STOP! Revictimisatie - Het Perspectief van Ervaringsdeskundigen

Blootstelling aan een potentieel traumatische gebeurtenis zoals fysiek,
emotioneel, of seksueel misbruik, en fysieke of emotionele verwaarlozing, is
gerelateerd aan een verhoogd risico op het opnieuw beleven van een van deze
traumatische gebeurtenissen in de toekomst, revictimisatie genoemd (Fereidooni
et al., 2023). Revictimisatie op zich kan een traumatische ervaring zijn en is
bovendien geassocieerd met negatieve gevolgen voor de geestelijke gezondheid
(Balsam et al., 2011). De meeste literatuur heeft zich gericht op vrouwelijke
studenten en vrouwen in de algemene bevolking en op (seksuele) revictimisatie
in de volwassenheid als gevolg van kindermishandeling (Risser et al., 2006;
Walker et al., 2019). De meeste studies over revictimisatie worden uitgevoerd
bij studenten of veteranen, wat leidt tot een ondervertegenwoordiging van
klinische populaties. Gezien de hoge prevalentie van revictimisatie bij mensen
die symptomen van PTSS ervaren, zullen we de huidige studie uitvoeren bij een
bevolking die in behandeling is bij een gespecialiseerd trauma-centrum. Deze
aanpak stelt ons in staat om de incidentie van revictimisatie en de factoren
die ermee samenhangen te onderzoeken in een klinische populatie die een en hoog
risico op revictimisatie loopt.
Het doel van de huidige studie is het om inzicht te krijgen in de incidentie
van revictimisatie bij een klinische populatie, specifiek cliënten in een
gespecialiseerd traumabehandelingscentrum. Bovendien zijn we geïnteresseerd in
het perspectief van de cliënten over welke factoren zij beschouwen als
mogelijke risico en beschermende factoren voor revictimisatie zo dat wij deze
kennis kunnen gebruiken in het opzetten van een nieuwe interventie gericht op
het voorkomen van revictimisatie na traumabehandeling.

Het doel van het onderzoek is het om door middel van een co-creatie sessie de
inhoudelijke hoofdlijnen te identificeren voor een interventie die als doel
heeft om revictimisatie na traumabehandeling te voorkomen. Een secundair doel
is het om inzicht te krijgen in de geschiedenis/incidentie van
interpersoonlijke (re-)victimisatie van mensen die bij een gespecialiseerd
trauma-centrum in behandeling zijn (geweest).

We zullen vragenlijsten versturen naar alle cliënten die sinds oktober 2022 in
behandeling zijn geweest bij een gespecialiseerd traumacentrum en hen
uitnodigen om een vragenlijst in te vullen. Deelnemers zullen de mogelijkheid
krijgen om vragen te stellen aan de onderzoekers voor zij de vragenlijsten
invullen. Een subset van mensen (die aan de inclusiecriteria voldoen) zal
worden uitgenodigd om deel te nemen aan focusgroepen.
Tegelijkertijd zullen de therapeuten van het gespecialiseerde traumacentrum ook
op de hoogte worden gebracht van het onderzoek en zullen zij worden gevraagd om
cliënten te benaderen die het einde van hun behandeltraject naderen en die een
geschiedenis hebben van interpersoonlijke (re)victimisatie.
Tot slot zullen alle geschikte deelnemers die hebben aangegeven dat ze willen
deelnemen, worden uitgenodigd voor een focus groep sessie die 2 tot 2,5 uur zal
duren.

Het invullen van de vragenlijsten over kindermishandeling en/of
interpersoonlijk victimisatie in de volwassenheid kan negatieve gevoelens
oproepen bij de deelnemers. Ook het deelnemen aan de focusgroepen kan negatieve
gevoelens oproepen vanwege de aard van de gebeurtenissen waarover we zullen
praten. We verwachten echter dat deze gevoelens voorbijgaand zijn en niet
schadelijk voor de deelnemers.