Voorspellen van het effect van neuromodulatie in epilepsie

Voor patiënten met medicamenteus onbehandelbare epilepsie die niet in
aanmerking komen voor chirurgische behandeling, is neuromodulatie inclusief
nervus vagus stimulatie (NVS) een laatste behandeloptie. Helaas heeft slechts
ongeveer 50% van de patiënten een goede respons (> 50% aanvalsreductie) op NVS.
Op dit moment kunnen we niet voorspellen wie baat zal hebben bij NVS. Recent is
het mogelijk geworden om ultra-lange EEG-metingen te verrichten, dit kan door
het inbrengen van een minimaal invasieve subcutane elektrode. Wij verwachten
dat de combinatie van deze ultra-lange EEG registraties met netwerkanalyse van
MRI en 64-kanaals EEG metingen inzicht kan geven in de hersencircuits die
betrokken zijn bij de verstoorde hersendynamiek. Dit kan leiden tot een
significante verbetering in de responsvoorspelling van individuele patiënten
die kandidaat zijn voor NVS en daarmee tot nieuwe klinische richtlijnen voor
gepersonaliseerde behandeling.
Momenteel is er geen ervaring met de subcutane EEG-elektroden bij patiënten met
een NVS systeem. We zullen daarom starten met een met een pilot om de
haalbaareid te evalueren.

We zijn gestart met een pilot studie met als doel het evalueren van de
haalbaarheid van de subcutane EEG-elektroden bij epilepsiepatiënten met een NVS
systeem. Dit is inmiddels succesvol afgerond.

Momenteel breiden we de studie uit naar een groter cohort met als doel het
identificeren van biomarkers voor het voorspellen van het effect van NVS op
basis van pre-operatieve ultralange EEG-registraties, een 64-kanaals EEG en MRI
scans.

Een prospectieve observationele cohortstudie.

Proefpersonen krijgen twee maanden voorafgaand aan de implantatie van de NVS
stimulator een subcutane EEG-elektrode geïmplanteerd. Deze elektrode wordt
onder plaatselijke verdoving onderhuids boven het oor ingebracht. Deze
procedure duurt ongeveer 30 minuten. Deze elektrode zal 13 maanden
post-operatief weer worden verwijderd. In de tussenliggende periode zal de
hersenactiviteit continu worden opgenomen en vragen we proefpersonen de
bijbehorende device te dragen en eenmaal per dag te wisselen om op te laden.
Het inbrengen, dragen en plaatsen van de subcutane heeft slechts een zeer
minimaal risico.

Daarnaast krijgen proefpersonen zowel bij baseline (vóór NVS-implantatie) als
13 maanden post-operatief een 64-kanaals EEG en MRI (anatomisch, DWI en fMRI).
Tevens worden proefpersonen gevraagd om tijdens de onderzoeksperiode een
aanvalsdagboek bij te houden. Ook vragen we proefpersonen naar hun ervaring met
de subcutane EEG elektrode en het effect van hun NVS via een korte vragenlijst
en nemen we vier korte vragenlijsten af naar het psychologisch welbevinden.

Indien er voorafgaande aan de implantatie van de onderhuidse elektrode twijfel
is over de locatie van het epileptische focus, zal een ambulante EEG
registratie van 24 uur worden gemaakt. Dit om beter te kunnen bepalen aan welke
zijde de onderhuidse elektrode geplaatst moet worden.
Optioneel wordt bij proefpersonen die dit willen een app geïnstalleerd waarmee
hun smartphone gebruik wordt geregistreerd.

Wij verwachten dat de combinatie van deze ultra-lange EEG registraties met
netwerkanalyse van MRI en 64-kanaals EEG metingen inzicht kan geven in de
hersencircuits die betrokken zijn bij de verstoorde hersendynamiek. Dit kan
leiden tot een significante verbetering in de responsvoorspelling van
individuele patiënten die kandidaat zijn voor NVS en daarmee tot nieuwe
klinische richtlijnen voor gepersonaliseerde behandeling. Hiermee kan het
aantal patiënten dat zonder effect een invasieve operatie ondergaat worden
verminderd, terwijl patiënten met een hoge kans op succes in een eerder stadium
kunnen worden geopereerd. Daarmee staat het risico en de belasting voor de
deelnemende proefpersonen in verhouding tot de potentiële waarde van het
onderzoek.