De waarde van gecombineerde kwantitatieve MRI voor responsevaluatie in hoofd-halskankerpatienten die (chemo)radiotherapie ondergaan.

Plaveiselcelcarcinoom van het hoofd en de hals (HNSCC) is wereldwijd de 6e
meest voorkomende maligniteit, met 890.000 gediagnosticeerde patiënten en
450.000 patiënten die elk jaar overlijden aan deze ziekte. Voor lokaal
gevorderde ziekten is een multimodale behandeling (bijv. CRT) vereist. Toch
blijft het overlevingspercentage na 5 jaar achter bij 40-60%, waarbij ongeveer
de helft van de patiënten binnen de eerste twee jaar een terugkeer van de
ziekte ervaart. Momenteel worden patiënten met een gevorderd stadium doorgaans
behandeld met een standaard, vooraf gedefinieerd, op de bevolking gebaseerd
CRT-regime, dat doorgaans gedurende zeven weken wordt toegediend. CRT richt
zich op het tumorweefsel, maar brengt ook schade toe aan gezond weefsel.

De respons op de behandeling verschilt per patiënt, waarbij sommigen een goede
respons hebben en baat kunnen hebben bij een verlaging van de dosis om onnodige
toxiciteit als gevolg van overbehandeling te voorkomen. Anderen worden
geconfronteerd met een onvolledige respons, die mogelijk gebaat zijn bij
intensivering van de behandeling of het overgaan op bergingschirurgie.
Voorspellende biomarkers, gebaseerd op het biologische fenotype van de tumor,
kunnen vroeg in deze behandeling de reactie van de tumor op CRT bepalen en
kunnen individualisering van het therapieregime mogelijk maken op basis van de
tumorrespons. Dit zou leiden tot een effectievere en gepersonaliseerde
behandeling met minder bijwerkingen.

Kwantitatieve MRI heeft een groot potentieel als voorspellende biomarker voor
responsbeoordeling, omdat het toegang geeft tot microstructurele eigenschappen
van lokaal weefsel, celdichtheid onderzoekt (IVIM-DWI), weefselperfusie (DCE &
IVIM-DWI) en hypoxie (T2*-relaxometrie). Er werd aangetoond dat de
uitgangswaarden van deze parameters correleren met de algehele overleving en
dat veranderingen vroeg in de behandeling een biomarker kunnen zijn voor het
voorspellen van locoregionale recidiefvrije overleving.

In dit onderzoek zullen we een combinatie van kwantitatieve MRI onderzoeken om
potentiële biomarkers te identificeren om de respons op (chemo)radiotherapie
vroeg in de behandeling te voorspellen.

We zullen I. de predictieve waarde van de MRI-parameters (D, Ktrans en T2*)
onderzoeken voor het therapieresultaat (locoregionaal recidief en algehele
overleving) van CRT-behandeling. Hierdoor kan mogelijk de behandeling op maat
worden gemaakt om meer patiënt specifiek zijn. II. De voorspellende waarde
onderzoeken van de bovenstaande MRI parameters voor het ontwikkelen van een
afstandmetastase en overleving. III. kijken of (chemo)radiotherapie op
groepsniveau invloed heeft op de geteste biomarkers, en IV. Ten slotte de
beoordeling van MRI parameters en liquid biopsy parameters complementair zijn.

Dit is een single-center prospectieve studie. In totaal zullen 30
hoofd-halskankerpatiënten die CRT-standaardbehandeling krijgen, worden
geïncludeerd die voorbehandeling kwantitatieve MRI zullen ondergaan, en tijdens
de behandeling (2-3 weken na aanvang van de behandeling) kwantitatieve MRI.
Daarom zullen we IVIM-DWI, DCE, T2*-relaxometrie verkrijgen bij baseline en 2-3
weken na de start van CRT bij 30 HNSCC-patiënten behandeld met curatieve CRT.
De MRI wordt afgenomen in Amsterdam UMC (locatie VUmc) met behulp van een 3T
MRI-scanner. MRI-analyse zal tweeledig worden uitgevoerd, één keer met onze
ultramoderne in-house op machine learning gebaseerde pijplijn en één keer met
behulp van CE-gelabelde software (OLEA, Canon Medical).

Tijdens deelname aan de studie ondergaan deelnemers tijdens de behandeling één
extra niet-invasieve MRI.