Hemodynamische Adaptatie in de Peripartum Periode middels Impedantie cardiografie (HAPPI).

Zwangerschap, en de bevalling in het bijzonder, is een belasting voor het
maternale cardiovasculaire systeem waarbij de cardiac output (CO) fors
toeneemt. Het continu monitoren van CO tijdens de bevalling is moeilijk, omdat
meetmethoden invasief danwel intermitterend zijn. Impedantie cardiografie (ICG)
is een non-invasieve en continue methode die geschikt is voor metingen tijdens
inspanning en beweging. ICG wordt reeds toegepast in onderzoek tijdens de
zwangerschap. Middels ICG is ook het monitoren van CO tijdens de bevalling
veilig mogelijk.
Het kwantificeren van de cardiale belasting van de bevalling is klinisch
relevant bij vrouwen met hartziekten. Hartziekten zijn de meest voorkomende
oorzaak van maternale sterfte en hartfalen is onder vrouwen met hartziekten de
belangrijkste complicatie. Vrouwen met hartziekten tonen tijdens de
zwangerschap een beperkte mogelijkheid tot adaptatie middels CO toename. Het is
niet bekend of dit ook tijdens de bevalling zo is. Momenteel wordt door
richtlijnen geadviseerd de stijging van CO (en hiermee complicaties) te
beperken, door het toepassen van obstetrische interventies zoals epidurale
analgesie of kunstverlossingen. De daadwerkelijke impact van deze interventies
op CO tijdens de bevalling is echter nooit gemeten bij vrouwen met hartziekten.
Tevens is de traditionele kennis over het verloop van CO tijdens de bevalling
gebaseerd op kleine case series uit de jaren *50-*70, waarbij intermitterend
werd gemeten. Recentere onderzoeken rapporteren tegenstrijdige bevindingen over
het CO traject tijdens de bevalling. Deze studie dient tevens om, op basis van
een groter cohort dan eerdere onderzoeken, meer inzicht te geven in het
fysiologische CO traject.

Het algemene doel van deze studie is om inzicht te krijgen in de hemodynamische
belasting van de bevalling bij vrouwen met en zonder hartziekte, door het
verloop van CO te meten. Twee specifieke doelen hierbij zijn:
- Het meten van het verschil in CO traject tijdens de bevalling tussen vrouwen
met hartziekte en vrouwen zonder hartziekte.
- Het meten van het effect van obstetrische interventies (pijnstilling,
kunstverlossing, keizersnede, medicatie) op CO traject.

Observationeel cross-sectioneel onderzoek, uitgevoerd in het Erasmus MC.

De belasting van deelname aan het onderzoek is op basis van de metingen middels
ICG tijdens de bevalling. Voor de ICG-meting worden zes elektroden op de nek en
borstkas van de proefpersoon geplaatst, welke voor de gehele duur van de
bevalling tot twee uur hierna blijven zitten. De mediane duur van een bevalling
is 8-12 uur. ICG is non-invasief en pijnloos, ongemak is minimaal. Er is geen
risico voor zowel moeder als kind. Er is voor de proefpersoon geen voordeel aan
deelname. Bij nevenbevindingen worden proefpersonen verwezen naar een
specialist.