een in meerdere centra uitgevoerd prospectief onderzoek van het Indigo-aspiratiesysteem ter evaluatie van de veiligheid op lange termijn en resultaten voor de behandeling van longembolie

Acute massale longembolie (PE), gedefinieerd als hemodynamische instabiliteit
door acute PE, en acute submassieve PE, gedefinieerd als
rechterventrikelbelasting zonder hypotensie, zijn veel voorkomende
levensbedreigende aandoeningen die de ernstige manifestaties van veneuze
trombo-embolische ziekte vertegenwoordigen. In de Verenigde Staten komen
jaarlijks naar schatting 530.000 gevallen van symptomatische PE voor; en elk
jaar sterven ongeveer 300.000 mensen aan acute PE. Het sterftecijfer kan
oplopen tot meer dan 58% bij patiënten met acute massale PE die zich
presenteren met hemodynamische shock, en de meeste van deze sterfgevallen
treden op binnen een uur na de presentatie. Acute massale PE wordt
verondersteld de derde meest voorkomende doodsoorzaak te zijn bij patiënten die
in het ziekenhuis zijn opgenomen.
Het fysiologische effect van massale PE is rechter ventrikelinsufficiëntie,
waardoor de preload van de linker ventrikel vermindert en kan leiden tot
systemische hypotensie en plotse dood. Hoewel subassieve PE een lagere
mortaliteit heeft dan massale PE, is het geassocieerd met een hogere
mortaliteit en een hogere graad van klinische verslechtering dan laag-risico
PE. Therapeutische antistolling is de standard of care (SOC)
eerstelijnsbehandeling; de 2016 American College of Chest Physicians (ACCP),
2019 European Society of Cardiology (ESC) en 2011 American Heart Association
(AHA) richtlijnen bevelen allemaal het onmiddellijke gebruik van
antistollingstherapie aan (respectievelijk graad 1b, klasse Ia en klasse 1a).
Een behandeling die verder gaat dan therapeutische anticoagulatie is ook
gebruikelijk. De huidige goedgekeurde medische therapie voor acute massale PE
bestaat uit systemische trombolyse met 100 mg tPA (Alteplase; Genentech, South
San Francisco, Californië) die intraveneus (IV) gedurende een periode van 2 uur
wordt toegediend. Escalatie van de therapie met systemische trombolytica
verbetert weliswaar de nadelige uitkomsten van PE op korte en mogelijk lange
termijn, maar gaat gepaard met een hoge incidentie van grote bloedingen.
Uit een meta-analyse van 15 onderzoeken, waarbij in totaal 2057 massale en
submassieve PE-patiënten betrokken waren, bleek dat grote bloedingen (OR: 2,91;
95% CI: 1,95 tot 4,36) en fatale of intracraniële bloedingen (OR: 3,18; 95% CI:
1,25 tot 8,11) significant vaker voorkwamen bij patiënten die trombolyse
kregen. Een internationaal register van massale PE-patiënten die fibrinolytica
en/of plaatsing van een inferieure vena cava-filter kregen, meldde een 90-dagen
mortaliteit van 52,4% (95% CI, 43,3% tot 62,1%). De studie concludeerde ook dat
trombolytica de 90-dagen mortaliteit niet verminderden. In een andere
meta-analyse van 8 gerandomiseerde onderzoeken naar subassieve PE kwamen grote
bloedingen, waaronder intracraniële bloedingen, significant vaker voor met
systemische trombolytica in vergelijking met alleen anticoagulantia.
De optimale behandelingsstrategie voor patiënten met subassieve PE is niet zo
duidelijk. Deskundigen zijn het erover eens dat verder onderzoek nodig is om de
behandelingsprotocollen op maat te maken en de resultaten op lange termijn te
evalueren. Verscheidene studies hebben hogere percentages
ziekenhuisbijwerkingen aangetoond, evenals pulmonale hypertensie en een slechte
functionele status bij follow-up bij hoogrisicopatiënten met submissieve PE die
alleen anticoagulantia krijgen.
Gezien de onvolledige doeltreffendheid van alleen anticoagulantia en de hoge
bloedingscomplicaties van volledige systemische trombolyse, heeft
endovasculaire katheter-geleide therapie veel belangstelling gewekt. De
richtlijnen van deskundigen verschillen wat betreft de exacte
behandelingsaanbevelingen voor acute PE, maar suggereren wel kathetergestuurde
therapie - waartoe ook het Indigo Aspiration System behoort - in bepaalde
omstandigheden.
Voor acute PE stelt de ESC-richtlijn van 2019 dat endovasculaire behandeling
moet worden overwogen voor patiënten met PE met een hoog risico en mislukte of
gecontra-indiceerde trombolyse en voor patiënten met PE met een intermediair of
laag risico die hemodynamische verslechtering ondervinden op anticoagulantia
(klasse IIa). Percutane mechanische trombectomie (bv. aspiratietrombectomie,
fragmentatietrombectomie en rheolytische trombectomie) procedures werden in de
AHA-richtlijnen van 2011 geclassificeerd als klasse IIa en in de
ACCP-richtlijnen van 2016 als klasse II. In de wetenschappelijke verklaring van
de AHA van 2019 wordt opgemerkt dat interventionele therapieën sterk moeten
worden overwogen bij patiënten met PE en hemodynamische instabiliteit, en dat
kathetergestuurde embolectomie een optie is voor patiënten met een intermediair
risico en een verhoogd risico op decompensatie en bloedingen. Kathetergestuurde
therapie moet dus worden overwogen voor acute massale PE-patiënten die geen
kandidaat zijn voor systemische trombolyse of bij wie deze faalt, en voor de
instabielere subset van alle andere acute PE-patiënten.
Kathetergestuurde therapie omvat kathetergestuurde mechanische fragmentatie,
aspiratie van emboli en directe lokale infusie van trombolytisch middel binnen
de katheter. Daarom kunnen verschillende hulpmiddelen worden gebruikt om PE te
behandelen. Afhankelijk van het verwachte bloedingsrisico kan katheter-gerichte
therapie worden uitgevoerd met geen of lage-dosis lokale tPA-injectie. Het doel
van deze technieken is om de centrale trombus snel te verwijderen om de
levensbedreigende belasting van het hart te verlichten, de longperfusie
onmiddellijk te verbeteren en het risico op sterfte en klinische verslechtering
te verminderen.
Katheterinterventie is niet alleen belangrijk om een onmiddellijk
stromingskanaal door de obstructie te creëren, maar ook om een groter oppervlak
van de trombus bloot te stellen aan het plaatselijk toegediende trombolytische
geneesmiddel. In een meta-analyse van 594 patiënten met acute massale PE die
met katheter-gerichte therapie werden behandeld, werd in 86,5% van de gevallen
klinisch succes bereikt, waarbij succes werd gedefinieerd als hemodynamische
stabilisatie, opheffing van hypoxie en overleving tot ontslag uit het
ziekenhuis. In dezelfde studie werd in 33% van de gevallen begonnen met
mechanische behandeling alleen zonder lokale trombolytische infusie. Bij lokale
injectie is de vereiste dosis tPA lager in vergelijking met systemische infusie
met volledige dosis, waardoor het bloedingsrisico mogelijk wordt verminderd.

Het doel van deze studie is de evaluatie van de functionele resultaten, de
veiligheid en de prestaties op lange termijn van het Indigo Aspiratiesysteem
voor de behandeling van longembolie (PE)

Post-market (medisch hulpmiddel is vrij beschikbaar), real-world (volgens de
processen van de deelnemende ziekenhuizen), prospectieve, multi-center studie
waaraan ongeveer 1500 proefpersonen zullen deelnemen op maximaal 80 locaties
wereldwijd.

Niet van toepassing. Opvolging van de standaard zorgbehandeling.