Bewegen en Praten van kinderen met Taal- en motorische OntwikkelingsStoornissen

Een niet goed verlopende taalontwikkeling heeft grote impact op het emotioneel
welbevinden van kinderen. Ongeveer 7% van alle kinderen heeft een
taalontwikkelingsstoornis. Taalontwikkelingsstoornissen gaan vaak gepaard met
andere ontwikkelingsproblemen. Taalexperts zien vaak motorische problemen bij
kinderen met taalontwikkelingsstoornissen. Aan de andere kant zien
bewegingsexperts vaak taalproblemen bij kinderen met motorische stoornissen.
Kinderen met taalstoornissen én motorische stoornissen hebben een dubbele
handicap; schoolse, sociale en fysieke activiteiten vormen een uitdaging.
Vroege identificatie en behandeling van kinderen met taal- en motorische
stoornissen is van cruciaal belang om hun kansen op maatschappelijke
participatie te vergroten.
Taalstoornissen en motorische stoornissen kunnen al goed worden
opgespoord. Echter, taalexperts en bewegingsexperts geven aan handvatten nodig
te hebben om in een vroeg stadium onderscheid te kunnen maken tussen
hardnekkige stoornissen en tijdelijke achterstanden in taal en motoriek. Het
maken van dit onderscheid is belangrijk voor de keuze van het juiste
zorgtraject.
De verwachting is dat taalproblemen in combinatie met motorische
problemen kan duiden op een onderliggende neurologische stoornis. Deze
informatie zou zowel taalexperts als bewegingsexperts in staat kunnen stellen
om al voor het vijfde levensjaarjaar een hardnekkige neurologische
ontwikkelingsstoornis in taal en/of motoriek te identificeren en te
onderscheiden van niet-neurologische taal- en motorische achterstanden.

Het doel van deze studie is om op basis van indicatoren in taal en motoriek een
onderscheid te kunnen maken tussen hardnekkige taal- en motorische
ontwikkelingsstoornissen en tijdelijke achterstanden in taal en motoriek bij
kinderen van 1 tot 6 jaar.

Hoofdvraag:
Met welke indicatoren in ontwikkelingsprofielen in taal en motoriek van
kinderen van 1 tot 6 jaar kunnen hardnekkige taal- en motorische
ontwikkelingsstoornissen onderscheiden worden van tijdelijke achterstanden in
taal en motoriek?

Prospectieve cohortstudie. Er wordt geen interventie toegepast. De kinderen
worden 3 jaar gevolgd.

Deze studie is een groepsstudie die niet kan worden uitgevoerd zonder personen
met taalproblemen, motorische problemen en een controlegroep. Er is geen direct
bewezen voordeel voor de deelnemers aan dit onderzoek, maar we willen de last
voor de deelnemers zo laag mogelijk houden:

1. Duur en testselectie: Het totale testprotocol duurt ongeveer 2x120 minuten
en kan in twee sessies (eerste meting en 3 jaar later) worden beoordeeld.
Daarnaast kunnen ouders/verzorgers zelf 4 x per levensjaar gedurende drie jaar
zelf video-opnames maken hun kind.
2. Risicolast: In dit onderzoek is er geen risico dat groter is dan dat van
reguliere activiteiten. De tests die in dit onderzoek worden gebruikt, worden
ook in de klinische praktijk gebruikt.
3. Terugtrekken: De deelnemers kunnen altijd besluiten een pauze in te lassen,
de testprocedure op een ander moment voort te zetten of zich zonder
consequenties uit het onderzoek terug te trekken.
4. Indirect voordeel: Indirect voordeel kunnen ouders/verzorgers hebben bij het
verslagje dat aan het einde van het onderzoek (na drie jaar) wordt gemaakt op
basis van uitkomsten van de testen en de video-opnames van hun kind.