De relatie tussen renale sympathicus denervatie en vaatstijfheid

De geschatte incidentie van hypertensie in de globale populatie ligt tussen de
30 en 40%. Suboptimale bloeddruk controle wordt dat ook gezien als de grootste
bijdrager aan mortaliteit in de breedste zin van het woord. Geschat wordt dat
25% van deze patienten ondanks optimale medicamenteuze therapie leiden aan
therapieresistente hoge bloeddruk. Verhoogde activiteit van het sympathisch
zenuwstelsel is vastgesteld bij patienten met hypertensie. Tevens blijkt de
activiteit van het sympathisch zenuwstelsel toe te nemen bij vorderende stadia
van hypertensie. De bijdrage van de somatische afferente vezels van de nieren,
als onderliggende oorzaak van de verhoogde centrale sympathische drive, en de
consequenties van excessieve efferente sympathische signalen naar de nier zelf,
als ook naar andere organen, identificeren de nier als een logisch
therapeutisch target.
Renale sympathicus denervatie is een opkomende therapie voor de behandeling
van therapieresistente hoge bloeddruk. Door een eenmalige invasieve procedure
van zo'n 45minuten wordt een radiofrequente ablatie uitgevoerd op zo'n 6 punten
en beide nierslagaders. Eerdere studies toonden aan dat deze behandeling veilig
en effectief is in patienten met therapieresistente hypertensie. Echter,
ondanks dat vrijwel alle patienten na verloop van tijd een bloeddrukdaling
lieten zien na de renale denervatie procedure, blijkt de inderindividuele
respons sterk te verschillen.
Recent is er veel aandacht gekomen voor de rol van vaatwandstijfheid in de
ontwikkeling van hart- en vaatziekten. Vaatwandstijfheid is dan ook
geidentificeerd als een marker voor verhoogd risico op hart- en vaatziekten en
wordt meer en meer gebruikt als een parameter in de klinische analyse van
patienten.

Doel van het onderzoek is te onderzoeken of vaatwandstijfheid en diastolisch
functie voorspellers zijn op het effect van renale sympathicus denervatie,
gemeten middels 24h ambulante bloeddruk meting, bij patienten met
therapieresistente hypertensie. Tevens zal worden gekeken of de techniek op
zich ervoor zorgt dat vaatwandstijfheid en diastolische functie verbeteren.

Studie met 2 armen van patienten met therapie resistente hypertensie (bloeddruk
van 160mmHg systolisch of meer dankzij het gebruik van 3 of meer
antihypertensiva waarvan minimaal 1 diureticum). Arm 1 zal 15 patienten
bevatten met normale diastolisch functie en arm 2 zal 15 patienten bevatten met
diastolische dysfunctie. Om het natuurlijk beloop van vaatwandstijfheid in
patienten die de behandeling niet ondergaan te onderzoek zullen 5 patienten uit
elke arm standaard analyse ondergaan inclusief screening, MRI en echo na 6
maanden zonder initiele behandeling. Dit cohort van 10 patienten zal alsnog
renale denervatie ondergaan na de 6-maanden controle onderzoeken. Jaarlijkse
controle zal in alle patienten plaatsvinden tot 5 jaar.

De nierartrieablatiecather zal percutaan via de arteria femoralis worden geplaatst en opgeschoven worden naar de nierarterie. RF ablatie wordt met voorgeprogrammeerde duur en intensiteit in elk van de nierarterien toegepast.

De procedure wordt geinitieerd door puntie van de arteria femoralis met
inherente risico's van bloeding, aneurysma formatie, dissectie, thrombose en
perforatie. Echter, deze risico's zijn niet anders dan bij elke vergelijkbare
vorm van angiografie waarbij de lies wordt gepuncteerd. Deze toegangsprocedure
staat bekend om zijn lage en acceptable risico op complicaties. De additionele
RF procedure van de nierarterie brengt additioneel risico met zich mee. De kans
bestaat op letsel aan de nierslagader (o.a. dissectie, perforatie, spasmen,
oedeem, nierbeschadiging, lage bloeddruk en kans op allergische
contrastmiddelenreactie, of anesthesie).

Gebaseerd op verschillende onderzoeken met het renale denervatiesysteem
Simplicity in ongeveer 350 patienten werden de volgende complicaties
waargenomen:
- beschadiging aan de nierslagader bij ongeveer 1% van de patienten
- Vorming van bloedstolsels die tot een hartinfarct of herseninfarct kunnen
leiden bij 1-2%
- Verlengd verblijf in het ziekenhuis bij 1-2% van de patienten
- Pseudo aneurysma femoraal arterie bij ongeveer 2% van de patienten
- Tijdelijk te lage bloeddruk bij 1-2% van de patienten
- Urineweg infectie bij 1-2% van de patienten
- Plaatsing van een stent in de nierslagader bij 1-2% van de patienten
- Hartritmestoornissen tijdens de procedure in 2-4% van de patienten