Een gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek met parallelgroepen in meerdere centra ter beoordeling van de werkzaamheid, veiligheid en verdraagbaarheid van soticlestat als aanvullende behandeling bij kinderen en jongvolwassen proefpersonen met het syndroom van Dravet (DS)

Het syndroom van Dravet (DS) of ernstige myoclonische epilepsie in de
kindertijd is een van meest beschreven aandoeningen van epileptische
encefalopathieën. Klinisch wordt DS bij aanvang gekenmerkt door frequente
convulsieve febriele aanvallen, gevolgd door frequente status epilepticus en
niet-febriele aanvallen die voornamelijk clonisch, unilateraal en van lange
duur zijn.
Soticlestat is een eerste klasse kleine moleculeremmer van
cholesterol-24-hydroxylase (CH24H) in de hersenen. De hypothese is dat
behandeling met soticlestat de concentraties van 24S-hydroxycholesterol (24HC)
zal verlagen en de controle van de convulsies zal verbeteren bij proefpersonen
met DS. In niet-klinische onderzoeken is in een muismodel van DS aangetoond dat
soticlestat de glutamatergische signalering moduleert en spontane toevallen
significant vermindert. Het klinisch onderzoek TAK-935-2002 (ELEKTRA) toonde
werkzaamheid van soticlestat aan bij proefpersonen met DS of het syndroom van
Lennox-Gastaut (LGS).

Primaire doelstellingen:
• Het beoordelen van de werkzaamheid van soticlestat als aanvullende
behandeling op SOC bij het verminderen van de frequentie van convulsies in
vergelijking met placebo, tijdens de volledige behandelperiode (titratie +
onderhoud).

Voor registratie bij het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA):
• Het beoordelen van de werkzaamheid van soticlestat als aanvullende
behandeling op SOC bij het verminderen van de frequentie van convulsies in
vergelijking met placebo, alleen tijdens de onderhoudsperiode.

Dit is een wereldwijd, 1:1-gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd
fase 3-onderzoek met parallelgroepen in meerdere centra ter beoordeling van de
werkzaamheid, veiligheid en verdraagbaarheid van soticlestat als aanvullende
behandeling bij pediatrische en jongvolwassen proefpersonen met DS. De
behandelperiode is 16 weken. De totale duur van het onderzoek is ongeveer 25
weken voor proefpersonen die het onderzoek afronden en ervoor kiezen niet over
te stappen naar het open-label uitbreidingsonderzoek (open-label extension,
OLE). Voor degenen die overstappen naar het OLE-onderzoek is de duur van het
onderzoek 3 weken korter.

Het onderzoek zal bestaan uit de volgende periodes:
• een 4 tot 6 weken durende screenings-/baselineperiode. Het minimale
bezoekvenster voor screening is 28 dagen (d.w.z. bezoek 2/dag 0 kan niet eerder
dan 29 dagen na screening plaatsvinden).
• een 16 weken durende volledige behandelperiode.
- een 4 weken durende titratieperiode.
- een 12 weken durende onderhoudsperiode.
• een 1 week durende afbouwperiode voor degenen die stoppen met het
onderzoeksmiddel, gevolgd door een bezoek of een telefoongesprek voor
nacontrole voor de veiligheid na 2 weken.
Dit is een onderzoek met 2 groepen. Alle proefpersonen worden in een verhouding
van 1:1 gerandomiseerd naar de standaardbehandeling (standard of care, SOC)
plus een van de volgende aanvullende behandelingen: soticlestat of placebo.

De opzet van het onderzoek maakt virtuele bezoeken mogelijk, indien dit in
overeenstemming is met de institutionele of lokale richtlijnen, telefonisch of
via enig platform dat door de lokale regelgeving is goedgekeurd, naast het
communicatieplatform dat via het onderzoek wordt aangeboden.

Soticlestat of placebo zal beschikbaar zijn in geel-rood gekleurde filmomhulde tabletten en minitabletten. Het onderzoeksgeneesmiddel (tabletten/minitabletten) kan in zijn geheel worden doorgeslikt of kan worden fijngemaakt en goed worden gemengd in appelmoes of een dikke vloeistof. Het onderzoeksgeneesmiddel dient 2 keer per dag (ochtend en avond) door de patient te worden ingenomen. Het studiegeneesmiddel kan oraal worden ingenomen met of zonder voedsel, via een gastrostomiesonde (G-sonde) of een maagsonde met laag profiel (MIC-KEY-button). Een jejunostomiesonde (J-sonde) kan worden overwogen na schriftelijke goedkeuring door de medische monitor of opdrachtgever.

De volgende bijwerkingen komen vaak voor:
- • Zich moe en sloom voelen
- • Verkoudheid
- • Moeite met slapen
- • Hoofdpijn
- • Misselijkheid of het gevoel dat hij/zij moet overgeven
- • Moeite met opletten of verwarring
- • Angst of zenuwachtigheid
- • Euforische stemming (overdreven gevoel van geluk) of zich abnormaal
gelukkig voelen
- • Zich voortdurend gespannen voelen, op uw hoede zijn of zich abnormaal
bewust zijn van uw omgeving
- • Moeite met spreken
- Hallucinaties zijn het zien, voelen, ruiken, proeven of horen van dingen die
niet echt zijn en die storend kunnen zijn


Mogelijke ongemakken van de metingen:
- Bloedafname: het afnemen van bloed kan soms pijn/ongemak veroorzaken op de
plaats waar het bloed wordt afgenomen, blauwe plekken, bloedingen, af en toe
een licht gevoel in het hoofd en, in zeldzame gevallen, infectie of flauwvallen.
- ECG: de plakkerige ECG-pleisters of zuignappen die op uw huid worden
geplaatst, kunnen tijdens het plaatsen en verwijderen licht ongemak
veroorzaken. De patient kan zich ook een beetje beschaamd voelen omdat sommige
bovenkleding mogelijk moet worden verwijderd.
- Oftalmologische beoordelingen: de patient zal tijdens dit onderzoek
oogonderzoeken ondergaan. De patient kan zich tijdelijk ongemakkelijk voelen
tijdens de oogonderzoeken vanwege de felle lichten en door de druppels die in
zijn/haar ogen worden gedaan voordat de onderzoeken worden uitevoerd om
zijn/haar pupillen groter te maken.
- Vragenlijsten over zijn/haar welzijn, gedrag, kwaliteit van leven en risico
op zelfmoord: Sommige vragen kunnen u zorgen baren of u een ongemakkelijk
gevoel geven. Als de patient deze gevoelens heeft, kan hij/ zij het studie team
hiervan op de hoogte stellen.