Een multicenter, gerandomiseerd, dubbel-blind, placebo-gecontroleerd onderzoek naar de werkzaamheid en veiligheid van upadacitinib (ABT-494) in proefpersonen met matige tot ernstig actieve ziekte van Crohn met onvoldoende respons op of intolerantie voor biologische therapieën

De ziekte van Crohn (CD) omvat een spectrum aan klinische en pathologische
processen die zich manifesteren in asymmetrische, transmurale, soms
granulomateuze ontsteking van het maagdarmkanaal. CD wordt geassocieerd met
significante morbiditeit waaronder buikpijn, diarree,
gewichtsverlies/ondervoeding en een progressieve aard met complicaties tot
gevolg zoals fistels, verstoppingen en abcessen van het maagdarmkanaal.
Aangezien er nog geen medische of chirurgische genezing mogelijk is, wordt vaak
gekozen voor een behandelstrategie die de symptomen moet verminderen, kwaliteit
van leven met de ziekte verhoogt, de ontsteking vermindert en de korte- en
lange-termijn toxiciteit en complicaties vermindert. Momenteel worden patiënten
met matig tot ernstige ziekte die gefaald hebben op aminosalicylaten of
topicale behandelingen meestal behandeld met conventionele middelen als
corticosteroïden en immunosuppressieve middelen. Patiënten die niet goed
reageren op conventionele therapiën worden mogelijk behandeld met biologics,
zoals TNFα remmende therapie. Echter bij ongeveer 40% van de patiënten wordt
geen klinisch relevante respons bereikt (*primary nonresponders*). Van de
patiënten die initieel wel goed reageren, en voor langere tijd een
onderhoudsbehandeling ontvangen wordt ongeveer 38% na 6 maanden en ongeveer 50%
na 1 jaar *nonresponder* (*secundary nonresponders*). De beschikbare
behandelopties worden mogelijk ook geassocieerd met bepaalde bijwerkingen die
het gebruik kunnen beperken of nauwkeurige directe monitoring vereisen.
Hierdoor blijft er een medische behoefte aan alternatieven in de
behandelmethoden voor patiënten met de ziekte van Crohn die niet of inadequaat
reageren op of intolerant zijn voor conventionele behandelingen en anti-TNFα
middelen.

Het doel van dit onderzoek is om de werkzaamheid en veiligheid van upadacitinib
ten opzichte van placebo te evalueren als inductie therapie in proefpersonen
met matige tot ernstig actieve ziekte van Crohn

Dit is een fase 3, multicenter, gerandomiseerd, dubbel-blind
placebo-gecontroleerd inductie onderzoek

Alle proefpersonen ontvangen eenmaal daags upadacitinib of placebo in tabletvorm (oraal) tot het eind van de studie of tot vroegtijdige einde van de deelname aan de studie.

Er zal een hogere belasting zijn voor proefpersonen die deelnemen aan deze
studie in vergelijking met hun standaardbehandeling. De proefpersonen zullen
vaker het ziekenhuis bezoeken. Tijdens deze bezoeken zullen
onderzoeksprocedures worden uitgevoerd, waaronder bloedafname en het invullen
van vragenlijsten. De proefpersonen zullen ook worden getest op TB, Hepatitis
C/Hepatitis B en humaan immunodeficiëntievirus (HIV) en vullen dagelijks een
dagboek in. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten een methode van
anticonceptie gebruiken, tijdens het onderzoek tot ten minste 30 dagen na de
laatste dosis van het onderzoeksgeneesmiddel en worden getest op zwangerschap.
Proefpersonen zullen tijdens het onderzoek upadacitinib en / of placebo
krijgen. De meest voorkomende bijwerkingen die gemeld werden tijdens eerdere
studies met upadacitinib waren hoofdpijn, bovenste luchtweg infectie,
verkoudheid, diarree, en hoesten.
Het voorstel om dit fase 3 onderzoek te starten in proefpersonen met CD is
gebaseerd op de volgende ondersteunende factoren:
1) aangetoonde klinische en endoscopische vooruitgang in de inductiebehandeling
in een fase 2 oplopende doserings-onderzoek; en
2) de veiligheidsresultaten zijn in lijn met de bekende resultaten bij
inhibitie van JAK
Het huidige fase 3 onderzoek M14-431 zal het benefit/risk profiel van
upadacitinib verder evalueren in proefpersonen met CD die onvoldoende hebben
gerageerd op of intolerant zijn voor biologicals
De risico's en de last die gepaard gaan met deelname aan dit onderzoek zijn
aanvaardbaar met betrekking tot de potentiële voordelen die proefpersonen
zouden kunnen hebben.