Een gerandomiseerd, dubbelblind fase III-onderzoek met parallelle groepen ter beoordeling van de werkzaamheid en veiligheid van depemokimab in een subcutane dosis van 100 mg bij patiënten met chronische rhinosinusitis met neuspoliepen (CRSwNP) - ANCHOR-1 (depemokimAb iN CHrOnische Rinosinusitis)

Neuspoliepen (NP) is een chronische ontstekingsziekte van de bekleding aan de
binnenkant van de neuspassage en/of de sinussen die leidt tot groei van zacht
weefsel in de bovenste neusholte. De daaruit voortvloeiende zwellingen die in
beide neusgaten (bilateraal) kunnen groeien, hebben grote invloed op de
gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven van een patiënt door toename van
neusverstopping, verlies van reukvermogen, aangezichtspijn, aangezichtsdruk en
nasale uitscheiding. De persistentie van deze symptomen vanwege NP leidt tot
chronische rhinosinusitis (CRS). De aandoening wordt dan ook beschreven als CRS
met NP (CRSwNP). De European Position Paper on Rhinosinusitis and NP definieert
de ernst van de ziekte aan de hand van een visuele analoge schaal (VAS) voor
totale ernst waarop de patiënt wordt gevraagd om op een VAS van 10 cm aan te
geven hoe problematisch zijn/haar symptomen zijn. Een algehele score voor
VAS-symptomen van 0-3 wordt gedefinieerd als milde ziekte, >3-7 als matig en
>7-10 als ernstig. De symptomen gaan altijd gepaard met ontsteking van het
neusslijmvlies en aanwezigheid van een poliep gezien via neusendoscopie of
positief beeldonderzoek, bijvoorbeeld met behulp van computertomografie (CT).
De etiologie van CRSwNP is op dit moment niet bekend.
De huidige standaardbehandeling voor CRSwNP is spoelen met zoutoplossing, INCS
en, voor ernstige symptomen, wanneer verlichting op korte termijn nodig is,
intermitterende kuren met systemische corticosteroïden. Antibioticakuren kunnen
ook worden voorgeschreven voor tussentijdse sinusinfectie, wat ernstige NP vaak
compliceert. Hoewel veel patiënten met CRSwNP adequaat onder controle kunnen
worden gehouden met eenvoudige medische behandeling (INCS en orale
corticosteroïden [OCS], soms een neusdouche en antibioticakuren), komt
verergering tot chirurgie als gevolg van ernstige symptomen en verstoring van
de kwaliteit van leven vaak voor. Als uiteindelijk chirurgie wordt geïndiceerd,
betekent dit verwijdering van het poliepweefsel en zieke slijmvlies, wat leidt
tot herstel van de luchtdoorvoer in de neuspassage en sinussen. In de VS worden
op jaarbasis meer dan 250.000 NP-operaties uitgevoerd. Maar poliepen komen vaak
terug, waardoor binnen een tijdsbestek van enkele maanden tot jaren nogmaals
geopereerd moet worden. Gegevens wijzen uit dat patiënten met NP als gevolg van
weefseleosinofilie het merendeel uitmaken van patiënten met recidief na
operatie. Herhaalde (revisie) chirurgie gaat gepaard met minder succes en meer
kans op bijwerkingen, dus voor deze patiëntgroep zijn alternatieve opties
nodig.
Terugkeer van bilaterale NP ondanks chirurgie komt vaak voor en houdt verband
met de IL-5/eosinofiele route in volwassenen, maar dat is minder het geval voor
kinderen. De hoeveelheid eosinofielen en cellen die messenger-RNA voor IL-4,
IL-5 en IL-10 tot uitdrukking brengen is hoger in patiënten met CRS exclusief
cystische fibrose (CF) versus patiënten met CF en vergelijkingsgroepen.
Antrochoanale poliepen zijn een andere vorm van NP die vaker voorkomen bij
kinderen, die meestal unilateraal zijn en gepaard gaan met een lage
concentratie eosinofiele weefsels.

Primaire doelstelling:
Evaluatie van de werkzaamheid van depemokimab 100 mg SC + SoC vergeleken met
placebo + SoC in week 52 in deelnemers met een diagnose van CRSwNP.
Secundaire doelstellingen:
Evaluatie van de werkzaamheid van depemokimab 100 mg SC + SoC vergeleken met
placebo + SoC in week 52 in termen van symptoomscore voor rinorroe (loopneus)
en verlies van reukvermogen.
Evaluatie van de werkzaamheid van depemokimab 100 mg SC + SoC vergeleken met
placebo + SoC in week 52 in termen van Lund Mackay CT score.
Evaluatie van de werkzaamheid van depemokimab 100 mg SC + SoC vergeleken met
placebo + SoC voorafgaand aan week 26 in deelnemers met een diagnose van
CRSwNP.

Dit is een gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd fase III onderzoek
van depemokimab + SoC in volwassenen met CRSwNP. Het doel van het onderzoek is
evaluatie van de werkzaamheid en veiligheid van depemokimab 100 mg, elke 6
maanden SC toegediend door het locatiepersoneel, via een voorgevulde
veiligheidspuit (SSD) + SoC gedurende 52 weken. De werkzaamheid van
depemokimab wordt beoordeeld met behulp van de co-primaire eindpunten
verandering ten opzichte van baseline in endoscopische NP-totaalscore in week
52 en verandering ten opzichte van baseline in score op VRS (verbal response
scale) voor gemiddelde neusverstopping van week 49 tot en met week 52.
Neusoperatie wordt beoordeeld op basis van een vooraf gespecificeerde gepoolde
analyse van onderzoek 217095 (dit onderzoek) en onderzoek 218079.

Het onderzoek bestaat uit een aanloopperiode van ongeveer 4 weken gevolgd door randomisatie voor een behandelingsperiode van 52 weken. Randomisatie wordt gestratificeerd op basis van eerdere chirurgie voor neuspoliepen en land. De deelnemers worden gerandomiseerd in een verhouding van 1:1 voor een van de twee behandelingsgroepen, die 100 mg depemokimab SC + SoC of placebo + SoC krijgen voor in totaal 2 doses (26 weken na elkaar).

• De risico*s die gepaard gaan met onderzoeksprocedures staan hieronder.
- Wanneer deelnemers bloed afstaan, kunnen zij zich flauw voelen of last
krijgen van milde pijn, een blauwe plek, irritatie of roodheid door de naald.
- Het is mogelijk dat symptomen van de aandoening van de deelnemers niet
verbeteren tijdens het onderzoek of zelfs verergeren.
- Het onderzoeksmiddel wordt gegeven via een subcutane injectie. Die betekent
dat deelnemers injecties in de bovenarm of dij krijgen, direct onder de huid.
Er bestaat een kans dat deelnemers zich flauw voelen of last krijgen van milde
pijn, een blauwe plek, irritatie of roodheid als de naald wordt gezet voor elke
injectie.
- Tijdens een ECG worden kleine plakkers aangebracht op bepaalde lichaamsdelen
van de deelnemers. Sommige lichaamsdelen waar de plakkers worden aangebracht,
moeten misschien worden geschoren. Na verwijdering van deze plakkers kunnen
deelnemers ook enige irritatie, jeuk of roodheid voelen op de huid. Dit zou na
een paar dagen verdwenen moeten zijn.
- Deelnemers worden, gedurende een computertomografie (CT) van hun neus en het
gebied eromheen, blootgesteld aan röntgenstraling. Men denkt dat blootstelling
aan straling tijdens CT-scans uw kans op het ontwikkelen van kanker iets zou
kunnen verhogen. Dit extra risico op ontwikkeling van kanker als gevolg van
blootstelling aan straling is ongeveer 1 op de 5000.
- Tijdens neusendoscopie voelen deelnemers wellicht ongemak vanwege de druk van
de endoscoop. Neusendoscopie is een standaardprocedure; in zeldzame gevallen
treden er echter complicaties op zoals neusbloedingen, flauwvallen, schadelijke
reactie van de verdovende spray (als arts besluit om de neus van de deelnemer
te verdoven voor de procedure).
Belasting:
De deelnemers zullen naar verwachting in totaal 17 bezoeken hebben. De tijd
tussen elk bezoek is ongeveer 4 weken. De tijd tussen bezoek 8, bezoek 9 en
bezoek 10 is korter, dan is er ongeveer 2 weken tussen elk van deze bezoeken.