Een preliminaire studie naar het effect van fotothermische lasertherapie op de vascularisatie en de innervatie van de psoriatiforme laesies

Vasculaire lasertherapie voor psoriasis lijkt een opmerkelijk lange
behandelingsvrije duur van de remissie te bereiken. Maar waarom zou subseconde
verwarming van de bloedvaten in de huid resulteren in een jarenlange oplossing
van een notoire hardnekkige huidaandoening? Een andere situatie waarin een
dergelijke lange duur van de remissie wordt waargenomen, is bij patiënten die
aanzienlijke schade aan de zenuwen ervaren, zoals een dwarslaesie. Ook dan is
de duur van de remissie gecorreleerd met de persistentie van het letsel. Nu
leidt de behandeling van psoriasis met lasertherapie gelukkig niet tot
zenuwschade, maar we vragen ons wel af of lasertherapie een effect heeft op de
zenuwen van de psoriasis laesie, en zo de plek weer kan laten herstellen.


Het ontrafelen van het werkingsmechanisme van lasertherapie zou niet alleen de
verbetering van bestaande behandelingen mogelijk maken, maar ook de deur kunnen
openen naar een hele nieuwe reeks van interventies die quasi-permanente
oplossingen bieden voor patiënten. Er is een grote behoefte aan dergelijke
duurzame therapieën: Psoriasis is een veel voorkomende en kostbare
huidaandoening. Het treft tussen 1% en 9% van de bevolking en heeft een zeer
grote impact op de levenskwaliteit van de patiënt. Omdat behandelingen
momenteel geen blijvende remissie kunnen bereiken, zijn patiënten met psoriasis
veelal veroordeeld tot een leven lang behandelen, met alle nadelen en risico's
die daarbij horen.

Dit project heeft tot doel het effect van lasertherapie op de bloedvaten en
(perifere) innervatie van psoriasisplaques te beoordelen. Het primaire doel is
het kwantificeren van de regressie en het herstel van de zenuwen in
vergelijking met de bloedvaten. We veronderstellen dat het herstel van de
zenuwen na SPT verminderd is in vergelijking met het herstel van de bloedvaten.

Dit is een intra-patiënt vergelijkende enkelblind studie

Er worden van de studieplek twee biopten genomen: 1 vóór behandeling, en 1 na twee behandelingen. We nemen in totaal twee 3 mm punch-biopsies onder lokale verdoving. Deze monsters worden gebruikt om de zenuwdichtheid en de bloedvatdichtheid in de behandelde en onbehandelde letsels te bepalen.

Tijdens de standaard laserbehandeling voor psoriasis worden vier
weefselmonsters verkregen met behulp van 3 mm stansbiopten. Dit impliceert dat
ten gevolge van het onderzoek er een tweetal kleine permanente littekens
(ongeveer 2x 7mm^2) op de huid van patiënt zullen ontstaan. De studie zal naar
verwachting geen significante risico's of voordelen inhouden in vergelijking
met standaard dermatologische behandelingen voor psoriasis.

De onderzoekshandelingen vragen eveneens een aanvullende investering in tijd
van de patiënt, te weten 2x 20 minuten.