Markers voor het bepalen van atriale remodeling bij patienten met atriumfibrilleren

Atriumfibrilleren (AF) is de meest voorkomende hartritmestoornis. De
prevalentie lijkt de komende jaren te verdubbelen, voornamelijk door toenemende
leeftijd van de populatie. AF is een progressieve ziekte. De mate van
progressie varieert erg tussen verschillende patienten. Het onderliggende
pathofysiologische proces van AF is erg complex vanwege het multifactoriele
karakter. De aanwezigheid van AF leidt tot atriale remodelin, zowel structureel
als elektrisch, waarbij met name fibrose een grote rol speelt in de progressie
van de ziekte. Echter, ondanks uitgebreid onderzoek op het gebied van AF blijft
het onderliggende mechanisme voor een deel onduidelijk.
De huidige invasieve behandelstrategien voor AF zijn veelbelovend, maar de kans
op succes is nog steeds beperkt, omdat het een uitdaging is om patient te
identificeren die succesvol behandeld kan worden. De mogelijkheid om subgroepen
van patienten te identificeren die goed behandeld kunnen worden met specifieke
behandelstrategien, biedt de mogelijkheid van geindividualiseerde therapie,
verbetering van prognose of de keuze voor preventieve behandelopties.

Het doel van het onderzoek is om inzicht te krijgen in het pathofysiologische
proces dat plaatsvindt in de atria bij patienten met boezemfibrilleren.
Klinische karakteristieken van patienten worden daarbij gecorreleerd aan
bevindingen in atriaal weefsel, paracardiaal, epicardiaal en subcutaan vet en
bloed. Met deze resultaten hopen wij diagnostische en prognostische markers
van boezemfibrilleren te bepalen.

Dit onderzoek is een single-center studie.

Geen extra risico