EMECLO: Electroconvulsie therapie vs. medicatie in patiënten met clozapine refractaire symptomen studie

Een deel van de met clozapine behandelde patiënten reageert onvoldoende. Er is
enige evidentie dat additie van ECT of aripiprazol in zo*n geval kan helpen om
psychotische symptomen te verminderen. Het doel van onze unieke multicenter,
enkelblinde, gerandomiseerde haalbaarheidsstudie is het onderzoeken van de
haalbaarheid van een grotere RCT naar de effectiviteit en veiligheid van ECT
vs. medicatie-additie bij patiënten met clozapine-resistente schizofrenie.

Wij zoeken 20 deelnemers die clozapine gebruiken, daar onvoldoende op reageren
en die bereid zijn zich te laten randomiseren tussen behandeling met ECT en
medicatie-additie.

Daar het om een haalbaarheidstudie gaat zijn we bovendien geïnteresseerd in
bereidheid gerandomiseerd te worden. Daarom houden we bij hoeveel van de
deelnemers die worden benaderd, en aan in/exclusie criteria voldoen, ook
daadwerkelijk bereid zijn tot deelname. Verder zijn we geïnteresseerd in het
aantal patiënten dat uitvalt tijdens de studie. Tot slot willen we een indruk
krijgen van de effectgrote van de studieinterventies zodat een onderbouwde
power calculatie gemaakt kan worden voor een eventuele opvolgende grootschalige
RCT.

EMECLO is een multicenter, enkelblinde, 16-weken durende gerandomiseerde
feasibility trial ontworpen om de haalbaarheid van een grotere randomised
controlled trial te onderzoeken naar de effecten van ECT versus
medicatie-additie bij patiënten met clozapine-resistente schizofrenie.

Arm 1: ECT additie aan clozapine. Bilaterale ECT tweemaal per week voor 10 weken, bij participanten die responderen (totale symptoom vermindering > 20% of positieve symptoom vermindering >20%), wordt dit gevolgd door eenmaal per week ECT voor nog 6 weken. Participanten die niet responderen stoppen met ECT na 10 weken. Arm 2: Additie van aripiprazol (flexibele dosering, range 5mg-30mg) naast clozapine voor 16 weken.

Direct voordeel is verbetering symptomen en kwaliteit van leven. Grootste
risico is bijwerkingen van ECT of medicatie-additie van aripiprazol, indien dit
gebeurt kunnen patienten en behandelaren besluiten om de dosering van medicatie
verminderen, of de behandeling te staken en naar een ander middel te switchen,
welke ook in lijn is met klinische behandeling. In de ECT-groep, zullen
patienten die niet reageren na 10 weken stoppen met ECT, maar nog wel worden
gevolgd. Indien de behandeling waartoe deelnemer is gerandomiseerd onvoldoende
response geeft (<20% reductie op PANSS bij week 16) kunnen deelnemers kiezen
voor een cross-over naar de andere behandeling (inclusief follow up meting 10
en 16 weken na cross-over). Bij bijwerkingen, kan door middel van shared
decision making worden besloten de ECT frequentie te verminderen of te switchen
naar unilaterale ECT rechts. Daarnaast zal er een belasting van tijd zijn in de
ECT-groep, aangezien zij 2x per week naar de kliniek zullen moeten komen
tijdens de behandeling. Om belastbaarheid te beperken, om de kans op COVID-19
transmissie te verkleinen en de inclusie te faciliteren, zullen videoconsulten
worden gedaan waar mogelijk in plaats van face to face contacten. Elke drie
gesprekken die de participanten zullen hebben met de onderzoekers, duren
ongeveer een uur, waarvoor ze financieel gecompenseerd zullen worden. Als
non-responders meedoen aan de cross-over, zijn er nog twee additionele visites
in week 26 en 32 (10 en 16 weken na cross-over interventie). Deze visites duren
elk ongeveer een uur en ze worden hiervoor financieel gecompenseerd.
Participanten kunnen ook toestemming geven voor een naturalistische follow-up
één jaar na randomisatie. Deze visite duurt ook ongeveer een uur en hiervoor
worden participanten ook voor gecompenseerd.

*