Validatie van een darmechoscore ter beoordeeling van ontsteking en respons op behandeling bij de ziekte van Crohn (Intestinal Ultrasound Score Evaluating Inflammation and Treatment Response in Crohn's Disease, USE-IT): Een prospectief onderzoek in meerdere centra.

Ziekte achtergrond:
De ziekte van Crohn (CD) is een chronische progressieve ziekte van
immuundisfunctie zonder huidige curatieve behandeling. Na verloop van tijd kan
cumulatieve darmbeschadiging optreden, waardoor een operatie nodig is bij tot
de helft van de CD-patiënten, ondanks steeds effectievere medische therapieën.
Clinici worden geconfronteerd met verschillende uitdagingen bij hun pogingen om
de ziektelast en het risico op ziekenhuisopname of operatie te verminderen. Tot
op heden zijn therapeutische interventie en diagnostische evaluatie grotendeels
gestuurd door door de patiënt gerapporteerde symptomen in de dagelijkse
praktijk, ondanks een gevestigde discrepantie tussen klinische symptomen en
objectieve metingen van ontsteking.
Gezien de lage kosten, minimale invasiviteit en gemakkelijke herhaalbaarheid,
wint intestinale echografie (IUS) aan kracht als een objectief
monitoringinstrument om therapie te begeleiden en zo ziekteprogressie en
complicaties te beperken. De diagnostische nauwkeurigheid van IUS bij het
detecteren van de aanwezigheid en omvang van de ziekte in vergelijking met de
gouden standaard ileocoloscopie (IC) of magnetische resonantie-enterografie
(MRE) is algemeen bekend.
Idealiter zouden instrumenten voor het meten van ziekteactiviteit
patiëntgericht en veilig moeten zijn, aangezien monitoring met regelmatige en
herhaalde tussenpozen moet plaatsvinden. Kenmerken van een optimale
monitoringtool zijn onder meer een hoge nauwkeurigheid en gemakkelijke
herhaalbaarheid, waarbij beoordelingen in realtime plaatsvinden tijdens
bezoeken aan de kliniek, zodat de resultaten kunnen worden gebruikt voor
behandelbeslissingen. Bovendien moet het hulpmiddel gemakkelijk door patiënten
worden verdragen, niet-invasief en kosteneffectief zijn. IUS voldoet aan al
deze belangrijke criteria. De prestatie van IUS aan het bed in combinatie met
biomarkers zou dus de tijdige introductie van ziektemodificerende medicijnen en
patiëntresultaten kunnen verbeteren.

Rationeel voor de studie:
IUS is een niet-invasief, patiëntgericht hulpmiddel dat in toenemende mate
wordt gebruikt om inflammatoire activiteit bij CD te evalueren. Er is geen
bestaande betrouwbare, therapeutisch responsieve en extern gevalideerde index
om wereldwijde acceptatie en betrouwbaar gebruik van IUS te ondersteunen bij
het monitoren van patiënten met CD. Een IUS CD-activiteitsindex en
componentitems zijn onlangs ontwikkeld in een eerdere fase (deel I) van dit
onderzoeksprogramma en vereisen nu prospectieve validatie.
Deze studie zal een IUS CD-activiteitsindex valideren en deze index vergelijken
met CD-ziekteactiviteit en behandelingsrespons gemeten door IC (Simple
Endoscopic Score for CD [SES-CD]) en MRE (Simplified Magnetic Resonance Index
of Activity [MaRIA]-score). Deze comparatoren zullen de beoordeling van de
construct- en criteriumvaliditeit vergemakkelijken met de responsiviteit van de
behandeling. De gekozen methode zorgt ervoor dat alle segmenten van de dunne
darm en de dikke darm worden vastgelegd en geëvalueerd met drie beeldvormende
modaliteiten.

Primaire doelstelling:
De primaire doelstelling van dit onderzoek is het prospectief valideren van een
nieuwe darmechografie (IUS) activiteitsindex voor de ziekte van Crohn (CD) en
componentitems, wat CD-activiteit en responsiviteit op behandeling correleert
zoals beoordeeld door IUS met beoordelingen door ileocolonoscopie (IC) (Simple
Endoscopic Score for Crohn's disease [SES-CD]) en magnetische resonantie
enterografie (MRE) (Vereenvoudigde magnetische resonantiescore van activiteit
[Magnetic Resonance Index of Activity, MaRIA]-score).

Secundaire doelstellingen:
1. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met IC (SES-CD), waaronder volgens locatie van de ziekte
2. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met MRE (Vereenvoudigde MaRIA-score) waaronder volgens locatie van de ziekte
3. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met biomarkers (fecaal calprotectine [fCal] en C-reactief proteïne [CRP]) bij
het beoordelen van CD-activiteit
4. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met klinische ziekteactiviteit (Harvey-Bradshaw Index [HBI]) bij het beoordelen
van CD-activiteit
5. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met histologie (Global Histologic Disease Activity Score [GHAS] en Robarts
Histopathology Index [RHI]), bij het beoordelen van CD-activiteit
6. Bepalen van de correlatie tussen IUS CD-activiteitsindex en componentitems
met gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL) (Short Inflammatory
Bowel Disease Questionnaire [SIBDQ]) en 2-item patiëntgerapporteerde resultaten
(PRO-2) bij het beoordelen van CD-activiteit
7. Bepalen van het percentage patiënten met IUS-respons en transmurale genezing
in week 12 (± 2 weken), week 30 (± 6 weken) en week 50 (± 2 weken) na de start
van een voor CD goedgekeurde SOC biologische behandeling en/of behandeling met
Janus kinase (JAK) remmer
8. Bepalen van de longitudinale validiteit van veranderingen in IUS
CD-activiteitsindex en componentitems na behandeling met veranderingen in
SES-CD, vereenvoudigde MaRIA-score, biomarkers (fCal en CRP), HBI, GHAS, RHI,
HRQoL (SIBDQ) en PRO-2
9. Bepalen van de correlatie tussen de aanwezigheid van terminale ileale
dunnedarmperistaltiek met IUS CD-activiteitsindex en componentitems, SES-CD en
vereenvoudigde MaRIA-score met CD-activiteit
10. Bepalen van de correlatie tussen de verandering in IUS CD-activiteitsindex
en componentitems van de uitgangswaarde tot week 12 (± 2 weken) en week 50 (± 2
weken) met patiëntresultaten waaronder bezoek aan de spoedeisende hulp (SEH),
ziekenhuisopname en operatie

Prospectief onderzoek in meerdere centra met 111 patiënten met CD met 50 weken
follow-up.

USE-IT zal volwassen patiënten met matig tot ernstig actieve CD inschrijven, op
basis van klinische, biochemische en beeldvormende criteria, die de introductie
van biologische behandeling ondergaan voor de behandeling van hun actieve CD.
Deelnemers krijgen subjectieve en objectieve beoordelingen van de
ziekteactiviteit in week 12 (± 2 weken), week 30 (± 6 weken) en week 50 (± 2
weken).
Bevestiging van de dikte van het darmwandsegment (BWT) > 3 mm bij screening IUS
zal de patiënt kwalificeren voor deelname aan het onderzoek naast bevestiging
van actieve klinische symptomen (HBI >= 8). Ingeschreven deelnemers zullen
binnen 2 weken na het screeningsbezoek baseline bloedonderzoek,
ontlastingsonderzoek en zowel MRE als IC ondergaan voordat de behandeling wordt
gewijzigd. Als het screenings-IUS zich binnen 2 weken van zowel de baseline-IC
als de baseline-MRE bevindt, kan het screenings-IUS dienen als het
baseline-IUS. IC- en MRE-gegevens worden centraal gelezen door een lezer die
blind is voor alle klinische gegevens (inclusief studietijdstip). Deelnemers
aan de studie maken vervolgens kennis met een nieuwe biologische therapie als
onderdeel van SOC.
Nadat ze met hun biologische behandeling zijn begonnen, zullen ze follow-up
IUS, HRQoL (SIBDQ), biochemische en klinische beoordelingen ondergaan in week
12 (± 2 weken), week 30 (± 6 weken) en week 50 (± 2 weken). Deelnemers
ondergaan ook follow-up IC en MRE in week 30 (± 6 weken) die op video worden
opgenomen en centraal worden gelezen.

In deze real-world observationele studie met patiënten met de ziekte van Crohn
zijn de potentiële risico's van deelname, naast de risico's van reguliere zorg,
minimaal. Het potentiële voordeel voor deelnemers aan dit onderzoek is dat hun
symptomen van de ziekte van Crohn nauwkeuriger worden gecontroleerd. De
resultaten van deze studie zullen naar verwachting toekomstige patiënten
helpen, door de manier waarop IBD-zorg wordt geleverd te veranderen, met een
bredere acceptatie van herhaalbare nauwkeurige evaluatie van de
ziekteactiviteit in de kliniek, wat resulteert in een versnelde opname van een
behandel-naar-doelstrategie waarvan is aangetoond dat om de klinische
besluitvorming beter te informeren, de patiëntresultaten te verbeteren en
langdurige invaliditeit te verminderen. De mogelijke voordelen voor toekomstige
patiënten wegen zwaarder dan de minimale risico's die de proefpersonen ervaren.