligheid van de proefpersoon
te kunnen waarborgen, kunnen extra monsters worden genomen voor eventueel
aanvullende testen. Als dit gebeurt dan kan de totale hoeveelheid afgenomen
bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden (kleine, plastic
pleisters) op armen, borst en benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze
elektroden kan huidirritatie (huiduitslag en jeuk) veroorzaken.

Maaltijden/Vasten
Sommige bijwerkingen zijn mogelijk na het nuttigen van een vloeibare maaltijd.
Deze bijwerkingen zijn over het algemeen mild:
- Verstopping
- Misselijkheid
- Diarree of overgeven

Zoals met alles wat men consumeert, zijn overgevoeligheid of allergische
reacties ook mogelijk.

Als men langdurig moet vasten tijdens het onderzoek, kan dit leiden tot
klachten zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of flauwvallen.

Coronavirus test
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.

Bij een bezoek aan het onderzoekscentrum kan men worden blootgesteld aan
virussen, waaronder COVID-19. Het onderzoekspersoneel zal men adviseren over de
stappen die men kan nemen om de risico*s te minimaliseren, waaronder het
gebruik van handgel, handen wassen en, indien mogelijk, het bewaren van sociale
afstand.

Injecties
Reacties op de injectieplaats zijn gemeld bij vergelijkbare geneesmiddelen.
Daarom wordt men tijdens elke dag van het verblijf in het onderzoekscentrum en
bij de nacontrole gecontroleerd op huidirritaties. Wanneer het onderzoeksmiddel
onder de huid wordt geïnjecteerd, kan dit ongemak, blauwe plekken, bloedingen
of zwelling veroorzaken op de plaats waar de naald wordt ingebracht. Er is ook
een zeer klein risico op infectie op de plaats waar de naald wordt ingebracht.
Regelmatig wordt gecontroleerd of u klachten krijgt op de plek waar de naald
wordt ingebracht.