De effectiviteit van chirurgie vergeleken met gipsbehandeling voor ouderen met een intra-articulaire distale radius fractuur. Een gerandomiseerd onderzoek.

Het is niet bekend hoe intra-articulaire polsfracturen bij ouderen moeten
worden behandeld. Om een optimale functionele uitkomst te bewerkstelligen is er
een tendens gaande om operatief in te grijpen. Echter, er is op dit moment geen
wetenschappelijk bewijs die deze chirurgische behandeling bij patienten >65
ondersteunt. In de afwezigheid van wetenschappelijk onderzoek is het op dit
moment onbekend hoe om te gaan met deze groep fracturen.

Het beoordelen van de (kosten)effectiviteit van operatieve behandeling in
vergelijking met niet-operatieve behandeling voor ouderen met een
intra-articulaire distale radius fractuur.

Non-inferioriteit design. Een gerandomiseerde multicenter trial met een
kosteneffectiviteit analyse.

Patienten worden gerandomiseerd tussen chirurgie (open reductie interne fixatie) of conservatieve behandeling (gips).

De behandeling die patienten krijgen maakt onderdeel uit van de standaard
mogelijkheden van behandeling. Huidige literatuur suggereert dat er geen
verschil is in de lange termijn tussen beide behandelingen. Op dit moment is de
behandeling afhankelijk van de voorkeur van de chirurg en de complexiteit van
de fractuur.
Post-operatief of na het starten van gipsbehandeling worden patienten gezien na
1 week, 3 weken, 6 weken, 3 maanden, 6 maanden en 12 maanden. De bezoeken zijn
allen onderdeel van de standaard zorg na een fractuur. Tijdens deze bezoeken
worden patiënten gevraagd naar hun klachten of mogelijke complicaties. Ook dit
is onderdeel van standaard behandeling.
Op baseline en na 6 weken, 3 maanden, 6 maanden en 12 maanden worden patienten
gevraagd om 6 vragenlijsten in te vullen die eerder beschreven zijn als de
studie uitkomstmaten. Deze vragenlijsten kunnen thuis online of in het
ziekenhuis worden gemaakt en duren ongeveer 30 minuten per follow-up moment.
Voor elk bezoek wordt een x-foto van de pols gemaakt. Deze zijn allen onderdeel
van de standaard behandeling. In totaal zijn patiënten 210 minuten extra kwijt
door deelname aan de studie. Dit is inclusief het afnemen van informed consent.
De risico's van deelname aan deze studie zijn vergelijkbaar met die van een
standaard behandeling. De standaard risico's van chirurgie zijn anesthesie,
neurovasculaire schade en post-operatieve wondinfectie. De risico's van gips en
immobilisatie zijn stijfheid, redislocatie, malunion, verlies van functie en
complex regionaal pijn syndroom.
Als complicaties zich voordoen worden deze volgens standaard protocollen
behandeld.