Verschillen in zoekgedrag van informatie tussen normaal ontwikkelende kinderen en kinderen met een autismespectrumstoornis

Autisme spectrum stoornis (ASS) wordt gekenmerkt door repetitieve en beperkte
gedragingen en interesses (RRBs) die resulteren in een verminderde neiging om
de omgeving te verkennen en te onderzoeken. Deze atypische exploratiepatronen
kunnen ertoe leiden dat autistische kinderen leermogelijkheden die de omgeving
biedt, missen of vermijden. Onlangs is gesuggereerd dat personen met een
normale ontwikkeling (TD) hun aandacht richten op het maximaliseren van de
informatie die zij uit de omgeving kunnen halen. Jonge kinderen kijken langer
naar stimuli die meer mogelijkheden tot leren bieden. Evenzo begeven TD
volwassenen zich langer in omgevingen waar zij het meest van kunnen leren, en
wordt hun verkenning van nieuwe omgevingen gestuurd door hoeveel informatie zij
verwachten daaruit te halen. Het blijft echter onduidelijk of het
exploratiegedrag van autistische individuen op vergelijkbare wijze wordt
gestuurd door learning progress (informatieversterking / leerprogressie). Onze
studie heeft het doel om te achterhalen welke mechanismen ten grondslag liggen
aan het exploratiegedrag van autistische kinderen, en of onderliggende
verschillen in deze mechanismen enkele van de atypische exploratiepatronen
kunnen verklaren die vaak bij ASS worden gerapporteerd. Wij veronderstellen dat
leerprogressie het exploratiegedrag van kinderen met autisme anders sturen dan
dat van kinderen met TD en dat kinderen met autisme langer in omgevingen
blijven, zelfs als de leerprogressie afneemt.

Het hoofddoel van deze studie is te onderzoeken of er verschillen zijn in de
manier waarop factoren als leerprogressie (LP) en de minimalisatie van
voorspellingsfouten (prediction error; PE) het exploratief gedrag van kinderen
met autisme aansturen in vergelijking met TD kinderen. Met behulp van een
gedragstaak geïmplementeerd als een tablet spel en computationele
modelleringstechnieken willen we onderzoeken hoe ASS en TD kinderen leren in
verschillende aangeboden omgevingen en de leermogelijkheden die ze zoeken. Het
tweede doel van deze studie is om potentiële verschillen in de manier waarop LP
en PE exploratie stimuleren bij kinderen met ASS in verband te brengen met hun
specifieke score profielen van repetitief en beperkt gedrag (RRBs).

De voorgestelde studie is een gedragsstudie waarin kinderen een leertaak
voorgelegd krijgen. Deze bestaat uit verschillende omgevingen die leerbare
sequenties bevatten die variëren in de hoeveelheid leerprogressie die gemaakt
kan worden. De gedragsreacties van kinderen zullen worden geregistreerd om de
nauwkeurigheid (d.w.z. voorspellingsfout: PE), de duur van het spel en de keuze
van de omgeving te beoordelen. Op basis van de prestatiemetingen van de
kinderen zal een hiërarchisch versterkingsleermodel (Velázquez et al., 2019)
gebruikt worden om leervariabelen van kinderen te kwantificeren voor
taakbetrokkenheid en toekomstige omgevingskeuze, zoals leerprogressie (learning
progress: LP), verwachte leerprogressie (expected learning progress: ELP) en
verwachte voorspelfout (expected prediction error: EPE). Op basis van deze
metingen testen wij onze voorspellingen over wat kinderen ertoe aanzet om
betrokken te raken en te blijven spelen in een bepaalde omgeving of over te
stappen naar een andere omgeving, en daarnaast wat hun reden is om het volgende
te verkennen.

Onze studie vereist een bezoek aan het Baby & Child Research Center (BRC) van
het Donders Center for Cognition, wat ongeveer een uur in beslag zal nemen. We
zullen de kinderen een gedragstaak voorleggen (touch-screen spel op een tablet)
en hun antwoorden registreren. Naast de experimentele taak zullen de kinderen
tijdens de testsessie een IQ-test ondergaan (duur 50 minuten). Voorafgaand aan
de testsessie zal de ouders worden gevraagd drie gestandaardiseerde
vragenlijsten in te vullen die online beschikbaar zijn via LimeSurvey (duur
ongeveer 30 minuten). De risico's van alle metingen zijn verwaarloosbaar, er
worden geen bijwerkingen verwacht en de belasting voor de deelnemers wordt
minimaal geacht. De stimuli zijn zo gekozen dat ze interessant en aangenaam
zijn voor kinderen.

Om verschillende redenen hebben wij ervoor gekozen minderjarigen van 6-8 jaar
in onze studie op te nemen. Ten eerste is ASS een ontwikkelingsstoornis dat
zich al in de vroege kinderjaren ontwikkelt. Hoewel ervaren clinici in staat
zijn om betrouwbaar ASS te diagnosticeren bij kinderen vanaf 2 jaar oud, is de
gemiddelde leeftijd waarop kinderen met ASS worden geïdentificeerd in Nederland
56-116 maanden (van't Hof et al., 2021). Wij zijn geïnteresseerd in hoe
opkomende autistische kenmerken invloed hebben op nieuwsgierigheids-gedreven
exploratie in een zich ontwikkelende populatie. Bovendien hebben verschillende
studies gewezen op ontwikkelingsveranderingen in de manifestatie van RRBs bij
kinderen met ASS, waarbij motorische en sensorische stereotypen afnemen met de
leeftijd, maar complexere RRBs zoals aandringen op gelijkvormigheid, beperkte
interesses en ritualistisch gedrag meer voorkomen naarmate de leeftijd toeneemt
(Bishop et al., 2006; Esbensen et al., 2009). Wij hebben daarom besloten een
steekproef te testen van kinderen in een leeftijdscategorie (6 tot 8 jaar)
waarin zowel een klinische ASS-diagnose aanwezig is, als de manifestatie van
meer complexe, hoge-orde RRBs. Ten slotte is deze leeftijdsgroep ook
gemakkelijk toegankelijk voor ons onderzoek, waardoor wij een steekproefgrootte
kunnen werven die ons in staat stelt tot betrouwbare conclusies te komen.