Een stap naar naar een optimale diagnostische work-up in patiënten verdacht voor een idiopathische inflammatoire myopathie: een diagnostische accuratesse studie

Idiopatische inflammatoire myopathiën (IIM) zijn een groep heterogene
auto-immuun ziekten die behandeld kunnen worden met prednison (met uitzondering
van IBM). Door de heterogeniteit kunnen patiënten zich met een scala aan
klachten presenteren, wat een snelle diagnose in de weg kan staan. In
verschillende richtlijnen worden diverse testen geadviseerd voor diagnostiek en
classificatie, maar een gouden standaard voor het stellen van diagnose
ontbreekt.
De diagnostiek bestaat, naast anamnese, neurologisch onderzoek en basis
laboratoriumonderzoek (waaronder CK), uit het verrichten van een EMG, echo van
de spieren, MRI van de spieren, (MRI geleid) spierbiopt en het bepalen van
antistoffen in het bloed.
We stellen als hypothese dat een evidence based algoritme de diagnostische
accuratesse van het complete panel aan diagnostische testen kan benaderen, met
minder en bij voorkeur de minst invasieve diagnostische testen.

Het ontwikkelen van een optimaal diagnostisch algoritme met de beste
diagnostische accuratesse, en de minste patiënt belasting, voor patiënten met
de verdenking idiopathische inflammatoire myopathie die behandeld dienen te
worden met corticosteroiden.

Het betreft een prospectieve, gepaarde, diagnostische accuratesse studie.

Patiënten zullen voor de diagnostiek maximaal 1.5 dag worden opgenomen in het
ziekenhuis. Dit word gedaan vanuit patiëntvriendelijkheid, zodat zij niet voor
de verschillende onderzoeken op aparte momenten naar het ziekenhuis hoeven te
komen. Daarnaast biedt dit de mogelijkheid om patiënten snel een diagnose te
geven, zodat zij snel met behandeling kunnen starten.
De diagnostiek die verricht zal worden is gelijk aan de gebruikelijke
diagnostiek, waarbij er enige variatie tussen ziekenhuizen is. Het risico van
de diagnostiek verschilt niet van diagnostiek buiten onderzoeksverband. Het EMG
is soms een onaangenaam onderzoek, en neemt zo'n 30 minuten in beslag. Echo van
de spieren is een niet invasief, niet pijnlijk onderzoek. MRI is een veilige
manier van beeldvorming. Het protocol voor de MRI spieren neemt zo'n 30-45
minuten in beslag. Het spierbiopt is een invasieve, soms pijnlijke, maar
kortdurende ingreep. Dit wordt gedaan onder locale verdoving. Risico's van het
biopt bestaan uit infectie en (na)bloeding, maar komen weinig voor. De
antistoffen worden bepaald in veneus bloed, hiervoor is 150uL voldoende.