Modulatie van chirurgische inflammatie middels hemadsorptie ten tijde van LVAD implantatie

Hartfalen is een ernstige en veelvoorkomende ziekte wereldwijd, waaraan
jaarlijks veel mensen overlijden. Bij
hartfalen is de knijpkracht van het hart verminderd, waardoor het moeite heeft
met het rondpompen van het bloed
in de bloedsomloop. Uiteindelijk ontstaat bij iedere patiënt ernstige
vermoeidheid en kortademigheid. Patiënten
worden hierdoor dagelijks beperkt en vaak in het ziekenhuis opgenomen.
Wanneer de pompfunctie van het hart zodanig achteruit gaat dat medicijnen
onvoldoende helpen zijn er
verschillende operaties mogelijk. Een harttransplantatie is de beste operatie
om hartfalen te verhelpen. Dit is
helaas niet voor elke patiënt weggelegd. Sommige patiënten zijn ongeschikt door
hun leeftijd of door begeleidende
ziekten. Daarnaast is er een groot tekort aan donoren en sterft jaarlijks zo'n
20% van de patiënten terwijl zij op de
wachtlijst staan voor transplantatie. Een alternatief voor een
harttransplantatie is het inbrengen van een steunhart.
Een steunhart, ookwel Left Ventricular Assist Device (LVAD), is een pomp die in
de linker hartkamer wordt
geïmplanteerd om zo de linker hartkamer te ondersteunen. Een groot deel van de
patiënten kunnen met hun LVAD
het gewone leven met bepaalde leefregels weer oppakken en merken een enorm
verschil in kwaliteit van leven.
Echter is een steunhartoperatie een grote ingreep, waarbij er nog te vaak
complicaties optreden kort na de
operatie en op de lange termijn. Ernstige schade aan de bloedsomloop, de
rechter hartkamer en de nieren komen
afhankelijk van de situatie in 20-50% van de gevallen voor. Hierdoor is de
opnameduur langer en de sterftekans
groter. Wanneer een van die complicaties optreedt, kan het medisch team enkel
de opgetreden orgaanschade nog
zo goed mogelijk behandelen. Met dit onderzoek gaan we op zoek naar manieren om
vroege postoperatieve
complicaties in een veel eerder stadium al op te sporen, namelijk tijdens de
operatie, om ze zo nog sneller te
kunnen aanpakken in de hoop dat de schade aan de verschillende organen en de
impact van deze schade
drastisch wordt verminderd.
We denken dat het afweersysteem een grote rol speelt in het vóorkomen van deze
vroegtijdige postoperatieve
complicaties. Het immuunsysteem wordt geprikkeld om signaalstoffen af te geven
aan de bloedsomloop als er
schade aan het lichaam optreedt. Normaal gesproken zijn deze signaalstoffen met
elkaar in balans. We weten dat,
als het evenwicht in de verschillende signaalstoffen wordt verstoord, het
afweersysteem het lichaam juist meer
schade toe doet. Dit lijkt ook het geval te zijn bij patiënten die na een
steunhart operatie ernstige complicaties
krijgen. Onze hypothese is dat verschillende factoren tijdens de operatie het
evenwicht in het afweersysteem
verstoren. In dit onderzoek gaan we een groot deel van deze moleculen meten
tijdens en vlak na een steunhart
operatie en hopen zo een relatie te kunnen vinden tussen de waarde van deze
moleculen en het vóorkomen van
de genoemde ernstige complicaties. Hiervoor gebruiken we bloed van 150
patiënten dat is opgeslagen in een
biobank. Zij hebben voorafgaande aan hun steunhart operatie toestemming gegeven
om extra bloed af te nemen
dat kan worden gebruikt voor medisch wetenschappelijk onderzoek in de toekomst.
Ook gaan we bij 60 patiënten
die een LVAD krijgen onderzoeken of het uitfilteren van immuunstoffen tijdens
de operatie de kans op complicaties
vermindert. Dit onderzoek is niet alleen van fundamentele waarde om de
overleving en kwaliteit van leven van
patiënten met een LVAD te verbeteren, maar kan ons in de toekomst ook helpen de
opgedane kennis verder toe te
passen bij andere vormen van ingrijpende hartoperaties.

Met dit onderzoek zoeken we verder naar de oorzaak van verschillende ernstige
complicaties die nog regelmatig
voorkomen na de operatie waarin er een steunhart wordt geplaatst. In het
bijzonder kijken we naar postoperatieve vasoplegie, rechter kamerfalen en
nierfalen. We onderzoeken of het uitfilteren van immuunstoffen tijdens de
operatie de kans op complicaties na de operatie verkleint.

Een multicenter gerandomiseerde, patient geblindeerde interventie studie

Peroperatieve hemadsorptie middels Cytosorb

De belasting voor de proefpersoon in deze studie is minimaal. Er wordt van de
patient geen aanvullende inspanning verwacht in vergelijking met de standaard
verleende zorg rondom deze procedure, behalve het lezen en ondertekenen van de
informatiebrief en informed consent formulieren. Bij dit onderzoek wordt extra
bloed en urine verzameld om een biobank te creëren. De samples worden afgenomen
uit urinekatheters en arteriele canules die reeds voor de operatie geplaatst
zijn. De patient geeft apart toestemming voor het biobank gedeelte van deze
studie. De risico's gerelateerd aan deze studie zijn tevens marginaal.
Hemoadsorptie middels Cytosorb is reeds in >20.000 patiënten toegepast met
verschillende indicaties, waaronder cardiochirurgie. Tot dusver zijn er geen
serious adverse events gerapporteerd.