Haalbaarheid van een behandelstrategie gebaseerd op voorkeuren van de patiënt in de behandeling van hyperfosfatemie in hemodialysepatiënten

Veel patiënten met ernstige vermindering van hun nierfunctie zijn afhankelijk
van hemodialyse. Deze behandeling moeten zij doorgaans driemaal per week
ondergaan. Helaas worden er tussen deze behandelingen door noodzakelijkerwijs
nog veel leefregels opgelegd en worden grote aantallen medicamenten
voorgeschreven. Veel van deze medicatie hebben tot doel controle te krijgen
over verhoogde bloedwaarden van fosfaat. Dit is nodig omdat een verhoogd
fosfaat een medeveroorzaker is van vele complicaties die hemodialyse niet kan
voorkomen, vooral hart- en bloedvatziektes. Er zijn verschillende effectieve
fosfaat-verlagende medicijnen beschikbaar. De keuze wordt veelal bepaald door
de arts, maar dat is feitelijk een opmerkelijke gang van zaken. Veel van deze
medicijnen zijn even effectief, maar aspecten als bijwerkingen en gemak van
gebruik kunnen sterk verschillen tussen individuen, en deze factoren zijn veel
beter door de patiënt te beoordelen dan door de arts of verpleegkundige. Het
niet structureel meewegen van deze beoordeling door de patiënt kan een
ongunstige invloed hebben op het welbevinden, bijvoorbeeld door bijwerkingen
die te voorkomen zijn, op de motivatie deze belastende behandeling vol te
houden, en ook op het behandelresultaat in termen van controle over het
fosfaat.

De hypothese van deze studie is dat door de regie over behandelkeuze aan de
patiënt te geven, de tevredenheid over de behandeling toeneemt, de motivatie
daartoe stijgt, samen met de *therapietrouw* en de fosfaatcontrole verbetert.
Op langere termijn kan dit leiden tot verbetering van patient-reported outcome
measurements, fosfaatcontrole en op langere termijn vermindering van medische
complicaties.

Een gerandomiseerde interventie.

In de interventiegroep wordt de keuze van de fosfaat-verlagende medicatie primair aan de patiënt overgelaten. De interventieperiode start met een wash-put periode van 2 weken waarin de fosfaatbinder-therapie van voor de interventie wordt stopgezet. De reden hiervoor is dat de patiënten hierdoor een betere inschatting kunnen maken van de bijwerkingen van de fosfaatbinders. Hierna worden de patiënten in de interventiegroep eerst in drie perioden van ieder twee weken, behandeld met de drie beschikbare opties, om zodoende een goede vergelijking te kunnen maken. Hierna neemt de patiënt het besluit welke optie het beste bij hem of haar past. Vervolgens wordt in overleg met het behandelteam de dosis van deze behandeling aangepast tot het fosfaat-behandeldoel is bereikt. In deze fase wordt herhaaldelijk geëvalueerd of de behandeling nog voldoet op voor de patiënt relevante criteria. De patiënten die aldus worden behandeld, zullen worden vergeleken met andere dialyse-patiënten, die doorgaan met hun voorgaande behandelplan, waarbij de regie grotendeels bij het behandelteam blijft. Deze patiënten zullen ook niet drie perioden met verschillende behandelopties krijgen. Wel worden deze mensen met dezelfde frequentie geëvalueerd op de mate van fosfaat-controle en de tevredenheid over de behandeling.

De belasting voor de patiënten bestaat uit het een aantal keer invullen van
vragenlijsten en een aantal gesprekken met een onderzoeksverpleegkundige. Alle
gesprekken vinden plaats rondom de reguliere dialysebehandeling. De patiënten
hoeven hier dan ook niet extra voor naar het dialysecentrum te komen. De
belasting is dan ook laag. Tijdens de interventie worden alleen geregistreerde
middelen gebruikt binnen de vastgestelde indicatie. Risico's zijn dan ook
verwaarloosbaar.