Pulmonale arteriele hypertensie: eiwit signalering op hol geslagen

Bij patiënten met pulmonale arteriële hypertensie zijn de bloedvaten in de
longen ernstig vernauwd of zelfs helemaal afgesloten. Hierdoor zal het rechter
hart veel meer werk moeten leveren om het bloed door de longen te pompen. Bij
sommige patiënten past de rechterharthelft zich erg goed aan op deze verhoogde
werkdruk. Het rechterhart wordt dikker en sterker en zorgt er nog steeds voor
dat al het bloed bij de linkerharthelft aankomt. Bij andere patiënten is dit
helaas niet het geval. De rechterharthelft kan zich slecht aanpassen aan de
verhoogde werkdruk en wordt in plaats van dikker en sterker, dunner en groter.
Hierdoor kan het rechterhart niet meer voldoende bloed rondpompen. Dit noemen
we rechterhartfalen.

Op dit moment is nog onbekend waarom bij de ene patiënt(e) het rechterhart zich
goed aan de verhoogde werkdruk aanpast en bij de andere patiënt(e) het
rechterhart dit niet kan. Wat we al wel weten, is dat dit niet ligt aan de mate
van vernauwde of gesloten bloedvaten in de longen. Wij veronderstellen daarom
dat de oorzaak van de verschillende reacties op de verhoogde werkdruk in het
rechterhart zelf te vinden is.

Een mogelijke oorzaak op het verschil in aanpassingsvermogen zou kunnen liggen
in de reactie van de rechterhart cellen op de verhoogde werkdruk. Naar
aanleiding van de verhoogde werkdruk wordt het rechterhart groter. Hierdoor
komen de hartcellen op spanning te staan en als reactie hierop geven de cellen
verschillende signalen af.

BMP10 is een signaal eiwit dat opgeslagen is in de rechter boezem. In pulmonale
arteriële hypertensie is de spanning van de rechter boezem erg toegenomen. In
dit onderzoek willen we onderzoeken of de toegenomen spanning in de rechter
boezem leidt tot een toename van BMP10 productie door de hartspiercellen.
Daarnaast willen we onderzoeken of een toename van BMP10 productie gemeten in
bloed geassocieerd is met het aanpassingsvermogen van de rechter hartkamer.

De resultaten verkregen in dit onderzoek zal ons meer inzicht geven in de
ontstaanswijze van rechterhartfalen. Daarnaast zou BMP10 mogelijk in de
toekomst als bio-assay gebruikt kunnen worden wanneer blijkt dat deze goed en
betrouwbaar te meten zijn in het bloed. Ten slotte zullen we naast dit
klinische onderzoek, ook verder onderzoeken of BMP10-inhibitie mogelijk een
toekomstige therapie kan zijn voor het voorkomen van de ontwikkeling van
rechter hartfalen.

Bepalen van de BMP10 productie in het rechter boezem en bloed van patiënten met
pulmonale arteriële hypertensie en de relatie onderzoeken van BMP10 productie
met het aanpassingsvermogen van de rechter hartkamer.

Observationele studie

Doel 1: BMP10 productie door hartspiercellen uit het rechter atrium
Tijdens de operatie zullen de patienten op een hart-long machine worden
aangesloten. Hiervoor zal een centraal veneuze cannule worden geplaatst in de
rechter boezem van het hart. Tijdens deze procedure, willen we rechter boezem
weefsel verkrijgen door een biopt te nemen. Mogelijke risico's hiervan zijn
bloedingsgevaar en littekenweefsel. Echter, aangezien het biopt tijdens de
operatie genomen zal worden, zal er een ervaren cardio-thoracaal chirurg
aanwezig zijn wat het risico minimaal maakt.

Doel 2: BMP10 als voorspeller van rechter hartfalen
Normale klinische diagnostiek of follow-up voor pulmonale hypertensie bestaat
uit een rechter hartcatheterisatie en een MRI-scan. Tijdens de rechter
hartcatheterisatie zullen we bloed afnemen via de catheter. Daarnaast zullen we
ook een veneus bloedsample afnemen om te achterhalen of bloedafname bij de
rechter boezem echt essentieel is voor betrouwbare meting van BMP10 activiteit.