Energiebehoefte en fysieke activiteit van professionele voetballers gedurende het revalidatietraject van een voorstekruisbandreconstructie

Ruptuur van de voorste kruisband (VKB) heeft een grote impact op atleten,
gezien de invloed op diens carrière door de operatie en langdurig
revalidatietraject. De cijfers voor terugkeer naar de sport variëren, waarbij
professionele mannelijke voetballers een terugkeer van bijna 100% laten zien.
Echter, slechts 65% keert terug op hetzelfde niveau drie jaar na de
revalidatie. Het risico op een nieuwe ruptuur is aanzienlijk, vooral bij
vrouwen, maar kan worden verminderd met een optimale revalidatie.

Het revalidatieproces bij het KNVB Voetbal Medisch Centrum beslaat vier fasen
gedurende ongeveer negen maanden, waarbij de nadruk ligt op herstel,
spierkracht, neuromusculaire controle, hardlopen, behendigheid, springen en het
voorkomen van een nieuwe ruptuur. Tijdens de revalidatie ervaren atleten een
drastische verandering in activiteitenpatronen, wat een impact heeft op het
energiegebruik.

Naast veranderingen in het activiteitenpatroon treden er verschillende
fysiologische gevolgen op na een VKB-ruptuur. Door immobilisatie kan de
energiebehoefte afnemen. De inname van energie en macronutriënten zou echter
nog steeds voldoende moeten zijn om spierverlies te verminderen en de negatieve
effecten van de operatie en immobilisatie te verminderen. De fysieke eisen
zullen tijdens de revalidatieperiode geleidelijk toenemen en per fase
verschillen, evenals de voedingsbehoeften. Tot op heden is het echter
onduidelijk wat de exacte energiebehoefte is en hoe deze zich gedurende de
revalidatieperiode ontwikkelt.

Daarom heeft deze studie tot doel de energiebehoefte van profvoetballers
tijdens verschillende fasen van de revalidatie na een VKB-reconstructie te
onderzoeken. Het totale dagelijkse energiegebruik, de ruststofwisseling, de
fysieke activiteit en de lichaamssamenstelling zullen worden onderzocht. Het
doel is om inzicht te verkrijgen in de veranderende voedingsbehoeften tijdens
revalidatie en om best-practice voedingsstrategieën te ontwikkelen voor de
revalidatie na een VKB-reconstructie.

In het huidige onderzoek willen we de energiebehoeften van professionele
voetballers onderzoeken tijdens verschillende fasen van de revalidatie na een
VKB-reconstructie. Als zodanig zal deze studie de energie- en voedingsbehoeften
bepalen, aangepast aan de veranderende fysieke eisen van het
VKB-revalidatietraject. Daarom vormt deze studie de basis voor een
best-practice voedingsstrategie voor optimaal herstel na een VKB-reconstructie.

De huidige studie is een longitudinale cohortstudie, met herhaalde
beoordelingen van energiegebruik, fysieke activiteitspatronen,
lichaamssamenstelling en voedingsinname tijdens een revalidatieperiode van ~9
maanden. Voor alle deelnemers worden gegevens verzameld vanaf ~1 week na de
operatie tot het einde van de revalidatieperiode (~36 weken na de operatie). In
het reguliere protocol zullen dubbel gelabeld water (DLW) metingen plaatsvinden
in de eerste en tweede fase van de revalidatie. Voor het uitgebreide protocol
zullen bij twee deelnemers drie aanvullende metingen met DLW worden uitgevoerd.

Voor alle deelnemers worden tussen 5 en 10 dagen (week ~1) en vanaf week 7 na
de operatie het energiegebruik bepaald aan de hand van de DLW-methode gedurende
een periode van 2 weken. Deze meting vereist de inname van een enkele bolus
DLW, gecombineerd met herhaalde urineverzamelingen gedurende een periode van 2
weken. Samen met de DLW-methode zal de ruststofwisseling (RMR) worden gemeten
door middel van indirecte calorimetrie met *ventilated hood*, en zullen fysieke
activiteitspatronen worden beoordeeld door activiteitenmonitors (op de pols
gedragen accelerometers, en lokale positiemonitoring op het veld). Alle fysieke
activiteiten worden ook geregistreerd in een activiteitendagboek. Het
energiegebruik door DLW, RMR en fysieke activiteit worden rond week 16, 22 en
30 (1 week na start van een nieuwe fase in de veldrevalidatie) opnieuw
gemonitord in het *DLW extended protocol*. Voor het reguliere protocol worden
in deze weken weer de fysieke activiteit en RMR gemeten, zonder DLW.

Antropometrische metingen zullen zo snel mogelijk na de operatie worden
uitgevoerd middels de ISAK (International Society for the Advancement of
Kinanthropometry) methode. Deze antropometrische metingen omvatten
lichaamsgewicht, lengte, dikte van de huidplooien en verschillende omtrekken.
ISAK metingen zullen gedurende de revalidatieperiode doorlopend afgenomen
worden, met intervallen van ~5 weken. Daarnaast zullen de voedingsgewoonten en
voedingsinname worden achterhaald via de *dietary history* methode, en tevens
herhaaldelijk worden gemonitord. Zowel monitoring van de voedingsinname als
antropometrie door ISAK maken reeds deel uit van het standaard KNVB
VKB-revalidatieprotocol.

Potentiële waarde van het onderzoek
De studie biedt nieuw inzicht in het energiegebruik, de ruststofwisseling,
fysieke activiteitspatronen, veranderingen in de lichaamssamenstelling en de
voedingsinname bij professionele voetballers tijdens verschillende fasen van de
revalidatie van een VKB-reconstructie. Als zodanig levert deze studie
uiteindelijk een best-practice voedingsstrategie op voor de langdurige
rehabilitatie van een VKB-ruptuur bij profvoetballers.

Voordelen deelnemers
Voor de deelnemende voetballers wordt hun revalidatieperiode direct
geoptimaliseerd. Na elke voedingsanamnese, ISAK-meting en RMR-meting krijgen de
deelnemers direct feedback en wordt hun voedingsadvies hierop aangepast.

Risico voor deelnemers
Het energiegebruik wordt bepaald middels de DLW-methode, op twee of vijf
verschillende momenten. Omdat de stabiele isotopen die in de DLW worden
gebruikt niet-radioactief en niet-toxisch zijn in de gebruikte doses, is de
DLW-methode op grote schaal gebruikt bij menselijke vrijwilligers, en zelfs bij
zuigelingen en zwangere vrouwen. Per DLW-periode is het verzamelen van 7
urinemonsters over een periode van 14 dagen vereist, wat een minimale belasting
voor de deelnemers vergt.

Bovendien is de last die gepaard gaat met het beoordelen van de
ruststofwisseling beperkt tot een tijdsinvestering van maximaal vijf maal 50
minuten. Deelnemers dienen tijdens de meting nuchter te arriveren en blijven.
Daarom zullen deze metingen vroeg in de ochtend plaatsvinden om de tijd die
deelnemers hebben om zich te onthouden van voedsel te minimaliseren. Om de
ongemakken nog verder te minimaliseren wordt een overnachting in of nabij een
hotel op de KNVB Campus aangeboden, inclusief ontbijt na afloop van de meting.
De om de pols gedragen bewegingsmonitor hindert de dagelijkse activiteiten
niet, maar kan voor de deelnemers minimaal ongemak veroorzaken. De
voedingsinname wordt vier keer afgenomen aan de hand van een voedingsanamnese.
Dit duurt ongeveer 45 minuten voor de eerste afname en minder dan 30 minuten
voor de volgende drie afnames. De ISAK-meting vindt zeven keer plaats en duurt
ongeveer 15 minuten. Zowel de voedingsanamnese als de ISAK-meting maken echter
al deel uit van de voedingsbegeleiding die deelnemers ontvangen tijdens hun
revalidatie.

Al met al kan worden geconcludeerd dat de lasten en risico's die aan dit
onderzoek zijn verbonden laag zijn.