Een lange termijn studie naar cognitief functioneren en kwaliteit van leven bij patiënten met een anaplastisch oligodendroglioom of oligoastrocytoom

De resultaten van het EORTC 26951-onderzoek toonden aan dat de toevoeging van
Procarbazine, Lomustine en Vincristine (PCV) chemotherapie aan radiotherapie
(RT) de totale overlevingsduur en de progressievrije overlevingsduur van nieuw
gediagnosticeerde patiënten met een anaplastisch oligondendroglioom of
oligoastrocytoom verlengde, met name bij patiënten met een gunstig moleculair
profiel (1p/19q co-deletie). Naarmate de overlevingsduur toeneemt, kunnen
patiënten op de lange termijn late behandeleffecten ervaren. Deze late
behandeleffecten, zoals cognitieve stoornissen, kunnen de kwaliteit van leven
(KvL) van patiënten nadelig beïnvloeden. Tot op heden is er weinig bekend over
de lange termijn uitkomsten KvL en cognitief functioneren bij patiënten met
anaplastisch oligodendroglioom of oligoastrocytoom.

De eerste resultaten over het effect van de combinatie van RT en PCV op KvL
toonden aan dat de toevoeging van PCV resulteerde in een verslechtering van KvL
(dat wil zeggen meer misselijkheid en braken) op de korte termijn, zonder
verdere impact op de langere termijn. Wat betreft cognitief functioneren zijn
er alleen resultaten beschikbaar op de langere termijn (mediaan 12 jaar na
randomisatie). Habets en anderen toonden hierbij aan dat op de lange termijn
30% van de patiënten zonder tumor progressie (n = 27) ernstige cognitieve
stoornissen had en 44% lichte tot matige stoornissen had. Dit suggereert dat
patiënten die weliswaar gunstig reageren op eerstelijns behandeling, mogelijk
een verhoogd risico lopen op cognitieve achteruitgang op de lange termijn.
Verdere follow-up informatie over cognitief functioneren en KvL op de lange
termijn zou de late behandel effecten van RT en/of PCV bij deze patiënten
inzichtelijk kunnen maken.

Van de 32 geïncludeerde patiënten in het follow-up onderzoek door Habets en
anderen is een subgroep nog in leven. Met het huidige onderzoek willen we het
cognitief functioneren en KvL, evenals een aantal andere relevante
patiëntgerichte uitkomstmaten (stemming, vermoeidheid, subjectieve cognitieve
klachten, gebruik van de gezondheidszorg) bij de overlevenden van het EORTC
26951-onderzoek evalueren als een tweede follow-up, minstens 16 jaar na
randomisatie. In het geval de patiënt zelf, bijvoorbeeld door fysieke
beperkingen, niet in staat is om deel te nemen aan het onderzoek, zal de naaste
van de patiënt (proxy) gevraagd worden deel te nemen om de KvL en andere
relevante patiëntgerichte uitkomstmaten van de patiënt te bepalen vanuit het
perspectief van de naaste. Omdat cognitieve stoornissen bij (lange termijn)
overlevende patiënten met een glioom die radiotherapie hebben ondergaan
geassocieerd worden met radiologische afwijkingen, zullen we ook cerebrale
afwijkingen onderzoeken.

Dit onderzoek heeft als doel na te gaan wat de lange termijn behandeleffecten
van RT en/of PCV zijn op cognitief functioneren, kwaliteit van leven,
cognitieve klachten, stemming, vermoeidheid, gebruik van de gezondheidszorg en
cerebrale afwijkingen bij patiënten met anaplastisch oligodendroglioom of
oligo-astrocytoom die eerder deelnamen aan het EORTC-26961 onderzoek en het
vervolg onderzoek naar cognitief functioneren en KvL.

Het betreft een observationeel cross-sectioneel onderzoek waarbij cognitief
functioneren, kwaliteit van leven, stemming, vermoeidheid, subjectieve
cognitieve klachten, gebruik van de gezondheidszorg en cerebrale afwijkingen
worden gemeten bij langdurig overlevende patiënten met een anaplastisch
oligodendroglioom of oligoastrocytoom die deelnamen aan het EORTC
26951-onderzoek en het vervolgonderzoek naar cognitief functioneren en KvL.

Er zijn geen directe voordelen voor de deelnemers aan dit onderzoek. Dit
onderzoek zal nieuwe informatie opleveren over de kwaliteit van overleven op de
lange termijn bij deze patiëntengroep. Het invullen van de vragenlijsten en het
ondergaan van de cognitieve tests kan als vermoeiend worden ervaren.
Desalniettemin wordt de belasting voor de deelnemers minimaal geacht,
uitsluitend gerelateerd aan mogelijke vermoeidheid.