SERA - Oppervlakte elektromyografie voor ademhaling en apneu monitoring in te vroege pasgeborenen

Een groot deel van de te vroeg geboren kinderen die opgenomen worden op de IC
Neonatologie hebben zogenaamde apneus, ademstops die horen bij de
onderontwikkeling van het ademhalingscentrum. Dit wordt daarom ook wel Apneu
bij Prematuriteit (AOP als afkorting vanuit het Engels). Het aantal van deze
incidenten is initieel laag, loopt op in de tweede week van het leven, waarna
er een stabilisatie plaatsvindt in de 3e/4e week van het leven en het aantal
incidenten daarna weer afneemt. Ondanks dat bij het merendeel van de kinderen
de apneus met tijd verdwijnen, is het detecteren van deze apneus en de
behandeling ervan, wel degelijk van groot belang. Tijdens een apneu kan het
zuurstofgehalte in het bloed dalen en daar kan ook de hartslag op reageren door
een daling in de hartfrequentie. Onderzoek laat zien dat deze momenten van
hypoxie (te lage hoeveelheid zuurstof) op de lange termijn schadelijk kunnen
zijn voor de ontwikkeling van het kind. Echter is het tot op heden lastig
gebleken om een accurate apneu detectie en classificatie te verrichten. Dit
maakt de behandeling reactief en minder pro-actief. Er is nog veel ruimte voor
het verbeteren van de patiënt monitoring om daarmee het aantal apneus en de
negatieve effecten daarvan te verminderen.
Metingen van de spieractiviteit van het diafragma geven direct inzicht in de
ademhaling en zouden dus gebruikt kunnen worden om apneu te detecteren en te
classificeren. Het SERA apparaat kan de diafragma activiteit meten en is de
opvolger van de Dipha-16, aangezien de Dipha-16 niet langer wordt verkocht en
'end-of-life' is. De SERA is identiek aan de Dipha-16 wat betreft signaal
acquisitie en versterking. De SERA bevat wel nieuwe firmware en is dus anders
op gebied van signaalanalyse. Het in deze studie te ontwikkelen apneu detectie
algoritme zal worden ingebouwd in het SERA apparaat. Daarom wordt de SERA
hardware samen met het software algoritme als het onderzoeksproduct van deze
studie gezien.

Het doel van dit onderzoek is om d.m.v. diafragma spieractiviteit metingen bij
te vroege pasgeborenen een algoritme te ontwikkelen dat snel kan vaststellen
dat de patiënt een apneu heeft en deze vervolgens te classificeren per soort
(obstructief, centraal of gemengd). Dit kan meer inzicht geven in de
respiratoire conditie van de patiënt en vervolgens de behandeling sturen.

Het betreft een mono-center prospectief observationele cohort studie, in twee
fases.

Deze studie gebruikt alleen non-invasieve meetinstrumenten en veranderd niks
aan de standaard zorg die de patiënt ontvangt. Ondanks dat de metingen enkele
uren zal duren, is de belasting voor de patiënt minimaal. Daarnaast is de
elektromyografie techniek die gebruikt wordt al vele jaren in onderzoek
gebruikt, zonder nadelige effecten voor de patiënt.