Effect van dosisreductie van inhalatiecorticosteroiden (ICS) in patienten met T2-laag astma en obesitas op asthma controle en kwaliteit van leven.

Astma is een heterogene ziekte waarbij er de laatste jaren meer bekend wordt
over de verschillende endotypes. Obesitas gerelateerd astma is een fenotype
waarbij er vaak een hoge ziektelast is zonder aantoonbare T2-inflammatie, een
zogenoemd T2-laag endotype. Toch wordt er geen
onderscheid gemaakt tussen de behandeling van obesitas gerelateerd astma en
andere fenotypes. De ICS blijven de hoeksteen van de behandeling zowel in de
eerste als in de tweede lijn. Ondanks behandeling blijft de ziektelast vaak
hoog in deze specifieke groep. Eerder promotieonderzoek uit het
FGV laat zien dat gewichtsverlies wel een verbetering van de astmaregulatie
geeft (6). Recent grootschalig onderzoek vanuit het Erasmus MC toont aan dat
ICS nadelige systemische effecten kunnen hebben en geassocieerd zijn met een
hogere BMI, grotere buikomvang en andere componenten
van het metabool syndroom. Daarnaast blijken mensen met obesitas twee tot drie
keer vaker corticosteroïden te gebruiken, wat afvallen moeilijker maakt. Zowel
nationaal als internationaal blijven de richtlijnen echter behandeling met ICS
als basis voorschrijven. Dit is vooral te wijten aan gebrek aan onderzoek bij
T2-laag astma. Zo zijn er tot op heden geen goede gerandomiseerde onderzoeken
die effectiviteit van ICS in deze specifieke groep T2-laag astmapatiënten met
obesitas aantonen.

Primaire uitkomst
Aantonen dat ICS veilig kan worden afgebouwd bij obese patiënten met T2-laag
astma in de 2e lijn, zonder verlies van astma controle.

Secondaire uitkomsten
1. Vinden van voorspellende factoren voor het succesvol afbouwen van ICS.
2. het bepalen van de effecten van het afbouwen van ICS op determinanten van
het metabole syndroom
3. het beschrijven van de effecten van ICS op biomarkers van inflammatie
(d.m.v. o.a. lichamelijk onderzoek, bloed- en haar testen)
4. Onderzoeken of type 2 inflammatie kan worden gemaskeerd door ICS (oftewel,
de T2-hidden groep)
5. Het verder aanvullen van T2-phenotypering d.m.v. analyse van uitgeademde
lucht (eNose)

Investigator geïnitieerd, multicenter, non-inferiority, open label, randomized
crossover studie met open-label extension.

- inclusie en randomisatie in arm A en arm B Run in: - Fluticason 1000mcg per dag plus Fenoterol/>ipratropium zo nodig voor 4 weken - Bij toename dyspneu, maar geen exacerbatie: IOS/FeNO/Spiro en herstart LABA, na 2 weken IOS/FeNO/Spiro/Bloedafname en eindpunt behaald: einde deelname studie. Arm A: - 14 weken fluticason 1000mcg/dag Arm B: - 2 weken fluticason 500mcg/dag - 2 weken fluticason 250mcg/dag - 10 weken geen ICS ----- CROSSOVER ----- Arm A: - 2 weken fluticason 500mcg/dag - 2 weken fluticason 250mcg/dag - 10 weken geen ICS Arm B: - 14 weken fluticason 1000mcg/dag ----- START EXTENSIE----- Geen studie armen. Patiënten die succesvol hebben afgebouwd kunnen in een gecontroleerde setting 2 jaar meedoen aan de extensie studie. (Dit geeft informatie over zowel de lange termijn astma controle, alsook lange termijn voordelen van het stoppen met ICS op metabole en endocriene determinanten.)

Patiënten zullen vaker worden gezien dan gebruikelijk ( na inclusie 4 bezoeken
in 9 maanden).
Tevens zal er wekelijks een vragenlijst worden ingevuld op een online
applicatie, met daarbij ook een dagboek voor het bijhouden van het gebruik van
escape medicatie (Fenoterol/*ipratropium). Dit is noodzakelijk om de astma
controle te monitoren. Als de ACQ significant stijgt (>= 0.5 punten voor >= 4
dagen) of de patiënt >=6 keer per dag Fenoterol/*ipratropium gebruikt, zal er
contact worden opgenomen met de patiënt. (Uiteraard wordt de patiënt ook
geïnstrueerd om bij toenemende klachten contact op te nemen.) Mocht er sprake
zijn van een exacerbatie, dan zal de patient in het ziekenhuis beoordeeld
worden. Bij een matige/ernstige exacerbatie zal patiënt hiervoor behandeld
worden, conform 'usual care'. Bij een 2e exacerbatie zal patiënt niet langer
deel kunnen nemen aan de studie. Tevens zal de patiënt niet kunnen deelnemen
aan de extensie studie.

Er zal tijdens de polibezoeken een aantal testen worden afgenomen, waarvan
alleen de bloedafname (minimaal) invasief is.