Het verpleeghuis als mogelijke risicofactor voor afname van lichamelijke activiteit bij ouderen met dementie: relatie met cognitief functioneren en kwaliteit van leven.

Er is nog steeds geen remedie voor dementie. Op dit moment zijn verbetering van
de kwaliteit van leven en het vertragen en voorkomen van verdere cognitieve
achteruitgang in de praktijk onze best haalbare doelen op korte termijn.
Momenteel wonen in Nederland meer dan 80 000 mensen met dementie in verpleeg-
of verzorgingshuizen. Ongeveer 74% woont thuis. Zowel beeldvormingsstudies van
het menselijk brein als invasieve dierstudies suggereren dat fysieke activiteit
een positieve invloed heeft op de cognitieve functies door bevordering van
neuroplasticiteit, het vermogen van het menselijk brein om zich aan te passen
aan dynamische behoeften door verandering van functionele en structurele
eigenschappen. Ouderen zijn lichamelijk inactief, dit geldt met name voor
ouderen die in een instelling of verpleeghuis wonen, waar de omgeving 'verarmd'
kan zijn. Onderzoek suggereert dat deze omgeving vooral belangrijk is voor
mensen met kwetsbare en beschadigde hersenen, zoals bij dementie.
Met deze studie willen we het effect van de verpleeghuisomgeving op de
ontwikkeling van fysieke activiteit bij ouderen met dementie onderzoeken, om te
bepalen of de verpleeghuisomgeving als risicofactor kan worden beschouwd voor
afname van fysieke activiteit en om de relatie met kwaliteit van leven en
cognitieve ontwikkeling.

Primaire doelstelling: Wat is het effect van de verhuizing van huis naar een
verpleeghuis op de mate van fysieke activiteit bij ouderen met dementie in de
loop van de tijd?
Secundaire doelstelling (en): Is er een verband tussen een mogelijke
verandering in de mate van fysieke activiteit, cognitieve functie (executieve
functie) en kwaliteit van leven bij ouderen met dementie die een overplaatsing
hebben doorgemaakt van huis naar het verpleeghuis?

Prospectieve cohort studie bestaande uit één groep ouderen met dementie,
initieel thuiswonend (wachtend op plaatsing in het verpleeghuis) en later
wonend in het verpleeghuis, gedurende de onderzoeksduur van ongeveer 10
maanden. Deelnemers aan de studie worden geworven via centra en thuisdiensten
van de organisatie Kennemerhart (Haarlem).

De assessments en tests zijn met zorg geselecteerd, rekening houdend met het
uithoudingsvermogen en het energieniveau van de kwetsbare deelnemers. De
onderzoeker(s) zullen alert zijn op symptomen van vermoeidheid, ongemak en/of
pijn en kunnen de test onderbreken. Desalniettemin kan de last van de
deelnemers liggen bij het uitvoeren van de fysieke krachttest en het voltooien
van de reeks cognitietests. De onderzoeker(s) zullen alert zijn op symptomen
van vermoeidheid, ongemak en/of pijn en kunnen de test onderbreken, waardoor
deze belasting wordt geminimaliseerd. Door deze maatregel te nemen, kan het
risico van deelname als verwaarloosbaar worden beschouwd.