Een prospectieve studie met 18F-DCFPyL PET/CT-beeldvorming bij biochemisch gerecidiveerde prostaatkanker (PHYTON)

Prostaatkanker (PCa) wordt erkend als een van de belangrijkste medische
problemen waarmee de mannelijke bevolking wordt geconfronteerd. De meeste
mannen die sterven aan prostaatkanker bezwijken aan gemetastaseerde en/of
recidiverende ziekte. Bovendien kan binnen 5 jaar na initiële curatieve
therapie een stijgende PSA (bekend als biochemisch recidief (BCR) van PCa)
optreden bij 20-30% van de prostaatkankerpatiënten, voordat een meer
definitieve diagnose van metastatische ziekte kan worden vastgesteld door
conventionele beeldvormingsmodaliteiten. De centrale vraag in het geval van BCR
blijft of de PSA-stijging een afspiegeling is van lokaal beperkt recidief of
wordt veroorzaakt door metastatische ziekte op afstand. Correcte identificatie
is essentieel voor verdere planning van de behandeling, omdat bij lokaal
recidief of loco-regionale lymfekliermetastase potentieel curatieve lokale
behandeling nog steeds mogelijk is, terwijl in verre metastase waakzaam wachten
of uiteindelijk (palliatieve) systematische behandeling moet worden overwogen.

Hoewel identificatie van biochemische recidief (BCR) na therapie kan worden
bepaald met de PSA test, kan lokalisatie van het recidief een uitdaging zijn
met conventionele beeldvormingsmodaliteiten, zoals MRI- of CT-scans, die niet
kunnen tippen aan de gevoeligheid van deze bloed test.
PET-CT heeft vele beperkingen van conventionele beeldvorming overwonnen, wat
resulteert in een meer accurate beoordeling van patiënten met BCR. Met een
nieuwe klasse radiofarmaceutica voor positronemissietomografie (PET) gericht op
het prostaatspecifieke membraanantigeen (PSMA), is het mogelijk geworden om
recidiverende of metastatische prostaatkanker te detecteren die anders occult
is bij conventionele beeldvormingsmodaliteiten. PSMA is een transmembraan
glycoproteïne tot expressie gebracht door vrijwel alle prostaatkankers en de
expressie ervan wordt verder verhoogd in uitgezaaide en hormoon-refractaire
prostaatcarcinomen.

Verschillende radioactief gelabelde anti-PSMA monoklonale antilichamen zijn
gebruikt om metastase en recidief van prostaatkanker te detecteren. 18F-DCFPyL
is een radioactief gelabeld klein molecuul dat bindt aan het extracellulaire
domein van prostaat-specifiek membraanantigeen (PSMA) met hoge affiniteit.

In deze studie willen we de detectieratio van 18F-DCFPyL PET/CT bij patiënten
met initieel biochemisch recidief bepalen en de klinische impact van 18F-DCFPyL
PET/CT in het patiëntenmanagement beoordelen en de veiligheid van dit
radiofarmaceutisch product voor klinisch gebruik evalueren .

Het primaire studie doel is om:
- De per-patiënt detectie ratio te vergelijken van 18F-DCFPyL PET/CT versus die
van 18F-FCH PET/CT.


De secundaire doelen zijn het bepalen van:
- De impact op de patiënten behandeling/management.
- De detectie ratio van 18F-DCFPyL PET/CT versus 18F-FCH PET/CT per regio.
- De gevoeligheid en specificiteit van 18F-DCFPyL PET/CT versus die van 18F-FCH
PET/CT per patiënt en per regio, met behulp van een samengestelde SOR (Standard
of Reference).
- Ratio van overeenstemming tussen 18F-DCFPyL PET/CT en 18F-FCH PET/CT voor
regios, gebruikmakend van een samengestelde SOR.
- De veiligheid van 18F-DCFPyL versus die van 18F-FCH

Dit is een prospectieve, open label, cross-over, vergelijkende studie. De
studie populatie is in het verleden gediagnostiseerd met histopathologisch
bevestigd prostaat adenocarcinoom waarvoor ze curatief zijn behandeld. De
resultaten van de PSA test doet vermoeden dat de patient biochemisch
recidiverende prostaat kanker heeft, gedefinieerd door:
- PSA *0.2 ng/ml bevestigd door een opvolgend PSA resultaat van *0.2 ng/ml, als
de patient voorheen is behandelds via radicale prostatectomie +/- eLND.
- Stijging van PSA *2 ng/ml boven de nadir na therapie, ongeacht de serum
concentratie van de nadir, als de patient vooheen is behandeld met curatieve
radio therapie (EBRT of brachytherapie) .


Patienten worden gerandomiseerd om de volgorde van de 2 te gebruiken
radiodiagnostische middelen te bepalen.
De evaluatie van de PET/CT scans zal geblindeerd door een centraal reading
centrum uitgevoerd worden.

Er worden 2 radio diagnostische tracers, voor intraveneuze toediening, gebruikt in deze studie: - 18F-DCFPyl - 18F-Fluoromethylcholine.

Biochemisch recidief (BCR) van prostaatkanker treedt op bij 20-30% van de
patiënt voordat een meer definitieve diagnose van metastatische ziekte kan
worden vastgesteld met conventionele beeldvormingsmodaliteiten. Met een PET-CT,
gebruik makend van de radio farmaceutische tracer [18F] -DCFPyL, wordt verwacht
recidiverende en/of gemetastaseerde prostaatkanker bij patiënten met BCR in een
vroeg stadium te detecteren.

Tijdens de studie worden twee PET/CT scans gemaakt, een met het radio
farmaceutische studie product [18F]-DCFPyL en één met het radio farmaceutische
product [18F]-Fluoromethylcholine.

The algemene risico*s gerelateerd aan PET scans zijn vooral:
- Bestralingsrisico's die erg laag zijn. Het belangrijkste risico in verband
met bestraling betreft de nieren, welke de kritieke organen zijn, aangezien
zorgen voor de eliminatie van het diagnostische product uit het lichaam.
Daarom is de maximale te injecteren dosis zo gekozen dat deze lager is dan de
straling die wordt ontvangen tijdens een röntgenfoto van de nieren.
- Allergische reacties die kunnen optreden. De kans hierop is erg laag.

Risico*s gerelateerd aan de PET scan met [18F]-DCFPyL:
- [18F]-DCFPyL is gebruikt in meerdere klinische studies in de Verenigde Staten
en Nederland. Het product werd goed verdragen en er zijn geen ernstige
bijwerkingen waargenomen bij die studies.
- Bijwerkingen die waargenomen zijn, gebaseerd op die studies, zijn:
vermoeidheid, dysgeusie of hoofdpijn.

Risico*s gerelateerd aan de PET scan met [18F]-Fluoromethylcholine:
- Tot op heden zijn er geen bijwerkingen beschreven.

Bij een PET scan worden röntgenstraling en radioactieve substanties gebruikt.
De totale stralingslast bij deze studie is 17.2 mSv. In vergelijking: de
achtergrond straling in Nederland is ongeveer 2.5 mSv per jaar.
De straling, zoals gebruikt in deze studie, kan schade toebrengen aan de
gezondheid van de patiënt.

Bloedafname:
De risico's die gepaard gaan met het afnemen van bloed uit een ader kunnen
zijn, maar zijn niet beperkt tot, kortstondig ongemak op de plaats van de
bloedafname, mogelijke blauwe plekken, roodheid en zwelling rond de prikplek,
bloeden op de prikplek, gevoel van duizeligheid wanneer het bloed wordt
afgenomen en zelden een infectie op de prikplek.

De volgende procedures worden uitgevoerd tijdens de studie:
- lichamelijk onderzoek (1x);
- meten van vitale functies (6x).