Biomarkers voor het voorspellen van ernst van ziekte op de spoedeisende hulp bij patiënten met een verdenking op een infectie

Risico inschatting bij de diverse populatie patiënten op de spoedeisende hulp
(SEH) is vaak moeilijk. De patiëntenpopulatie op SEH bestaat voor een
aanzienlijk deel uit patiënten met een mogelijke infectie. Deze patiënten
presenteren zich vaak met vage, aspecifieke klachten zoals koorts en malaise.
Om onderscheid te maken tussen patiënten met een ernstige infectie, die directe
antibiotische behandeling nodig hebben, en patiënten met een milde infectie,
die ook thuis behandeld kunnen worden, wordt gebruik gemaakt van klinische
parameters en laboratorium onderzoek. Biomarkers zoals C-reactive protein (CRP)
en in mindere mate procalcitonine worden veelvuldig gebruikt om de ernst van
een ziekte in te schatten. Deze biomarkers zijn echter weinig specifiek voor
bacteriële infecties en kunnen ook verhoogd zijn bij ontstekingen en na
chirurgische ingrepen.
Om patiënten met een ernstige infectie eerder te identificeren, zijn andere
biomarkers recentelijk onderzocht. Soluble urokinase plasminogen activator
receptor (suPAR), pro-adrenomedullin (pro-ADM) and pro-endothelin-1 (pro-ET1)
zijn eiwitten betrokken bij het immuunsysteem en in het endotheel, en hebben
vasoactieve en bacteriocide eigenschappen. Eerdere onderzoeken toonden aan dat
deze biomarkers verhoogd zijn bij sepsis en geassocieerd met een verhoogde
mortaliteit. Tevens is recent onderzoek gericht op omics. Door gebruik te maken
van transcriptomics, genexpressie bij bepaalde ziektebeelden, kan de
hostresponse op een infectieziekte gemeten worden. Recent is een 30 genen panel
ontwikkeld, de HostDx test, die accuraat onderscheid kan maken tussen
bacteriële en virale infecties en een risicoinschatting kan geven op
mortaliteit. Een nieuwe point of care test (POCT), genaamd FebriDx, kan
mogelijk onderscheid maken tussen virale en bacteriële verwekkers. Een
combinatie van deze biomarkers samen met klinische parameters zou kunnen helpen
in het eerder detecteren van patiënten met een verhoogd risico op sepsis in een
vroeg stadium. Deze patiënten kunnen vervolgens eerder behandeld worden of
intensiever bewaakt worden. Patiënten met een laag risico kunnen eerder
ontslagen worden en antibiotica kan uitgesteld worden tot uitslag van
bloedkweken. Dit leidt tot minder antibioticagebruik en lagere zorgkosten door
minder ziekenhuisopnames.
Het doel van deze studie is om een klinisch voorspellingsmodel op mortaliteit
en ernst van de infectie en besluitvormingsmodel te maken voor patiënten met
een verdenking op een infectie op de SEH.

Een cohort van patiënten op de SEH met de verdenking op een infectie creëren,
waarop een voorspellingsmodel op mortaliteit en ernst van infectie op gemaakt
kan worden.

Het betreft een multicentrum prospectieve cohort studie met 2 centra in
Nederland

Patiënten lopen geen extra risico door deelname van dit onderzoek. Bloedafname
geschiedt gedurende reguliere bloedafname op de SEH, dus de patiënt hoeft niet
extra geprikt te worden. De uitslagen van de biomarkers zullen niet beschikbaar
zijn voor de behandeld arts, en zullen dus geen invloed hebben op de
behandeling of klinische besluitvorming.