SCreen & INtervene

Antisociale gedragsproblemen in jongeren, zoals delinquentie, hebben een grote
maatschappelijke impact, aangezien het meeste criminele geweld wordt gepleegd
door jongeren en jongvolwassenen. Forensische behandelcentra proberen
delinquente jongeren te diagnostiseren, recidive te voorspelling, en recidive
te voorkomen door behandeling. Echter, niet alle jongeren in de forensische
jeugdpsychiatrie hebben profijt van de huidige behandelprogramma's. Criminele
recidivecijfers en lange-termijn mentale gezondheidsproblemen blijven
substantieel. Behandeling en risicoscreening zijn onvoldoende afgesteld op de
specifieke individuele ontwikkelingingsproblematiek.
Het toonaangevende biopsychosociale model heeft als doel om een verklaring te
geven voor de ontwikkeling en volharding van antisociaal en delinquent gedrag,
vanuit de interactie tussen psychologische factoren, omgeving, neurocognitieve-
en neurobiologische factoren. Neurobiologische- en cognitieve ontwikkeling
spelen met name tijdens de adolescentie een cruciale rol in de ontwikkeling van
zwaar en volhardend delinquent gedrag. Daarom zijn juist deze factoren
veelbelovend als toevoeging aan de screenings voor behandeling in de
forensische zorg. Echter, hiervoor dient wel nog veel fundamentele kennis
opgedaan te worden over individuele biopsychosociale ontwikklingsprofielen,
over de invloed van behandeling op de neurobiologische ontwikkeling en hoe
verandering in neurobiologie relateert aan behandeluitkomsten, zoals mentale
gezondheid en recidiveren.

In de afgelopen decennia is er veel fundamentele kennis vergaard over de
neurobiologie van antisociaal gedrag op groepsniveau. Het voornaamste doel van
het huidige onderzoek is om deze kennis op groepsniveau te vertalen naar
geïndividualiseerde, biopsychosociale profielen van vermoedelijke en
veroordeelde minderjarigen en adolescenten. Met behulp van
latenteklasse-regressietechnieken streven we ernaar om subgroepen in de
populatie te identificeren met duidelijk afgebakende biopsychosociale
profielen.

De gegevens die worden verzameld uit herhaalde screenings zullen input leveren
voor de ontwikkeling van biopsychosociaal geïnformeerde, statistische modellen
om hersenontwikkeling, biopsychosociale veranderingen in relatie tot
behandeling en behandelingssucces te beoordelen, gemeten aan de hand van
kwaliteit van leven, maatschappelijk functionering en recidive. Tijdens de
ontwikkeling van deze modellen zullen statistische analyses worden uitgevoerd
om de toegevoegde voorspellende waarde van onze meetwaarden te onderzoeken,
naast de psychosociale maatregelen die al worden gebruikt in de klinische
praktijk.

Deze studie heeft een longitudinale, observationele opzet, waarin
neurofysiologisch, -endocrinologische en -cognitieve metingen, in combinatie
met standaard psychosociale metingen uit de huidige klinische praktijk worden
gebruikt. Gedurende een jaar zullen jongeren gevolgd worden en zal op meerdere
momenten een testbatterij afgenomen worden. Een jaar na de laatste meting zal
nog een follow-up meting gedaan worden voor verschillende uitkomstmaten gericht
op resocialisatie, kwaliteit van leven en recidive.

Belasting voor de deelnemers bestaat uit 2 tot 4 3-maandelijke meetmomenten van
tussen de 1 en 2 uur. Deze meetmomenten bestaan uit vragenlijsten,
neuropsychologische tests en stress- en emotiereactiviteitstests waarbij
neurofysiologie en neuroendocrinologie non-invasief wordt gemeten. Wij
verwachten dat de stress- en emotiereactiviteitstests (een presentatietaak,
anticipatietaak met een hard geluid en emotionele film clip) de meeste
belasting uit deze testbatterij geven. Echter, ondanks dat we met deze tests
een lichte vorm van stress willen opwekken, worden voor deze maten ook
verschillende maatregelen genomen om de belasting zo laag mogelijk te houden.
Verder zijn er geen risico's betreffende de criminele processen of behandeling,
aangezien wij ons niet in keuzes daarom of met kennisdeling zullen mengen.
Deelname aan ieder onderdeel van de studie is volledig vrijwillig.
Alhoewel deelnemers zelf geen direct voordeel aan deelname ondervinden, zijn er
grote voordelen voor de maatschappij aan de kennis die deze studie kan bieden.
Deze studie levert fundamentele kennis over de toegevoegde waarde van
neurobiologie in screenings voor behandeluitkomsten, over de veranderbaarheid
van de neurobiologie en de relatie tussen neurale ontwikkeling en antisociaal
in de adolescentie. Deze kennis is nodig om in de toekomst 1) voorspelling van
recidive te verbeteren, 2) behandelsucces te verbeteren door gepersonaliseerde
behandeltrajecten die aansluiten bij de specifieke behoeften van individuele
jongeren en 3) de beslissingen rond toepassing van het Adolescentenstrafrecht
te verbeteren. Deze verbeteringen zouden kunnen leiden tot verbetering van
psychsociaal functioneren bij jongeren, verlaagde recidivecijfers onder
jongeren en daarmee verhoogde veiligheid voor de maatschappij.