Oorzaken van Eosinofiele COPD Exacerbaties

Acute COPD exacerbaties hebben een heterogeen karakter en kunnen worden
gegroepeerd in specifieke verschillende biologische clusters. Bovendien kennen
deze clusters een unieke compositie van het microbioom in het sputum. Dit
suggereert dat elke COPD patiënt een uniek microbioom bij zich draagt in het
sputum, en dat deze compositie een immunologische respons veroorzaakt door
communicatie met de gastheer. Met meta-transcriptoomanalyse van sputummateriaal
kan tegelijkertijd genexpressie van micro-organismen en de respons van de
gastheer worden geanalyseerd. De specifieke immunologische respons die de
communicatie tussen de gastheer en het microbioom tijdens acute COPD
exacerbaties orkestreert is echter nog niet opgehelderd.

Primaire doel:
Verschillen in genexpressie analyseren in het nasaal epitheel en sputum tussen
patiënten met een eosinofiele COPD exacerbatie en patiënten met een ander type
COPD exacerbatie.

Secundaire doelen:
1. Verschillen onderzoeken van de COPD exacerbatie subtypes in het microbioom
en het nasale materiaal en sputum, alsook de verschillen in immunofenotypering
(in het bloed) tussen deze groepen..
2. Klinische verschillen tussen de verschillende groepen COPD exacerbaties.
3. Onderzoeken hoe en of meta-transcriptomics (van nasaal materiaal en/of
sputum) en immunofenotypering in het bloed kan worden gebruikt om het COPD
exacerbatie subtype te voorspellen.
4. Onderzoeken of het microbioom in het sputum en het nasaal epitheel
vergelijkbaar zijn.
5. Onderzoeken of de verschillende COPD exacerbatie subtypes anders reageren op
de standaardbehandeling met orale prednisolon en met of zonder antibiotica.

Dit is een prospectief, observationeel onderzoek, waarbij data en materialen
worden verzameld van 100 COPD patiënten ten tijde van een COPD exacerbatie
waarbij ziekenhuisopname nodig is. Daarnaast worden deze gegevens verzameld op
een stabiel moment, ongeveer 6 tot 8 weken na begin van de exacerbatie. Wanneer
een tweede exacerbatie plaatsvindt, wordt meer data en materiaal verzameld.
Proefpersonen worden na de eerste exacerbatie een jaar gevolgd. Dit is een
multicenter onderzoek.

De belasting voor de deelnemers aan de studie is als volgt: deelnemers moeten
het studieziekenhuis bezoeken, de CAT-vragenlijst invullen, en
longfunctiemetingen ondergaan. Tevens ondergaan zij een extra bloedafname en
worden neusbrushes afgenomen. Wanneer het tijdens de controle-afspraak voor de
proefpersoon niet lukt om spontaan sputum in te leveren, wordt hen gevraagd om
een sputuminductie te ondergaan. Deze procedures kennen enige risico's.
Venapunctie kan leiden tot pijn en een lokaal hematoom, het afnemen van een
neusbrush kan leiden tot een neusbloeding, en de sputuminductie kan leiden tot
(voorbijgaande) bronchospasmen en kortademigheid.