Veranderingen in zenuwgeleiding en immunologische parameters tijdens de chronificatie van postoperatieve pijn.

Chronische postoperatieve pijn (CPSP), pijn die drie maanden na de initiële
chirurgische interventie nog aanwezig is of is veranderd ten opzichte van
preoperatief, is een veelvoorkomend, veelal onderkent en onvoldoende behandeld
medisch probleem. De prevalentie van CPSP varieert van 10 tot 50 procent van
alle chirurgische patiënten.1,2,3,4 Aangezien pijn vaak de indicatie vormt voor
chirurgisch ingrijpen en chirurgisch ingrijpen op zichzelf kan resulteren in
CPSP, is patientselectie voor een ingreep bedoeld voor pijnvermindering erg
belangrijk.

In een eerdere studie werd een postoperatief predictiemodel ontwikkeld om
patiënten met een verhoogd risico op CPSP te identificeren na diverse
chirurgische ingrepen. De sterkste voorspeller van CPSP was de aanwezigheid van
een pijnlijk koude gevoel twee weken na de operatie. 5 Aangezien de
aanwezigheid van een pijnlijk koude gevoel als een van de karakteristieken van
neuropathische pijn wordt beschouwd, werd de hypothese gesteld dat chirurgische
stimuli wellicht al vroeg in de postoperatieve periode veranderingen in het
somatosensorische systeem veroorzaken die uiteindelijk resulteren in het de
ontwikkeling van chronische neuropathische pijn.
Ondanks dat chronische pijn een stoornis van het zenuwstelsel lijkt te zijn,
spelen ook immuuncellen en hun mediatoren een rol in pijnregulatie. 6

Het doel van deze studie is dan ook om de uitgebreidheid van sensorische
veranderingen en de rol van immunologische inflammatoire parameters in de
overgang van een acute naar chronische postoperatieve neuropathische pijn te
onderzoeken na orthopedische chirurgie aan de onderste extremiteiten. Dit is
belangrijk omdat de effectiviteit van de pijnbehandeling geassocieerd is met
het pijnfenotype op basis van sensorische veranderingen. 7 Het combineren van
de informatie over sensorische veranderingen en de immunologische respons na
een operatie kan uiteindelijk leiden tot verbeterde fenotypering van
postoperatieve pijn waardoor meer op mechanisme gebaseerde behandelregimes
gestart kunnen worden bij patiënten die risico lopen op CPSP met neuropathische
kenmerken.

1. Macrae WA. Chronic post-surgical pain: 10 Years on. Br J Anaesth. Published
online 2008. doi:10.1093/bja/aen099
2. Kehlet H, Jensen TS, Woolf CJ. Persistent postsurgical pain: risk factors
and prevention. Lancet. Published online 2006. doi:10.1016/S0140-6736(06)68700-X
3. Crombie IK, Davies HTO, Macrae WA. Cut and thrust: Antecedent surgery and
trauma among patients attending a chronic pain clinic. Pain. Published online
1998. doi:10.1016/S0304-3959(98)00038-4
4. Macrae WA. Chronic pain after surgery. Br J Anaesth. Published online 2001.
doi:10.1093/bja/87.1.88
5. Driel, M.E.C., Rijsdijk M, Baart S HFJPM. Development and validation of a
multivariable prediction model for the early prediction of chronic postsurgical
pain - In preparation. Published online 2021.
6. Raoof R, Willemen HLDM, Eijkelkamp N. Divergent roles of immune cells and
their mediators in pain. Rheumatol (United Kingdom). Published online 2018.
doi:10.1093/rheumatology/kex308
7. Forstenpointner J, Otto J, Baron R. Individualized neuropathic pain therapy
based on phenotyping: are we there yet? Pain. Published online 2018.
doi:10.1097/j.pain.0000000000001088

Het primaire doel is om veranderingen in zenuwgeleiding en immunologische
parameters te identificeren die gerelateerd zijn aan de ontwikkeling van
chronische postoperatieve pijn met neuropathische karakteristieken binnen drie
maanden na electieve orthopedische chirurgie aan de onderste extremiteiten.

Het secundaire doel is om een predictiemodel te ontwikkelen voor de
vroegtijdige identificatie van patiënten met een verhoogd risico op chronische
postoperatieve pijn met neuropathische karakteristieken na een orthopedische
ingreep aan de onderste extremiteit.

Prospectieve observationele cohort studie.

Voor proefpersonen bestaat het onderzoek uit het invullen van vragenlijsten,
het ondergaan van QST-metingen en het afstaan van bloed op vier verschillende
tijdpunten (voor de operatieve ingreep, direct na de ingreep uit een infuus dat
reeds in situ is, twee tot vier weken na de ingreep en drie maanden na de
ingreep). Daarnaast houden proefpersonen gedurende de eerste twee weken na de
ingreep een pijndagboek bij wat ongeveer vijf minuten per dag in beslag zal
nemen. Het invullen van de vragenlijsten duurt ongeveer vijftien minuten. Een
QST-meting wordt in ongeveer één uur volbracht. De procedure voor bloedafname
zal ongeveer 5 minuten duren.
Om de tijdsbelasting aan dit onderzoek enigszins te beperken, wordt getracht de
referentiemeting plaats te laten vinden na de reguliere afspraak van de patiënt
op de preoperatieve screeningspoli. Daarnaast zouden de metingen op twee weken
na de ingreep gecombineerd kunnen worden met een (huis)bezoek voor wondcontrole
en het verwijderen van hechtingen.

De gezondheidsrisico's geassocieerd met het invullen van vragenlijst en het
ondergaan van QST-metingen (beiden niet invasief) zijn verwaarloosbaar.
Bloedafname via venapunctie is een laagrisico procedure met een verwaarloosbaar
lage kans op ernstige bijwerkingen wanneer de procedure correct wordt
uitgevoerd. Bloedafname via een infuus dat reeds in situ is, levert geen
aanvullend gezondheidsrisico op. Aangezien het risico van deelname aan deze
studie als verwaarloosbaar wordt geclassificeerd, werd een verzoek ingediend
tot vrijstelling van de verplichting om een proefpersonenverzekering af te
sluiten.

Inschatting van belasting en risico ten aanzien van de COVID-19 pandemie:
Ondanks dat het risico op COVID-19 in het studieontwerp in overweging is
genomen en de huidige maatregelen nauwlettend worden gevolgd, is het mogelijk
dat deze studie een beperkt risico toevoegt aan de verspreiding. De risico's
zullen opnieuw worden geëvalueerd naarmate de situatie zich ontwikkelt.