Levenslang Fitheid Testen: De Steep Ramp Test bij Nederlandse volwassenen en ouderen: leeftijd- en geslacht-gerelateerde normwaarden en het onderzoeken van reproduceerbaarheid, validiteit en de onderliggende fysiologische responsen.

Hoewel cardiorespiratoire fitheid (CRF) steeds meer erkend wordt als een
belangrijke marker voor gezondheid en functioneren, wordt deze (nog) niet
structureel beoordeeld in de dagelijkse klinische praktijk. De belangrijkste
redenen hiervoor is dat de gouden standaard voor het meten van CRF, de
standaard cardiopulmonary exercise test (CPET) met bepaling van de maximale
zuurstof opnamecapaciteit (VO2piek), duur en tijdrovend is. Er is geavanceerde
apparatuur en gespecialiseerde kennis nodig om de test correct uit te voeren en
de resultaten ervan correct te interpreteren. Bovendien is de test relatief
belastend voor de deelnemer, zeker voor mensen met een (chronische) aandoening.
Vanuit de (klinische) praktijk is er dringend behoefte aan een korte en
eenvoudige inspanningstest waarmee een valide en betrouwbare inschatting
gemaakt kan worden van iemands CRF. De Steep Ramp Test (SRT) is zo'n praktische
korte inspanningstest op een fietsergometer (de work rate wordt verhoogd met 25
W/10 sec, dus de testfase duurt maximaal 4 minuten), waarvoor geen dure
apparatuur of gespecialiseerde kennis nodig is. De belangrijkste uitkomstmaat
van de SRT - piek work rate (WRpiek) - blijkt in verschillende
patiëntpopulaties (De Backer et al. 2007; Stuiver et al. 2017; Weemaes et al.
2021; Rozenberg et al. 2015; Bongers et al., 2015) en bij gezonde kinderen
(Bongers et al. 2013) sterk gecorreleerd te zijn met VO2piek gemeten met een
standaard CPET (r waarden van 0.822 tot 0.958).
Hoewel de SRT in Nederland al veel wordt gebruikt om CRF te evalueren,
ontbreken tot nu toe geslachts- en leeftijdsspecifieke referentiewaarden voor
volwassenen en ouderen, wat de interpretatie van testresultaten ernstig
beperkt. Met deze studie willen we daarom geslacht- en leeftijd-specifieke
normwaarden verzamelen voor de SRT bij volwassenen en ouderen (leeftijd 25-85
jaar). Deze normwaarden maken het mogelijk dat de SRT veelvuldig kan worden
ingezet in de dagelijkse (klinische) praktijk en onderzoek voor het bepalen van
CRF.
Zie ook pagina 11-13 van het protocol.

Primaire doel:
Het verzamelen van representatieve geslachts- en leeftijdspecifieke normwaarden
(figuren en tabellen) voor SRT prestatie (WRpiek) bij gezonde Nederlandse
volwassenen, inclusief ouderen (leeftijd 25-85 jaar) (groep 1).

Secondaire doelen:

- Het bepalen van de test-hertest betrouwbaarheid van WRpiek gemeten met de
Steep Ramp Test bij gezonde Nederlandse volwassenen, inclusief ouderen (groep
2). Met deze informatie zal ook de minimal detectable change van de SRT bij
gezonde volwassenen, inclusief ouderen, worden bepaald.

- Het bepalen van de criterium validiteit van WRpiek gemeten met de Steep Ramp
Test bij gezonde Nederlandse volwassenen, inclusief ouderen (groep 3), door het
onderzoeken van de correlatie tussen WRpiek behaald met de SRT en de VO2piek
(en andere variabelen zoals zuurstofopname bij de ventilatoire anaërobe drempel
en de oxygen uptake efficiency slope) behaald met de CPET. Ook zal het vermogen
van de SRT om de VO2piek te voorspellen worden onderzocht, inclusief de
ontwikkeling van een predictievergelijking om de VO2piek te schatten op basis
van SRT-prestaties en andere subjectgerelateerde variabelen.

- Het onderzoeken van de relatie tussen maximale beenspierkracht en
-krachtuithoudingsvermogen gemeten op een isokinetische dynamometer en de
WRpiek gemeten met de Steep Ramp Test (groep 3).

- Het beschrijven van de onderliggende fysiologie van Steep Ramp Test prestatie
bij gezonde Nederlandse volwassenen, inclusief ouderen (groep 3), door de
cardiovasculaire, pulmonale en metabole responsen te meten met behulp van
ademhalingsgasanalyse, elektrocardiografie en bloeddrukbeoordeling tijdens
uitvoering van de SRT.

- Het bepalen van de construct validiteit van de Steep Ramp Test bij gezonde
Nederlandse volwassenen, inclusief ouderen (groep 4), door het onderzoeken van
de correlatie tussen de WRpiek behaald met de SRT en de VO2piek die geschat
wordt op basis van de Åstrand test.

Dit is een groot multicenter observationeel onderzoek, waarin 540 gezonde
Nederlandse volwassenen en ouderen tussen de 25 en 85 jaar worden uitgenodigd
om de SRT uit te voeren.

Daarnaast zullen drie representatieve subgroepen van proefpersonen (60 voor
elke groep) worden uitgenodigd om naast de SRT nog enkele aanvullende tests uit
te voeren:

- Een extra SRT binnen één tot twee weken na de eerste SRT (groep 2).
- Isokinetische dynamometrie, een SRT met ademgasanalyse, elektrocardiografie
en bloeddrukmeting, en een standaard CPET, met een pauze van minimaal 30
minuten tussen elke test (groep 3).
- Een SRT en de submaximale Åstrand test, beide met ademgasanalyse en met een
pauze van minimaal 30 minuten tussen de tests (groep 4).

De belasting voor de grootste groep proefpersonen (groep 1, n=540) is laag (ca.
45 minuten).
De belasting voor de groepen 2, 3 en 4 is iets hoger, respectievelijk 75
minuten, 3 uur en 90 minuten (exclusief eventuele reistijd).
Alle tests zijn non-invasief en de risico's die gepaard gaan met deelname aan
deze studie kunnen als klein tot verwaarloosbaar worden beschouwd. Alle
proefpersonen worden van tevoren gescreend op contra-indicaties voor maximale
inspanning middels de PAR-Q.

De SRT is erg kort en de proefpersoon fietst door totdat hij/zij zelf aangeeft
het niet meer vol te houden. De belasting voor het cardiopulmonale systeem is
lager dan bij de standaard CPET.
Isokinetische dynamometers zijn zo ontworpen dat de maximale krachtniveaus van
een proefpersoon niet overschreden kunnen worden. Bovendien wordt het apparaat
ingesteld op de lichaamsverhoudingen van de proefpersoon, waardoor enkel
bewegingen binnen een veilige range of motion kunnen worden uitgevoerd.
De Åstrand test is ook relatief kort en doordat de proefpersoon op een
submaximaal inspanningsniveau fietst, is de belasting voor het cardiopulmonale
systeem lager dan bij de standaard CPET.

De risico*s van de standaard CPET zijn klein. De incidentie van een complicatie
die een ziekenhuisopname vereist is <2 per 1.000 inspanningstests (Myers et al.
2009). De incidentie van ernstige cardiale complicaties is 1,2 per 10.000
inspanningstests (Balady et al. 2010; Myers & Bellin, 2000) en de incidentie
van overlijden is 2-5 per 100.000 inspanningstests (ATS/ACCP 2003; Myers et al.
2009). Deze cijfers zijn voornamelijk gebaseerd op onderzoek bij patiënten,
terwijl voor de huidige studie gezonde proefpersonen gemeten zullen worden
waarbij geen contra-indicaties voor maximale inspanning bekend zijn. Bovendien
voldoen alle proefpersonen naar eigen zeggen aan de NNGB, wat inhoudt dat ze
gewend zijn aan regelmatig (matig) intensief bewegen. De CPET zal worden
uitgevoerd onder gecontroleerde omstandigheden door getrainde testafnemers
onder professionele supervisie.

Door de bestaande referentiewaarden voor de SRT bij kinderen, adolescenten en
jongvolwassenen (8-25 jaar) uit te breiden met referentiewaarden voor
volwassenen en ouderen (25-85 jaar), zal de SRT breed inzetbaar worden en een
frequente schatting van CRF mogelijk maken in de dagelijkse (klinische)
praktijk en onderzoek.
Kennis over de klinimetrie en fysiologische respons op de SRT bij gezonde
volwassenen en ouderen is essentieel om de testresultaten beter te begrijpen en
te interpreteren en het gebruik van de SRT in zowel wetenschappelijk onderzoek
als de dagelijkse (klinische) praktijk te rechtvaardigen.