Op weg naar een minimaal invasieve benadering van atypische lipomateuze tumoren: de MINIMALIST studie

Patiënten met een atypische lipomateuze tumor (ALT) hebben een uitstekende
prognose met nagenoeg een overleving van 100% na 10 jaar follow-up. Momenteel
worden deze patiënten mogelijk 'overbehandeld' middels chirurgie of
radiotherapie met mogelijk optreden van morbiditeit en zelf mortaliteit tot
gevolg. Ondanks deze uitstekende prognose, wordt active surveillance nauwelijks
toegepast bij deze patiënten. Bovendien is overleving mogelijk niet de enige
geschikte uitkomstmaat en zijn andere uitkomstmaten, zoals
gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL) mogelijk meer relevant.
Daarnaast kan het onderscheid tussen ALT's en lipomen lastig zijn op
beeldvorming. Tot op heden is het daarom nodig om een pijnlijk en invasief
biopt te nemen om middels pathologisch onderzoek het onderscheid te kunnen
maken.
Tenslotte is het wegens de zeldzaamheid en heterogeniteit van liposarcomen een
uitdaging om een grote homogene groep weefsel te verzamelen voor translationeel
onderzoek.

Het doel van het onderzoek is een minimaal invasieve benadering voor zowel
diagnostiek en behandeling van ALT's te ontwikkelen om hiermee de patiënt een
biopt en operatie gerelateerde complicaties en morbiditeit te besparen. Als
eerste stap naar minimaal invasieve diagnostiek is een radiomics model
ontwikkeld met behulp van een retrospectief cohort om lipomen en ALT's te
onderscheiden op basis van MRI scans. Een van de doelen van de huidige studie
is om dit radiomics model te valideren in een prospectieve studie. Daarnaast is
het doel van deze studie om de haalbaarheid en de veiligheid, inclusief het
evalueren van HRQoL, van active surveillance (AS) te onderzoeken om zo
mogelijke 'overbehandeling' van ALT patiënten te voorkomen. Tot slot willen we
graag een biobank ontwikkelen met weefselmateriaal verkregen middels biopsie,
danwel het excisiepreparaat, voor mogelijk toekomstig onderzoek.

Prospectieve multicenter observationele cohort studie

Deelname aan de studie zal een minimale belasting en risico's voor de patiënt
opleveren. Het follow-up protocol van AS verschilt met name in de frequentie
van de MRI scans. Waar bij patiënten behandeld middels chirurgie eenmalig ca.
vier maanden postoperatief een MRI scan wordt verricht en hierna slechts op
indicatie, zullen bij patiënten met een AS beleid gedurende de eerste twee jaar
twee keer per jaar en daarna jaarlijks gedurende de studieperiode MRI scans
worden verricht. Follow-up controles worden gepland volgens de nationale en
Europese richtlijnen voor weke delen sarcomen, waarbij elke controle minstens
uit anamnese en lichamelijk onderzoek bestaat. Daarbij zal aan alle patiënten
(zowel de patiënten behandeld middels chirurgie als middels AS) worden gevraagd
om HRQoL vragenlijsten in te vullen gedurende de studie periode. Middels
frequente beeldvorming en follow-up schema kan tumor groei en/of
de-differentiatie tijdig erkent worden en hiermee de mogelijkheid voor een
tijdige interventie. Voor de validatie van het radiomics model zullen de MRI
beelden en pathologie verslagen worden gebruikt die middels de standaard
diagnostiek verkregen worden waardoor patiënten voor dit doel geen extra
procedures hoeven te ondergaan. Gezien al het bovenstaande beschouwen wij
daarom de belasting en risico's van deze studie minimaal.