MultiSPectrale fluorescentiebeeldvorming als hulpmiddel om gezonde en ziektegerelateerde lymfatische anatomieën te scheiden tijdens lymfeklierdissecties bij prostaatkanker.

Onze hypothese was dat real-time multispectrale fluorescentiebeeldvorming van
zowel de lymfangiografische tracer fluoresceïne als de SN-specifieke tracer
ICG-99mTc-nanocolloid technisch haalbaar is en ons in staat zal stellen om de
lymfedrainageprofielen van gezonde weefsels, dwz die van de onderste ledematen
(fluoresceïne ) respectievelijk van die van de primaire tumor
(ICG-99mTc-nanocolloïde) (Figuur 1). Het potentieel van dit concept is eerder
geëvalueerd bij mannelijke varkens (n **= 5) (Meershoek et al. JNM 2018;
Meershoek et al. JRS 202021,22). Hier werden de lymfeklieren die de onderste
ledematen draineerden onderscheiden van de lymfeklieren die de prostaat
draineerden. Uniek was dat er geen overlap kon worden waargenomen tussen de
lymfedrainageroutes. De kans op complicaties voor ePLND vs beperkte PLND is
veel hoger (OR = 2.118, 95% CI: 1.107-4.051, z = 2.27, P*= .023) (Zheng et al,
prec. Med. Sciences 2020)23, en is gerelateerd aan het aantal verwijderde
lymfeklieren. In Rousseau et al. (prog urol. 2014) wordt gesuggereerd dat het
sparen van de laterale zijde van de iliacale slagader bij de laterale dissectie
het risico op lymfatische complicaties verminderde zonder de metastasedetectie
te verminderen. Daarom voelen we ons verplicht om te onderzoeken of in de
toekomst niet-tumor-geassocieerde lymfeklieren, d.w.z. van de onderste
ledematen, bij mensen in situ kunnen blijven.

We willen de technische haalbaarheid evalueren van beeldvorming van twee
verschillende lymfedrainageprofielen, namelijk dat van gezond weefsel (d.w.z.
de onderste ledematen/buikwand) en dat van de primaire tumor (d.w.z. prostaat).
Om de differentiatie te realiseren, zal realtime multispectrale
fluorescentiebeeldvorming van twee spectraal verschillende tracers (de
lymfangiografische tracer fluoresceïne (geïnjecteerd in de onderste ledematen
en buikwand) en SN-specifieke tracer ICG-nanocolloïde (geïnjecteerd in de
tumor)) multispectrale (geïnjecteerde) of multicolor)
fluorescentiebeeldvorming.

Een prospectieve, niet-gerandomiseerde haalbaarheidsstudie.

(Groep A) De injectie van fluoresceïne in de onderste ledematen is de enige
afwijking van bestaande procedures (bij prostaatkanker is het gebruik van
ICG-99mTc-nanocolloid al bij 452 patiënten geëvalueerd bij het NKI. Een eerdere
studie waarbij intraprostatische toediening van beide fluoresceïne en
ICG-99mTc-nanocolloïde bij dezelfde patiënt heeft aangetoond dat het gebruik
van fluoresceïne de patiënt geen extra risico geeft (vd Berg et al., Eur Urol
2017 (n=10))1 Een verwaarloosbaar risico bij deelname zijn allergisch voor
fluoresceïne of ICG Fluoresceïne komt als een licht basische verbinding Dit kan
een prikkend gevoel veroorzaken bij injectie, daarom wordt dit gedaan wanneer
de patiënt onder algemene anesthesie is, beginnend met 1:5 verdunning met
zoutoplossing 0,9% Beide verbindingen zijn klinisch goedgekeurd, zijn op grote
schaal gebruikt bij mensen en hun allergieprofiel is gespecificeerd. Belangrijk
is dat de dissectiesjablonen van de ePLND-procedure niet worden gewijzigd voor
deze studie en alleen extraa l SN's geïdentificeerd via ICG-99mTc-nanocolloïde
zullen worden weggesneden (zoals eerder is gedaan in n=452). De urine en de
huid op de injectieplaats kunnen tot 2 dagen na de injectie gekleurd blijven.
In Chang et al., Aziatisch. J. sur. 2019 werden geen anafylaxie en geen
gevallen van huidnecrose op de injectieplaats waargenomen2.

(Groep B) De injectie van ICG in de buikwand is de enige afwijking van
bestaande procedures.

Er zijn geen andere lasten. Het voordeel van de studie is dat inzicht in de
lymfatische anatomie in de toekomst kan leiden tot minder invasieve procedures
die lymfatische structuren sparen die niet gerelateerd zijn aan de primaire
tumor en als zodanig de toxiciteit en complicaties van PLND verminderen.
Belangrijk hierbij is dat de oncologische uitkomst behouden blijft.