Een gerandomiseerde Fase II studie voor de beoordeling van de effectiviteit en veiligheid van
chemotherapie (CT) versus androgeendeprivatietherapie (ADT) bij patiënten met terugkerende en/of
metastatische speekselklierkanker (salivary gland cancer, SGCs) met expressie van de androgeenreceptors (AR)

Speekselklierkanker is een zeldzame soort kanker die minder dan 5% van de
hoofdhalstumoren uitmaakt. Het subtype speekselklierkanker dat in deze studie
wordt onderzocht, brengt androgeen receptoren (AR) tot expressie en kan
gebruikt worden als behandeldoel. De anti-androgeenbehandeling (behandeling
gericht tegen de AR) in deze studie is een combinatie van twee middelen:
bicalutamide en triptoreline. Deze combinatie is de normale behandeling van
prostaatkanker met expressie van AR. In deze studie gaan we de werking van
anti-androgeenbehandeling met chemotherapie vergelijken om te onderzoeken welke
behandeling beter is. De studie onderzoekt ook verschillende mechanismen op
celniveau die kunnen verklaren waarom de tumor wel of niet op de behandeling
reageert.

Dit onderzoek leidt tot kennis over effectiviteit van anti-androgeenbehandeling
bij speekselklierkanker met AR expressie en meer informatie over de biologische
kenmerken van deze tumorsoort waar toekomstig onderzoek verder op door kan
gaan.

Ongeveer 220 patiënten zullen in Europa aan het onderzoek deelnemen.
Afhankelijk van hun eerdere behandeling komen patiënten in één van de twee
studiegroepen. De patiënten die eerder chemotherapie hebben gehad krijgen de
anti-androgeenbehandeling. De patiënten die nog niet eerder zijn behandeld
worden gerandomiseerd tussen anti-androgeenbehandeling en standaard
chemotherapie. Dat kan cisplatine samen met doxorubicine zijn of carboplatine
samen met paclitaxel. De chemotherapie zal worden toegediend gedurende maximaal
6 kuren of tot groei van de tumor of het optreden van beperkende bijwerkingen.
Als een patiënt chemotherapie heeft gekregen en de tumor groeit, kan er
geswitcht worden naar anti-androgeenbehandeling.

Randomiseren tussen standaard chemotherapie of androgeendeprivatietherapie.

Bijna het gehele onderzoek valt onder standaard zorg, met regelmatig controle
door arts, lichamelijk onderzoek, bloedprikken en scans. De kans op
bijwerkingen wordt in beide groepen even groot geacht, maar zal verschillend
van aard zijn, door het verschil in behandeling.
De belasting en risico voor patiënten wordt dan ook laag geacht.