Conservatieve versus Conventionele Oxygenatie in Intensive Care patiënten

Er is zeer veel kennis beschikbaar over de effecten van (teveel of te weinig)
zuurstof bij mensen. Zuurstoftherapie wordt al meer dan 100 jaar toegepast.
Bij kritische zieke patiënten op de Intensive Care is deze kennis beperkter
maar komt er de laatste jaren ook steeds meer expertise op basis van recent
(pre)klinisch onderzoek. Het risico op sterfte bij Intensive Care patiënten is
hoger bij hypoxie en ook bij hyperoxie. Echter is het onbekend welke waarden
tussen te hoog en te laag de beste overleving geven.
In 2016 werd een kleine gerandomiseerde trial op een Italiaanse IC uitgevoerd
waarbij patiënten in een laag-normaal en hoog-normale oxygenatie groep werden
ingedeeld. De laag-normale oxygenatie groep had een betere overleving, minder
orgaanfalen en minder bacteriëmie. Het was de eerste studie die een betere
overleving aantoonde bij een laag normale oxygenatie bij Intensive Care
patiënten. Echter was de studie methodologisch niet helemaal in orde. Door een
aardbeving en een ongeplande interim analyse werd de studie eerder gestaakt.
Hierdoor werden maar 434 patienten geincludeerd in plaats van de beoogde 660
patienten, waardoor de studie underpowered was om het effect aan te tonen en
het effect mogelijk overschat is. Hiernaast waren er baseline verschillen
tussen de twee groepen ten voordele van de laag normale groep. Daarom is het
noodzakelijk dat de studie herhaald wordt om te onderzoeken of het effect
blijft bestaand bij een methodologisch goed uitgevoerde grote multicenter
studie.

Het doel van ons onderzoek is om vast te stellen of het toepassen van strenge
oxygenatie streefwaarden uitkomsten voor Intensive Care patiënten kan
verbeteren.

Gerandomiseerde klinische multicenter studie

Conservatief: PaO2 55-80 mmHg (7.3-10.7 kPa) Conventioneel: PaO2 110-150 mmHg (14.7-20 kPa)

De voorgestelde onderzoeksbehandeling bleek in een eerdere studie (Helmerhorst
HJ et al. Crit Care Med. 2016 Mar;44(3):554-63) veilig te zijn en was
geassocieerd met een reductie van beademingsdagen, ligduur en sterfte, die
mogelijk het gevolg was van een lager risico op zowel hypoxie als hyperoxie.
Ondanks de lagere kans blijft er ook met de voorgestelde onderzoeksbehandeling
in deze populatie risico op hypoxie en hyperoxie met de volgende mogelijke
gevolgen:
Hypoxie: celschade, ischemie, lactaatvorming, orgaandysfunctie leidend tot
orgaanfalen, sterfte
Hyperoxie: celschade, inflammatie, vasoconstrictie, atelectase,
zuurstoftoxiciteit, sterfte
De nadelige effecten zullen in deze studie grotendeels het gevolg zijn van
milde hypoxie of hyperoxie, met matige (grotendeels reversibele) schade tot
gevolg. Het risico op ernstige schade ten gevolge van ernstige hypoxie of
hyperoxie wordt met de voorgestelde onderzoeksbehandeling vermoedelijk
gereduceerd.
Het nauwkeurig titreren van zuurstoftherapie brengt geen lichamelijke- of
psychischebelasting voor de patiënt met zich mee.
In verband met een kleine kans op lichte schade in een kwetsbare groep ernstig
ziekte patiënten wort het risico van de huidige studie ingeschat als
*verwaarloosbaar risico*.