Een onderzoek naar het verschil in diagnostische waarde tussen een normale CT-scan van de buik en een CT-scan van de buik met een lage stralingsbelasting bij patiënten met buikpijn na een gastric bypass.

Het aantal uitgevoerde bariatrische operaties neemt toe ten gevolge van de
groeiende incidentie van obesitas in de bevolking. Bariatrische chirurgie heeft
vele voordelen, waaronder gewichtsverlies en vermindering van comorbiditeiten
zoals hypertensie, diabetes, hypercholesterolemie, obstructief slaapapneu,
gewrichtsklachten en gastro-oesofageale refluxziekte. Onderzoek heeft echter
aangetoond dat 33% van de patiënten (chronische) buikpijn ervaart na
bariatrische chirurgie. Dit leidt tot frequente bezoeken van bariatrische
patiënten aan de spoedeisende hulp en de polikliniek Bariatrie. Tijdens deze
bezoeken is vaak uitgebreid aanvullend onderzoek nodig om de oorzaak van de
buikpijn te bepalen. Het meest gebruikte onderzoek is de abdominale CT scan.
Uit eigen onderzoek in het Spaarne gasthuis naar de patiëntenpopulatie met
buikpijnklachten na bariatrische chirurgie, blijkt dat 66% van de patiënten
tenminste 1 abdominale CT scan ondergaat. Bovendien krijgen sommige patiënten
zelfs tot zes CT scans in 1 jaar. Het herhaaldelijk maken van CT scans kan een
gezondheidsrisico vormen voor deze populatie vanwege de blootstelling aan
straling. Dit kan zelfs op lange termijn lijden tot risico op maligniteit.
Vooral buik- en bekken CT scans zijn verantwoordelijk voor 50% van de totale
CT-stralingsdosis. Bovendien zagen we in ons recente onderzoek dat 90% van de
patiënten met buikpijnklachten vrouwelijk was met een gemiddelde leeftijd van
47,2 jaar. Dit betekent dat een aanzienlijk deel van de patiënten die een CT
scan ondergaan vrouwen waren die nog steeds in een vruchtbare periode van hun
leven verkeerden. Herhaalde blootstelling aan straling kan vooral schadelijk
zijn in deze groep.

Een normale abdominale CT-scan geeft een stralingsbelasting van 5,76 ± 3,22 mSv
(bereik 1,13-12,71) bij vrouwen en 4,37 ± 1,66 mSv) bij mannen. Er bestaat
echter ook een laag gedoseerde abdominale CT scan. Deze low-dose abdominale CT
scan verminderd deze stralingsbelasting tot <2,5 mSv blijkt uit eerdere
onderzoeken, wat vergelijkbaar is met twee abdominale buikoverzichtsfoto's.
Eerdere studies hebben aangetoond dat een laag-gedoseerde CT-scan kan worden
gebruikt bij de beoordeling van acute niet-traumatische buikpijn bij patiënten
zonder eerdere bariatrische chirurgie. In deze studies werden voornamelijk
aandoeningen gediagnosticeerd die verband hielden met de volgende organen: de
dikke darm, de dunne darm, galwegen, alvleesklier, nier of blaas, pelvis,
buikwand, lever en borst. De nauwkeurigheden van de radioloog in deze studie
waren respectievelijk 99% en 100%. Lage dosis CT-scans waren vooral betrouwbaar
bij patiënten met een body mass index (BMI) <30 kg/m2. De populatie voor deze
studie is post-bariatrisch en valt vaak in deze BMI categorie.

We zien regelmatig dat patiënten na een Gastric Bypass last krijgen van
buikpijnklachten. Voor deze buikpijnklachten komen patiënten naar de
spoedeisende hulp of naar de polikliniek van een ziekenhuis. De behandelend
arts acht het dan vaak nodig om een CT scan van de buik te maken. Uit
verschillende onderzoeken blijkt dat een groot deel van deze patiënten na de
operatie een of zelfs meerdere CT scans van de buik heeft gehad. Iedere CT scan
zorgt voor enige radiologische straling. Deze straling brengt
gezondheidsrisico*s met zich mee. Doel van ons onderzoek is om te kijken of we
met een ander soort CT scan die minder straling geeft (de low-dose CT scan) de
aandoeningen die buikpijn veroorzaken kunnen diagnosticeren.

Het is een single-center observationeel case control studie.

Patiënten krijgen 1 low-dose CT abdomen extra, wat ongeveer 2,5 mSv inhoudt aan
extra stralingsbelasting. Dit staat gelijk aan ongeveer 2 buikoverzichtsfoto's.
Daarnaast worden ze gevraagd of we hen mogen bellen 3 maanden na de CT scan om
te kijken hoe het gaat.