Geconjugeerde androgeenmetabolieten als nieuwe biomarker voor androgeenblootstelling in hirsutisme?

Hirsutisme wordt gedefinieerd als de overmatige groei van terminaal haar in een
mannelijk patroon bij een vrouw en is het belangrijkste klinische teken van
hyperandrogenisme bij vrouwen. Niet alle vrouwen met hirsutisme hebben echter
verhoogde serumconcentraties van testosteron of androsteendion, wat
idiopathisch hirsutisme (IH) wordt genoemd. Dit kan worden verklaard door het
feit dat de meerderheid van de androgenen (testosteron en androsteendion) in
vrouwen wordt geproduceerd in dezelfde perifere weefselcellen als waar ze hun
werking uitoefenen (bijv. de huid), met slechts minimale afgifte van deze
androgenen naar de algemene circulatie. Geconjugeerde androgeenmetabolieten
zijn inactieve producten die ontstaan tijdens de stofwisseling van testosteron.
Deze geconjugeerde androgeenmetabolieten zijn, in tegenstelling tot testosteron
en de actieve metaboliet dihydrotestosteron, wél in staat om naar de algemene
circulatie te diffunderen, waar ze gemeten zouden kunnen worden voordat ze door
de nieren worden geklaard. Geconjugeerde androgeenmetabolieten, zoals 3α-
androstanediol glucuronide (3α-diol-G) en androsteron glucuronide (ADT-G),
zouden perifere androgeenblootstelling weerspiegelen, en zouden daarom kunnen
dienen als een meer inclusieve biomarker voor verhoogde androgeenblootstelling
in hirsutisme.
Onze hypothese is dat geconjugeerde androgeenmetabolieten kunnen dienen als een
meer inclusieve biomarker voor verhoogde androgeenblootstelling in vrouwen met
hirsutisme, ongeacht de serumconcentraties van testosteron en androsteendion.
Als dat zo is, zou anti-androgene medicatie mogelijk ook uitkomst kunnen bieden
voor vrouwen met IH.

Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of geconjugeerde
androgeenmetabolieten een meer inclusieve biomarker kunnen vormen voor
verhoogde androgeenblootstelling in vrouwen met hirsutisme, ongeacht de
testosteron en androsteendion concentratie. Het tweede doel van dit onderzoek
is om te onderzoeken of vrouwen met hirsutisme een slechtere metabole,
cardiovasculaire en psychologische gezondheid hebben dan vrouwen zonder
hirsutisme.

Een patiënt-controleonderzoek.

Allereerst worden proefpersonen gevraagd om een survey in te vullen. Deze
survey bestaat uit vragen over de aanwezigheid van overmatige haargroei, het
menstruatiepatroon, belangrijke endocriene diagnoses en medicijngebruik. Deze
survey vormt de eerste stap in de screening- en selectieprocedure van deze
studie en heeft als doel om te bepalen hoe waarschijnlijk het is dat een
proefpersoon het polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) heeft. Op basis van deze
survey includeren we 20 vrouwen met hirsutisme en PCOS en 20 vrouwen met
hirsutisme zonder PCOS. Daarnaast includeren we 40 vrouwelijke controles zonder
hirsutisme.
In deze 80 proefpersonen gebruiken we een gevalideerde digitale
microscoopcamera om foto's te maken van vier androgeengevoelige locaties op de
huid (bovenlip, kin, onderbuik, bovenbeen/lies). Daarnaast nemen we middels een
venapunctie 4 buizen bloed (22 mL in totaal) af. Uit deze buizen bloed worden
niet alleen de geconjugeerde androgeenmetabolieten bepaald, maar meten we ook
andere endocriene parameters (testosteron, androsteendion,
dihydroepiandrosteron, anti-müller hormoon, 21-deoxycortisol en 11-geoxideerde
steroïden) die wij gebruiken voor de tweede stap uit onze selectieprocedure met
als doel al de proefpersonen biochemisch te karakteriseren. Deze biochemische
karakterisatie is belangrijk voor een accuraat onderzoek naar de associatie
tussen testosteron- en androsteendionconcentraties en de concentraties van de
geconjugeerde androgeenmetabolieten. Tenslotte worden proefpersonen gevraagd om
een vragenlijst in te vullen. Deze vragenlijst heeft betrekking op het algehele
psychologische welzijn (klachten van depressie, angst en kwaliteit van leven)
en op de psychologische impact van (overmatige) haargroei.
De risico's die het onderzoek met zich meedraagt worden als verwaarloosbaar
beschouwd.