Precieze psychiatrie: Anti-inflammatoire medicatie bij immuno-metabole depressie

Depressie is een grote veroorzaker van beperkingen en zorgkosten. Beschikbare
behandelingen zijn verre van optimaal, met een behandelsucces van ~60%. Het
ontwikkelen van effectieve behandelingen vereist nieuwe manieren van
behandelen. Over de rol van (neurologische) ontstekingen bij depressie is
steeds meer bekend en het toevoegen van ontstekingsremmers zoals Celecoxib bij
een behandeling met antidepressiva heeft laat veelbelovende (voorlopige)
resultaten zien.
Echter, verhoogde ontstekingswaarden zijn niet bij alle mensen met depressie
aanwezig. Depressie is heterogeen: patiënten laten verschillende en soms
tegenstrijdige symptomen zien. Recentelijk hebben wij het concept van
Immuno-metabole depressie (IMD) geïntroduceerd. Dit wordt getypeerd door het
samenkomen van verhoogde ontstekingswaarden, een ontregeld metabolisme en
atypische, energie-gerelateerde symptomen (verhoogde eetlust, gewichtstoename,
vermoeidheid en zware ledematen). IMD komt voor bij ongeveer 30% van de mensen
die aan depressie lijdt. Onderzoek toont aan dat in deze subgroep van
depressieve patiënten ontstekingen een essentieel in-standhoudend mechanisme
kunnen zijn en daardoor ook gericht behandeld kunnen worden. We verwachten dat
een gepersonaliseerde interventie met ontstekingsremmers, specifiek gericht op
het verlagen van ontstekingswaarden bij mensen met IMD, depressieve symptomen
en vermoeidheid zal verminderen en functioneren zal verbeteren, ten opzichte
van een placebo.

Deze studie is overgegaan naar CTIS onder nummer 2024-513907-15-01 raadpleeg het CTIS register voor de actuele gegevens.

Onder patiënten die een behandeling volgen voor depressie, selecteren we 140
patiënten met IMD. Bij deze groep patiënten onderzoeken we of het toevoegen van
celecoxib (400mg/d) effectiever is in de behandeling voor depressie dan een
placebo in een 12-weken durende, dubbelblinde gerandomiseerde (1:1)
placebo-gecontroleerd onderzoek.

12 weken durende dubbelblind, placebo gecontroleerd, gerandomiseerd, klinisch
onderzoek

Add-on van celecoxib (400mg/d) vs placebo

Het eerste gedeelte van het onderzoek bestaat uit online vragenlijsten en een
video interview (1,5u), gevolgd door een vingerprik van ongeveer 1 minuut voor
bloedverzameling (fase 1). Alleen mensen die aan alle inclusiecriteria voldoen
worden gerandomiseerd (fase 2) en zullen viermaal naar de onderzoekslocatie
komen: bij baseline (T0, 2u), na twee weken (T1, ~1u), na zes weken (T3, 1,5u)
en na twaalf weken (T6, 1,5u). Deze onderzoeksdagen bevatten diagnostische
interviews, bloeddrukmetingen, een gewichtsbepaling, vragenlijsten en
bloedprikken. Optionele onderdelen omvatten afname van extra bloed voor DNA
(baseline), extra afname bloed voor PMBC (baseline, 12 weken) en stool-sampling
(baseline, 12 weken).Na twaalf weken voeren we ook een medicatiecontrole uit.
Online vragenlijsten worden ingevuld in week vier, acht en tien van het
onderzoek (T2, T4, T5, allen 15m). De onderzoeksmedicatie wordt twee keer per
dag genomen, twaalf weken lang van baseline (T0) tot en met week twaalf (T6).
Celecoxib is een niet-stereoïde anti-inflammatoire geneesmiddel (NSAID), dat
voornamelijk gebruikt wordt voor het behandelen van artritis. NSAIDs worden in
verband gebracht met bijwerkingen met betrekking tot het cardiovasculaire en
gastro-intestinale systeem, echter heeft celecoxib een beter veiligheidsprofiel
dan andere NSAIDs. Eerdere onderzoeken bij depressie stemmingstoornis hebben
geen ernstige bijwerkingen aangetoond bij het gebruik van 400mg celecoxib per
dag, als toevoeging bij antidepressieve medicatie. Omdat we (1) personen met
contra-indicaties voor celecoxib en mensen ouder dan 65 excluderen en (2)
celecoxib voor een korte tijd toedienen, wordt de kans op ernstige bijwerkingen
laag geacht. We gaan uit van een matig risico bij de risicoclassificatie.