OPTImaL studie: Optimaliseren van de behandeling van vroeg stadium triple-negatieve borstkanker met een hoog aantal afweercellen in de tumor

Voor stadium I TNBC is het voordeel van chemotherapie niet goed onderzocht en
ontbreken prospectieve, gerandomiseerde klinische onderzoeken. Retrospectieve
studies over dit onderwerp hebben tegenstrijdige resultaten opgeleverd, maar
suggereren een gebrek aan voordeel van chemotherapie voor pT1a en in mindere
mate voor pT1b-TNBC, en een bescheiden voordeel van chemotherapie voor
patiënten met pT1c-TNBC.
Ondanks dit op zijn best bescheiden voordeel van chemotherapie raden
richtlijnen aan om adjuvante chemotherapie te geven voor T1cN0 en dit te
overwegen voor T1a/bN0 TNBC.
Toenemend bewijs suggereert een sterke prognostische en voorspellende waarde
van stromale tumor-infiltrerende lymfocyten (sTIL's) bij patiënten met TNBC in
een vroeg stadium.
Met het oog op een groeiend aantal behandelingsopties zijn biomarkers om de
behandeling op maat te maken bij borstkanker hard nodig, vooral voor die
patiënten met een uitstekend resultaat. Gezien het bewijsniveau voor sTILs als
prognostische biomarker bij TNBC en de accumulerende gegevens dat patiënten met
stadium I-ziekte en hoge sTILs een zeer gunstige overleving hebben, is er een
grote behoefte om te werken aan de implementatie van sTILs als biomarker.
Voordat sTILs in de dagelijkse praktijk worden geïmplementeerd, is echter
prospectieve validatie van het klinische nut ervan in een klinische studie
vereist om te bevestigen dat patiënten met TNBC en hoge sTILs geen
chemotherapie nodig hebben.

Om te beoordelen of adjuvante chemotherapie veilig achterwege kan worden
gelaten bij patiënten met pathologisch stadium I (pT1a/b/cN0) TNBC en een hoge
sTIL-score (gedefinieerd als >=50% voor patiënten >=40 jaar op het moment van
TNBC diagnose en >=75% voor patiënten <40 jaar op het moment van TNBC diagnose)
met betrekking tot de incidentie van recidief op afstand of overlijden door
borstkanker (per-protocol populatie van het optimalisatie cohort).

Deze studie is een open-label, pragmatisch onderzoek op basis van
patiëntvoorkeur

Voordelen voor patiënten die zijn opgenomen in het optimalisatiecohort:
Op basis van de beschikbare gegevens hebben patiënten met stadium I TNBC en een
hoge sTIL-score een uitstekend resultaat, zelfs zonder (neo)adjuvante
chemotherapie, en zouden deze toxische behandeling dus bespaard kunnen blijven.
Als dit prospectieve onderzoek deze bevindingen bevestigt, zou dit een
aanzienlijk aantal patiënten de acute en langetermijntoxiciteit van
chemotherapie kunnen besparen en de kwaliteit van leven kunnen verbeteren.

Voordelen voor patiënten opgenomen in het controlecohort:
patiënten opgenomen in het controlecohort zullen volgens de huidige richtlijnen
worden behandeld met standaard chemotherapie. Als zodanig zullen zij een
maximalistische multimodale behandelaanpak krijgen volgens de huidige
zorgstandaard.

Risico's voor patiënten opgenomen in het optimalisatiecohort:
Als dit prospectieve klinische onderzoek onze hypothese niet bevestigt dat
chemotherapie veilig achterwege kan worden gelaten in deze patiëntenpopulatie,
zouden patiënten die in de optimalisatie zijn opgenomen een hoger risico op
terugval kunnen hebben. Merk op dat niet alle richtlijnen adjuvante
chemotherapie voor pT1ab TNBC aanbevelen, dus patiënten in het
optimalisatiecohort worden al behandeld volgens deze richtlijnen. Bovendien kan
het achterwege laten van chemotherapie leiden tot een grotere angst voor
herhaling.
Belangrijk is dat de drempel voor het aanbevelen van chemotherapie gewoonlijk
3-5% bedraagt **en dat chemotherapie in het algemeen het risico op herhaling
met 1/3 vermindert.
Onze OPTImaL-studie voor patiënten met stadium I TNBC en hoge sTIL's zal het
primaire eindpunt bereiken als de DRFI 97% of hoger zal zijn. Ervan uitgaande
dat 3% van de patiënten een gebeurtenis zal meemaken, zal chemotherapie voor 1%
nuttig zijn. De kans op fatale complicaties van chemotherapie (septische shock,
hartfalen, leukemie) zal echter ook rond de 1% liggen. Deze balans tussen
voordeel en risico van 50/50 is niet aanvaardbaar. Meestal reageert TNBC met
hoge sTILs beter op chemotherapie, maar ervan uitgaande dat alle 3% van de
patiënten baat zouden hebben gehad bij de chemotherapie, zou het scenario zijn
dat bij de behandeling van 100 vrouwen er 3 patiënten baat zullen hebben,
terwijl 1 zal overlijden als gevolg van de chemotherapie. De
baten/risicoverhouding is nog steeds niet aanvaardbaar, vooral gezien de
langetermijntoxiciteit van chemotherapie.
Risico's voor patiënten opgenomen in het controlecohort: patiënten opgenomen in
het controlecohort zullen worden behandeld met chemotherapie en zullen dus
worden blootgesteld aan hun acute en langdurige toxiciteiten. Dit kan ook van
invloed zijn op de GKvL.

Conclusie risico-voordeel:
meerdere internationale onderzoeken hebben een sterke prognostische waarde van
sTIL's in stadium I TNBC vastgesteld, zelfs bij patiënten die niet met
chemotherapie zijn behandeld. Dit ondersteunt onze onderzoekshypothese dat het
achterwege laten van chemotherapie veilig en haalbaar is in deze
patiëntenpopulatie (optimalisatiecohort). Onze onderzoeksopzet biedt patiënten
de mogelijkheid om adjuvante behandeling met chemotherapie te krijgen (binnen
het controlecohort). Tussentijdse analyses zullen worden uitgevoerd en het
aantal primaire eindpuntgebeurtenissen worden geëvalueerd. Als er zich in het
optimalisatiecohort een vooraf bepaald aantal gebeurtenissen voordoet, wordt de
proef voortijdig stopgezet.